ေဒါင္းနင္းလမ္း ေရာက္ခဲ့ဖူးတဲ့ ဖခင္ရဲ႕ ေအာင္ဆန္း အက္တလီ စာခ်ဳပ္

ေအာင္ဆန္း - အက္တလီ စာခ်ဳပ္ (၁၉၄၇)

 (ဝဲမွ ယာသို႕) ဦးဘေဖ၊ ကလီမန္႔ အက္တလီ၊ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း၊ ဦးတင္ထြဋ္ႏွင့္ ေလာ့ဒ္ပီသစ္ေလာရင့္။

တႏွစ္ အတြင္း ျမန္မာ ႏုိင္ငံကုိ လြတ္လပ္ေရး ေပးရန္ ျမန္မာ အမ်ဳိးသား ေခါင္းေဆာင္ မ်ားႏွင့္ ၿဗိတိသွ် အစုိးရ တုိ႕၏ သေဘာ တူညီခ်က္မ်ား ပါသည့္ စာခ်ဳပ္ ျဖစ္သည္။ ၿဗိတိသွ် အစုိးရႏွင့္ ျမန္မာ ေခါင္းေဆာင္မ်ား ျမန္မာ့ လြတ္လပ္ေရး အတြက္ ပထမဆုံး ခ်ဳပ္ဆုိသည့္ စာခ်ဳပ္ဟု ဆုိႏုိင္သည္။ စာခ်ဳပ္ကုိ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္၊ ဇန္နဝါရီလ ၂၇ ရက္ေန႕တြင္ လန္ဒန္ၿမိဳ႕ ေဒါင္းနင္းလမ္း အမွတ္ ၁၀ ၌ လက္မွတ္ ေရးထုိး ၾကသည္။ စာခ်ဳပ္ကုိ ျမန္မာတုိ႕ ဘက္မွ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းက ေခါင္းေဆာင္၍ လည္းေကာင္း၊ ၿဗိတိသွ် အစုိးရ ဘက္မွ ၿဗိတိသွ် ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ကလီးမင့္ ရစ္ခ်တ္ အက္တလီ (Clement Attlee) က ေခါင္းေဆာင္၍ လည္းေကာင္း ေဆြးေႏြးၿပီး သေဘာတူ လက္မွတ္ ထုိးၾက ေသာေၾကာင့္ ေအာင္ဆန္း - အက္တလီ စာခ်ဳပ္ဟု ေခၚသည္။ စာခ်ဳပ္တြင္ အခ်က္ႀကီး ၁၀ ခ်က္ ပါဝင္သည္။ 

 

ကလီမင့္ အက္တလီ (Clement Attlee)

စာခ်ဳပ္ပါ အဓိက အခ်က္မ်ား၏ အခ်ဳပ္ သေဘာမွာ -

၁။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း ဒုတိယ ဥကၠ႒ အျဖစ္ ေဆာင္႐ြက္ေသာ ျမန္မာျပည္ ဘုရင္ခံ၏ အလုပ္အမႈေဆာင္ ေကာင္စီသည္ ၾကားျဖတ္ အစုိးရ အျဖစ္ အသိအမွတ္ ျပဳခံ ရသည္။

၂။ ကာကြယ္ေရးႏွင့္ ႏုိင္ငံျခားေရး ဌာန မ်ားကုိ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း ေခါင္းေဆာင္ေသာ ၾကားျဖတ္ အစုိးရက အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ ရသည္။

၃။ ၿဗိတိသွ် လက္နက္ကုိင္ တပ္မ်ားမွ အပ ျမန္မာ ႏိုင္ငံ ကာကြယ္ေရး ဆုိင္ရာ လက္နက္ကုိင္ တပ္မ်ားကုိ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း ေခါင္းေဆာင္ေသာ ၾကားျဖတ္ အစုိးရက အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ ရသည္။

၄။ ကုိယ္ပုိင္ ဘ႑ာေရး အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ ရသည္။

၅။ ျမန္မာ အစုိးရကုိယ္စားလွယ္ မဟာမင္းႀကီး တဦး လန္ဒန္ၿမိဳ႕၌ ထားခြင့္ ရသည္။

၆။ ျမန္မာ ျပည္မႏွင့္ ေတာင္တန္း ေဒသ မ်ားကုိ တေပါင္းတည္း လြတ္လပ္ေရး ေပးရန္ အတြက္ ေတာင္တန္း ေဒသ မ်ား၏ ဆႏၵ ယူရန္ သေဘာ တူၾကသည္။

၇။ အ႐ြယ္ ေရာက္သူတုိင္း မဲေပး ႏုိင္ေသာ စနစ္ျဖင့္ ေ႐ြးေကာက္ေသာ တုိင္းျပဳ ျပည္ျပဳ လြတ္ေတာ္ ေခၚရမည္။

၈။ တုိင္းျပဳ ျပည္ျပဳ လြတ္ေတာ္က လြတ္လပ္ လာမည့္ ျမန္မာ ႏုိင္ငံ၏ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးႏွင့္ အနာဂတ္ ပုံသ႑ာန္ကုိ ဆုံးျဖတ္ ရမည္။

၉။ ကမာၻ႕ ကုလ သမဂၢတြင္ ျမန္မာ ႏုိင္ငံ အဖြဲ႕ဝင္ ျဖစ္ေရး အတြက္ ၿဗိတိသွ် အစုိးရက ေထာက္ခံ ကူညီမည္။

ဤစာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ဆုိ ႏုိင္ျခင္း အားျဖင့္ ၿဗိတိသွ် အစုိးရ၏ ျမန္မာ ႏုိင္ငံ ဆုိင္ရာ စကၠဴျဖဴ စီမံကိန္း ေခၚ စကၠဴျဖဴ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး သည္ လုံးဝ ခ်ဳပ္ၿငိမ္း သြားသည္။ ဤစာခ်ဳပ္ အရပင္ တုိင္းျပဳ ျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ ေခၚႏုိင္၍ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာပုိင္ သမၼတ ႏုိင္ငံ ထူေထာင္ခြင့္ ရခဲ့သည္။ ဥပေဒ သေဘာ အရ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလ ၄ ရက္ေန႕ တြင္မွ လြတ္လပ္ေရး ရခဲ့ ေသာ္လည္း လက္ေတြ႕ သေဘာအရ ၾကည့္လွ်င္ ဤစာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္သည့္ ေန႕မွာပင္ လြတ္လပ္ေရး ရသည္ဟု ဆုိႏုိင္ ရာသည္။

ေအာင္ဆန္း - အက္တလီစာခ်ဳပ္

ဘုရင္ မင္းျမတ္၏ အစုိးရႏွင့္ ျမန္မာ ႏုိင္ငံေတာ္ ဘုရင္ခံ မင္းႀကီး၏ အမႈေဆာင္ ေကာင္စီမွ ကုိယ္စားလွယ္ေတာ္တုိ႕ ေဆြးေႏြး တုိင္ပင္ရာမွ ေရာက္ရွိ ခဲ့ေသာ အဆုံးသတ္ခ်က္မ်ား

ကုိယ္စားလွယ္ ေတာ္မ်ားက အေရး ဆုိေသာ ဂရိတ္ ၿဗိတိန္ႏွင့္ ျမန္မာ ႏုိင္ငံေတာ္ တုိ႕၏ အနာဂတ္ ဆက္ဆံေရးႏွင့္ သက္ဆုိင္ေသာ ကိစၥ အဝဝ တုိ႕ကုိ ဘုရင္ မင္းျမတ္ အစုိးရႏွင့္ ျမန္မာ ႏုိင္ငံေတာ္ အမႈေဆာင္ ေကာင္စီ၏ ကုိယ္စားလွယ္ေတာ္မ်ား ေဆြးေႏြး တုိင္ပင္ ၿပီးလ်က္ ေကာ္ေမာ္ဝဲလ္သ္ အတြင္းတြင္ ျဖစ္ေစ၊ အျပင္မွ ျဖစ္ေစ၊ ေဆာလ်င္ ႏုိင္သမွ် ေဆာလ်င္စြာ ျမန္မာ ႏုိင္ငံေတာ္သူ ႏုိင္ငံေတာ္သား မ်ားတုိ႕သည္ မိမိတုိ လြတ္လပ္ေရးကုိ ဆြတ္ခူး ႏုိင္ေစမည္ ျဖစ္ေသာ နည္းလမ္းမ်ားႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ေအာက္ပါ သေဘာတူ အဆုံးသတ္ခ်က္ မ်ားကုိ ေရာက္ရွိ ၾကေလသည္။

၁။ တုိင္းျပဳျပည္ျပဳလႊတ္ေတာ္

ျမန္မာ ႏုိင္ငံေတာ္သူ ႏုိင္ငံေတာ္သား တုိ႕သည္ မိမိတုိ႕ ႏုိင္ငံ၏ အနာဂတ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကုိ ေဆာလ်င္ ႏုိင္သမွ် လ်င္စြာ ဆုံးျဖတ္ ႏုိင္ေစေသာငွာ ၁၉၃၅ - ခုႏွစ္ အက္ဥပေဒ အရ ဥပေဒျပဳ အဖြဲ႕ အစား တုိင္းျပဳ ျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ကုိ ေ႐ြးေကာက္ တင္ေျမႇာက္ ေစရမည္။ ဤကိစၥ အတြက္ ၁၉၃၅ ခုႏွစ္ အက္ဥပေဒ ေ႐ြးေကာက္နည္း စနစ္ကုိ အသုံး ျပဳလိမ့္မည္။

လူမ်ဳိး သီးျခား မထားရွိေသာ လူစု၊ ကရင္ အမ်ဳိးသား လူစု၊ အဂၤလိပ္ ျမန္မာ ကျပား လူစုမ်ား အတြက္ ေ႐ြးေကာက္ပြဲကုိ ဧၿပီလတြင္ က်င္းပ လိမ့္မည္။ လူစု အသီးသီး အတြက္ အဖြဲ႕ဝင္ ႏွစ္ဦးစီ ေ႐ြးေကာက္ တင္ေျမႇာက္ ရမည္။ အထက္တြက္ စာရင္း သြင္းၿပီးေသာ [ေနာက္ဆက္တြဲ (က) တြင္ ရွင္းလင္း ေဖာ္ျပသည့္ အတုိင္း] ျမန္မာႏုိင္ငံ လူမ်ဳိး တဦးကုိ လူမ်ဳိး သီးျခား မထား ရွိေသာ လူစု စာရင္းတြင္ တင္သြင္း ရလိမ့္မည္။

၂။ ေခတ္ေျပာင္းခ်ိန္ အစုိးရ အမ်ဳိးအစား

ေခတ္ေျပာင္းခ်ိန္ ကာလ အတြင္း ျမန္မာႏုိင္ငံ အစုိးရသည္ ယခုအတုိင္း ကဲ့သုိ႕ပင္ ၁၉၃၅ ခုႏွစ္ အက္ဥပေဒ အပုိဒ္ ၁၃၉ အရ၊ အပ္ႏွင္း ထားေသာ အထူး အာဏာမ်ားႏွင့္ ၁၉၄၅ ခုႏွစ္၊ ယာယီ စီမံခ်က္ အက္ဥပေဒ ႏွင့္တကြ ယင္းဥပေဒ အရေကာင္စီတြင္ ထုတ္ျပန္ လုိက္ေသာ အမိန္႕ ဟူသမွ် အတိုင္း ေဆာင္႐ြက္ သြားလိမ့္မည္။

အစုိးရ တဦး တဘက္ သေဘာတြင္ အထူး ေဆာင္႐ြက္ရန္ လုိသည္ဟု ထင္ျမင္ေသာ ထူးျခားသည့္ အေၾကာင္းအခ်က္မ်ား ေပၚေပါက္လွ်င္ ထုိအေၾကာင္းအခ်က္ မ်ားကုိ လုိက္ေလ်ာရန္ ေျပာင္းလဲႏုိင္ခ်က္ ရွိလွ်င္ မည္သုိ႕ေသာ ေျပာင္းလဲ ႏုိင္ခ်က္ ျပဳလုပ္ ႏုိင္သည္ကုိ ဘုရင္မင္းျမတ္ အစုိးရက စဥ္းစား လိမ့္မည္။

၃။ ၾကားျဖတ္ ဥပေဒျပဳ အဖြဲ႕

ၾကားျဖတ္ ကာလ အတြင္း ၁၉၄၅ ခုႏွစ္ အက္ဥပေဒက ျပ႒ာန္းသည့္ အတုိင္း ျဖစ္ေသာ ဥပေဒျပဳ ေကာင္စီ တခု ရွိလိမ့္မည္။ အခြင့္ ျပဳထားေသာ ဦးေရကုိ ၅၀ မွ ၁၀၀ သုိ႕ တုိးျမႇင့္ရန္ အာဏာကုိ ဘုရင္မင္းျမတ္ အစုိးရက ေကာင္စီတြင္ ထုတ္ျပန္ေသာ အမိန္႕ျဖင့္ ေဖြရွာ လိမ့္မည္။

တုိင္းျပဳ ျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ အတြက္ ေ႐ြးေကာက္ တင္ေျမႇာက္ျခင္းမ်ား ၿပီးဆုံးသည္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္ ဘုရင္ မင္းႀကီးသည္ ဦးေရ ၁၀၀ ပါဝင္ေသာ ဥပေဒျပဳ ေကာင္စီ တခုကုိ အမည္တပ္ ခန္႕အပ္ လိမ့္မည္။ ထုိေကာင္စီ အဖြဲ႕တြင္ တုိင္းရင္း မဟုတ္ေသာ လူနည္းစု မ်ား၏ ကုိယ္စား ေဆာင္႐ြက္ရန္ လူဦးေရ အနည္းငယ္ကုိ ပါဝင္ ေစလ်က္ တုိင္းျပဳ ျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္သုိ႕ ေ႐ြးေကာက္ တင္ေျမႇာက္ လုိက္ေသာ သူမ်ား ထဲမွ ေ႐ြးခ်ယ္ လိမ့္မည္။

ဥပေဒျပဳ ေကာင္စီ၏ အာဏာမ်ားမွာ မၾကာေသး မီက ဖ်က္သိမ္း လုိက္ေသာ ဦးေရ ၅၀ ပါဝင္သည့္ ဥပေဒျပဳ ေကာင္စီ ရရွိ ထားေသာ အာဏာမ်ားႏွင့္ ထပ္တူထပ္မွ် ျဖစ္လိမ့္မည္။

၄။ ၾကားျဖတ္ အစုိးရ

ဘုရင္ခံ မင္းႀကီး၏ အမႈေဆာင္ ေကာင္စီသည္ ျမန္မာ ႏုိင္ငံေတာ္၏ ၾကားျဖတ္ အစုိးရ ျဖစ္လိမ့္မည္။ အထက္ပါ အပုိဒ္ ၂ တြင္ ေဖာ္ျပခဲ့ေသာ အျဖဴထည္ ေဘာင္အတြင္းတြင္ ဆက္လက္ တည္ရမည္ ျဖစ္ေသာ အမႈေဆာင္ ေကာင္စီ၊ သုိ႕မဟုတ္ ဘုရင္ခံ မင္းႀကီး၏ တရားဝင္ အာဏာမ်ားကုိ မေျပာင္းလဲ ေစရန္ မျဖစ္ႏုိင္ ေသာ္ျငားလည္း ၾကားျဖတ္ အစုိးရသည္ ယခုအခါ အိႏၵိယၾ ကားျဖတ္ အစုိးရ နည္းတူ ေယဘုယ် အားျဖင့္ ေဆာင္႐ြက္ သြားလိမ့္မည့္ျပင္၊ အထူးသျဖင့္

(က) အမႈေဆာင္ ေကာင္စီကုိ ဒုိမီနီယန္ အစုိးရ မ်ားအား ရင္းႏွီးစြာ တုိင္ပင္ ႏွီးေႏွာ အေလးဂ႐ု ျပဳဘိ သကဲ့သုိ႕ ျပဳမူ လိမ့္မည့္ျပင္ အမႈေဆာင္ ေကာင္စီ ႏုိင္ငံ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ေဆာင္႐ြက္ၿမဲ တာဝန္မ်ားကုိ ေဆာင္႐ြက္ရာ၌ အႀကီးႏုိင္ ဆုံးေသာ လြတ္လပ္ခြင့္ကုိ ရရွိ လိမ့္မည္။

ဝန္ႀကီး အဖြဲ႕ အစည္းအေဝးပြဲ မ်ားတြင္ ဘုရင္ခံ မင္းႀကီးက ဥကၠ႒ အျဖစ္ျဖင့္ ေဆာင္႐ြက္ျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ ၁၉၃၅ ခုႏွစ္ အက္ဥပေဒ တည္ဆဲ သေဘာ အတြင္း အသုံးျပဳေသာ ဓေလ့ ထုံးစံကုိ အမႈေဆာင္ ေကာင္စီႏွင့္ သက္ဆုိင္ရာ တြင္ပင္ ဆက္လက္ က်င့္သုံး လိမ့္မည္။

(ခ) ျမန္မာ ႏုိင္ငံေတာ္ အစုိးရသည္ ကုိယ္ပုိင္ ဘ႑ာေရး အုပ္ခ်ဳပ္မႈ [ေနာက္ဆက္တြဲ (ခ) ကုိ ၾကည့္ပါ] ကုိ ရရွိ ေစမည္ဟု မႈအားျဖင့္ ဘုရင္ မင္းျမတ္၏ အစုိးရက သေဘာ တူညီ ၾကသည္။

(ဂ) ကာကြယ္ေရးႏွင့္ ႏုိင္ငံျခားေရး ဆုိင္ရာ ကိစၥမ်ားကုိ အမႈေဆာင္ ေကာင္စီတြင္ တင္သြင္း လိမ့္မည္။ အမႈေဆာင္ ေကာင္စီသည္ ဤအေရး ကိစၥမ်ားကုိ စီမံ ခန္႕ခြဲရာတြင္ အျပည့္အစုံ တြဲဘက္ ေဆာင္႐ြက္ လိမ့္မည္။

(ဃ) ထုိကိစၥမ်ား ေဆာင္႐ြက္ၿမဲ တာဝန္ကုိ ဘုရင္ခံမင္းႀကီးက ကာကြယ္ေရးႏွင့္ ႏုိင္ငံျခားေရး အတုိင္ပင္ခံ ဝန္ႀကီးအား တာဝန္ လႊဲအပ္ လိမ့္မည္။

တရားဝင္ အေျခအေနတြင္ သက္ေရာက္ေသာ ကန္႕သတ္ခ်က္ မ်ားမွ အပ အမႈေဆာင္ ေကာင္စီ အဖြဲ႕သည္ စီမံကိန္းႏွင့္ အုပ္ခ်ဳပ္မႈ နယ္ပယ္တြင္ ေပၚေပါက္ေသာ ကိစၥ ဟူသမွ်ကုိ အေရး ဆုိရန္၎၊ စဥ္းစားရန္၎၊ ေဆြးေႏြးရန္၎၊ ဆုံးျဖတ္ရန္၎၊ လုံးဝ လြတ္လပ္ခြင့္ ရွိလိမ့္မည္။

၅။ ႏုိင္ငံျခားေရး ကိစၥမ်ား

လန္ဒန္ ၿမိဳ႕ေတာ္တြင္ ျမန္မာ အစုိးရ ကုိယ္စားလွယ္ အျဖစ္ ေဆာင္႐ြက္ရန္ ျမန္မာ ႏုိင္ငံေတာ္ အတြက္ မဟာမင္းႀကီး တပါး ခန္႕ထား ေစလိမ့္မည္။ ျမန္မာ ႏုိင္ငံေတာ္က တုိင္းေရး ျပည္မႈ ေစ့စပ္ ေျပာဆုိသူ ကုိယ္စားလွယ္ လဲလွယ္လုိေသာ ႏုိင္ငံမ်ား၏ အစုိးရ မ်ားအား ထုိကဲ့သုိ႕ လဲလွယ္ျခင္းကုိ သေဘာတူရန္ ဘုရင္ မင္းျမတ္ အစုိးရက ေတာင္းဆုိ လိမ့္မည္။

၆။ ျပည္ေထာင္ခ်င္းခ်င္း အဖြဲ႕အစည္းမ်ား၏ အဖြဲ႕ဝင္ အျဖစ္

ကမာၻ႕ ကုလ သမဂၢ အဖြဲ႕တြင္ အဖြဲ႕ဝင္ တဦး အျဖစ္ျဖင့္ ပါဝင္ရန္ ျမန္မာ ႏုိင္ငံေတာ္၏ ေလွ်ာက္ထားခ်က္ကုိ ျမန္မာ ႏုိင္ငံေတာ္၏ တုိင္းျပဳ ျပည္ျပဳေရး အေျခအေနသည္ ထုိေလွ်ာက္ထားခ်က္ မ်ဳိးကုိ လက္ခံ ႏုိင္ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္သည္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္ ဘုရင္ မင္းျမတ္္ အစုိးရက လုံးဝ ေထာက္ခံခ်က္ ေပးလိမ့္မည္။ ဤအေတာ အတြင္းတြင္ ကမာၻ႕ ကုလသမဂၢ အဖြဲ႕က ႀကီးမွဴးေသာ အစည္းအေဝး မ်ားတြင္ ျမန္မာ ႏုိင္ငံေတာ္က မည္မွ်ေလာက္ ပါဝင္ ေဆာင္႐ြက္ ႏုိင္သည္ကုိ ကမာၻ႕ ကုလသမဂၢ၏ အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴးႏွင့္ စုံစမ္း ညႇိႏႈိင္း လိမ့္မည္။

ျမန္မာ ႏုိင္ငံေတာ္က ခ်ဥ္းကပ္ ဆက္သြယ္ ေစလုိေသာ အျခား အျခားေသာ ျပည္ေထာင္ အခ်င္းခ်င္း အဖြဲ႕ အဝင္မ်ား သုိ႕လည္း ထုိအဖြဲ႕မ်ား၏ အလုပ္တြင္ အဖြဲ႕ဝင္ ႏုိင္ငံ အျဖစ္ျဖင့္၊ သုိ႕မဟုတ္ အျခားနည္းျဖင့္ ျမန္မာ ႏုိင္ငံေတာ္က ပါဝင္ ေဆာင္႐ြက္ႏုိင္ မႏုိင္ကုိ ေထာက္လမ္း စစ္ေရွာက္ေသာ သေဘာႏွင့္ ခ်ဥ္းကပ္ ဆက္သြယ္ လိမ့္မည္။

၇။ ကာကြယ္ေရး

(က) တည္ၿမဲလ်က္ ရွိေသာ လုပ္႐ုိး လုပ္စဥ္ အတုိင္း ျမန္မာ ႏုိင္ငံေတာ္တြင္ ခ်ထားေသာ ၿဗိတိသွ် စစ္သည္ေတာ္မ်ား အားလုံးသည္ ဘုရင္ မင္းျမတ္ အစုိးရ၏ အဆုံးစြန္ေသာ အုပ္ခ်ဳပ္မႈ လက္ေအာက္တြင္ ေနလိမ့္မည္။

(ခ) ျမန္မာ စစ္သည္ေတာ္ အားလုံး တုိ႕မွ ျမန္မာ ႏုိင္ငံေတာ္ အစုိးရ၏ အုပ္ခ်ဳပ္မႈ လက္ေအာက္သုိ႕ ခ်က္ခ်င္း ေရာက္ရွိ လိမ့္မည္။

(ဂ) ျမန္မာ ႏုိင္ငံေတာ္ စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးသည္ ေစာႏုိင္သမွ် ေစာေစာ ျဖစ္ႏုိင္ေသာ အခ်ိန္၌ ဘုရင္မင္းႀကီးႏွင့္ ျမန္မာ ႏုိင္ငံေတာ္ အစုိးရ လက္ေအာက္ခံ ျဖစ္ေစရမည္ ဟူသည္ကုိ မူအားျဖင့္ ဘုရင္ခံ မင္းျမတ္ အစုိးရက သေဘာ တူညီေၾကာင္း။ သုိ႕ရာတြင္ ယခု အခုိက္အတန္႕မွာ ႏုိင္ငံေပါင္း မ်ားစြာတြင္ ျပန္႕ႏွံ႕လ်က္ ရွိေသာ မဟာမိတ္ အခ်င္းခ်င္း စစ္ဘက္ဆုိင္ရာ အုပ္ခ်ဳပ္မႈ အစီအစဥ္ မ်ားကုိ မ႐ုပ္သိမ္း ေသးသမွ် ျမန္မာ ႏုိင္ငံေတာ္ စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးသည္ အေရွ႕ အာရွတုိက္ ေတာင္ပုိင္း ကုန္းတပ္မ်ား လက္ေအာက္ခံ ျဖစ္ေနလိမ့္မည္။ ဤကာလ အတြင္း ျမန္မာ ႏုိင္ငံေတာ္ အစုိးရႏွင့္ ဆုိင္ရာ အာဏာပုိင္ တုိ႕သည္ ဓမၼတာ အတုိင္းပင္ ရင္းႏွီးစြာ ပူးေပါင္း ေဆာင္႐ြက္ လိမ့္မည္။

ေရတပ္၊ ေလတပ္မ်ားႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍လည္း အလားတူ သင့္တင့္ ေလ်ာက္ပတ္ေသာ အစီအစဥ္ မ်ားကုိ သတ္မွတ္ ထားလိမ့္မည္။

(ဃ) ျမန္မာ ႏုိင္ငံေတာ္ ကာကြယ္ေရး တပ္မ်ား ဖြဲ႕စည္းျခင္းတြင္ ကူညီ ေထာက္ပံ့ရန္ ျပႆနာသည္ ႏွစ္ဦးေသာ အစုိးရတုိ႕ ေဆြးေႏြးရန္ ကိစၥ ျဖစ္ေပ လိမ့္မည္။ ဘုရင္ မင္းျမတ္ အစုိးရက ဤကိစၥတြင္ ျမန္မာ ႏုိင္ငံေတာ္ အစုိးရအား အစြမ္းကုန္ ကူညီရန္ ဆႏၵ ရွိေသာ္လည္း ကမာၻေပၚရွိ အျခား ရပ္ကြက္ ေဒသမ်ားတြင္ ယူၿပီးေသာ ႀကီးေလးသည့္ တာဝန္မ်ား ကုိလည္း ဂ႐ု ထားရ ေပဦးမည္။

(င) အုပ္ခ်ဳပ္ေရးသစ္ ျဖစ္ထြန္း သက္ေရာက္ လာသည့္ေနာက္ ျမန္မာ ႏုိင္ငံေတာ္ရွိ ၿဗိတိသွ် တပ္မ်ားကုိ ဆက္လက္ ထားရွိရန္၊ သုိ႕မဟုတ္ အသုံးျပဳရန္ ျပႆနာမွာ ဘုရင္ မင္းျမတ္ အစုိးရႏွင့္ ျမန္မာ ႏုိင္ငံေတာ္ အစုိးရတုိ႕ သေဘာတူရန္ ကိစၥ ျဖစ္ေပ လိမ့္မည္။

၈။ နယ္ျခားေဒသမ်ား

နယ္ျခား ေဒသမ်ားႏွင့္ ဝန္ႀကီးမ်ား အုပ္ခ်ဳပ္ေသာ ျမန္မာ ႏုိင္ငံေတာ္ကုိ ထုိေဒသ မ်ားတြင္ ေနထုိင္ေသာ သူမ်ား၏ လြတ္လပ္ေသာ သေဘာတူခ်က္ႏွင့္ အခ်ိန္မေႏွာင္း ေပါင္းစည္းျခင္း ေအာင္ျမင္ရန္မွာ ဘုရင္ မင္းျမတ္ အစုိးရႏွင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံ ကုိယ္စားလွယ္ေတာ္မ်ား ႏွစ္ဦး ႏွစ္ဖက္၏ သေဘာ တူၿပီးေသာ ရည္႐ြယ္ခ်က္ ျဖစ္သည္။ ဤအေတာအတြင္း နယ္ျခားရွိ လူမ်ားသည္ ႏွစ္ဦး ႏွစ္ဖက္ လက္ခံႏုိင္ေသာ နည္းျဖင့္ ျမန္မာ ႏုိင္ငံေတာ္ အစုိးရ တုိ႕ႏွင့္ ရင္းႏွီးစြာ ေပါင္းသင္း တြဲဖက္ ရာသည္။ ဤသည္တုိ႕ကုိ ေျမႇာ္ကုိး၍ သေဘာ တူညီ ၾကသည္မွာ

(က) နယ္ျခား ေဒသ လူမ်ားႏွင့္ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္မ်ား အုပ္ခ်ဳပ္ေသာ ျမန္မာ ႏုိင္ငံေတာ္ လူမ်ားသည္ အတားအဆီး မရွိဘဲ လြတ္လပ္စြာ ကူးလူး ဆက္ဆံျခင္း ရွိေစ ရမည္။

(ခ) (၁) နယ္ျခား ကိစၥမ်ား ေပၚတြင္ ဘုရင္ခံ မင္းႀကီးကုိ အႀကံဉာဏ္ ေပးရန္ႏွင့္ အမႈေဆာင္ ေကာင္စီႏွင့္ ရင္းႏွီးစြာ ဆက္ဆံရန္ နယ္ျခား ကုိယ္စားလွယ္ ခန္႕ထားျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ သုိ႕မဟုတ္

(၂) နယ္ျခား ကိစၥမ်ားကုိ အုပ္ခ်ဳပ္ေသာ အမႈေဆာင္ ဝန္ႀကီး အျဖစ္ျဖင့္ နယ္ျခား ေဒသ ကုိယ္စားလွယ္ တဦး ခန္႕ထားျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ သုိ႕မဟုတ္

(၃) အျခားနည္းျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ ေခတ္ေျပာင္း ေခတ္လႊဲ ကာလ အတြင္း လက္ခံ ႏုိင္မည္ဟု မိမိတုိ႕ ထင္ျမင္ေသာ ျမန္မာ ႏုိင္ငံေတာ္ အစုိးရႏွင့္ ပူးတြဲ ေပါင္းဖက္ပုံႏွင့္ ပတ္သက္၍ မိမိတုိ႕ ထင္ျမင္ခ်က္ မ်ားကုိ ထုတ္ေဖာ္ ေျပာဆုိ ႏုိင္ရန္ ေနာက္လဆန္းတြင္ က်င္းပမည္ ျဖစ္ေသာ ဝန္ႀကီး ကြန္ဖရင့္တြင္ လည္းေကာင္း၊ သုိ႕မဟုတ္ ဤကိစၥ အတြက္ က်င္းပေသာ အထူး ကြန္ဖရင့္တြင္ လည္းေကာင္း၊ နယ္ျခား ေဒသရွိ လူမ်ား၏ ေခါင္းေဆာင္မ်ား ကုိယ္စားလွယ္ မ်ားကုိ ေမးျမန္း ရမည္။

(ဂ) ပင္လုံ အစည္းအေဝး၊ သုိ႕မဟုတ္ အထူး ကြန္ဖရင့္ အစည္းအေဝး ၿပီးဆုံးသည့္ အခါတြင္ ဘုရင္မင္းျမတ္ အစုိးရႏွင့္ ျမန္မာ ႏုိင္ငံေတာ္ အစုိးရ တုိ႕သည္ နယ္ျခား လူမ်ား ထုတ္ေဖာ္ ေျပာဆုိေသာ ထင္ျမင္ခ်က္ မ်ားႏွင့္ လုိက္ေလ်ာ ညီစြာ အမ်ား သေဘာတူ လုိလားခ်က္မ်ား ျဖည့္စြမ္းရန္ အေကာင္းဆုံးေသာ နည္းစနစ္ကုိ သေဘာ တူညီခ်က္ ယူလိမ့္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း။

(ဃ) ျမန္မာ ႏုိင္ငံေတာ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ဥပေဒသစ္ အတုိင္း ေဆာင္႐ြက္ရာ၌ နယ္ျခားသားမ်ား ေပါင္းစည္း ဆက္ဆံႏုိင္ရန္ အေကာင္းဆုံးေသာ နည္းစံနစ္ ရွာေဖြရန္ အတြက္ စုံစမ္းေရး ေကာ္မတီ တခုကုိ ခ်က္ခ်င္း တည္ေထာင္ရန္ ဝန္ႀကီးမ်ား အုပ္ခ်ဳပ္ေသာ ျမန္မာ ႏုိင္ငံေတာ္ ရပ္ကြက္ ေဒသမွ အမႈေဆာင္ ေကာင္စီ အဖြဲ႕က တင္ေျမႇာက္ေသာ အဖဲြ႕ဝင္ မ်ားႏွင့္ နယ္ျခား ေဒသ ေခါင္းေဆာင္မ်ား ကုိပင္ ႏွီးေႏွာလ်က္ တင္ေျမႇာက္ေသာ အဖြဲ႕ဝင္မ်ား၊ ထုိေကာ္မတီတြင္ ဦးေရ အညီအမွ် ပါဝင္ လိမ့္မည့္ျပင္၊ သေဘာတူ ေ႐ြးခ်ယ္ေသာ ျမန္မာ ႏုိင္ငံေတာ္ အျပင္အပမွ ၾကားေန ပုဂၢိဳလ္ တဦးကုိ ဥကၠ႒ ခန္႕ထားမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဤေကာ္မတီက တုိင္းျပဳ ျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ အစည္းအေဝး မစမီ အစီရင္ခံစာ တင္သြင္းရန္ ေတာင္းဆုိမည္။

၉။ ဘ႑ေရး

ဘ႑ေရး ျပႆနာမ်ား အေတာ္အတန္ စဥ္းစား ခဲ့ၿပီး၍ ဤကိစၥ မ်ားကုိ မည္သုိ႕ စီမံ ခန္႕ခြဲရန္ သေဘာ တူညီခ်က္ တခု ဆုိက္ေရာက္ ခဲ့ၿပီး ျဖစ္သည္။ သေဘာတူ ခ်က္ကုိမႈ ပူးတြဲပါ ေနာက္ဆက္တြဲတြင္ ေဖာ္ျပ ထားသည္။

ေနာက္ဆက္တြဲ (က)

လာမည့္ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ မ်ားတြင္ မဲဆႏၵေပး ေ႐ြးေကာက္ျခင္း ခံႏုိင္ခြင့္ အလုိ႕ငွာ ျမန္မာ ႏုိင္ငံေတာ္တြင္ ေမြးဖြား၍ ၁၉၄၂ ခု၊ ဇန္နဝါရီလ ၁ ရက္၊ သုိ႕မဟုတ္ ၁၉၄၇ ခု၊ ဇန္နဝါရီလ ၁ ရက္ေန႕ မေရွးမေႏွာင္း ျဖစ္ေသာ ၁၀ ႏွစ္ အတြင္းတြင္ စုစုေပါင္း ၈ ႏွစ္ထက္ မနည္း၊ ျမန္မာ ႏုိင္ငံေတာ္တြင္ ေနထုိင္ ခဲ့ေသာ ၿဗိတိသွ် လက္ေအာက္ခံ၊ သုိ႕မဟုတ္ အိႏၵိယနယ္ လက္ေအာက္ခံ ႏုိင္ငံသားကုိ ျမန္မာ အမ်ဳိးသားဟု အဓိပၸာယ္ ေဖာ္ျပသည္။

ေနာက္ဆက္တြဲ (ခ)

ဘ႑ာေရး။

၁။ ျမန္မာ ႏုိင္ငံေတာ္သည္ ကုိယ္ပုိင္ ဘ႑ာေရး အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ ရွိသည္ကုိ ဘုရင္ မင္းျမတ္ အစုိးရ တုိ႕က သေဘာတူၿပီး ျဖစ္သည္။

၂။ ‘ႏုိင္ငံ အခ်င္းခ်င္း ေငြေၾကး ရန္ပုံ’ ႏွင့္ ‘ႏုိင္ငံခ်င္းခ်င္း ဘဏ္’ တြင္ ပါဝင္လုိက ေလွ်ာက္ထားရန္ အေျခအေန ရွိသည္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္ ခုိင္လုံေသာ အဖြဲ႕ဝင္ တဦး အျဖစ္ကုိ ရစိမ့္ေသာငွာ ဘုရင္မင္းျမတ္ အစုိးရ တုိ႕က စြမ္းအား ရွိသေလာက္ ေဆာင္႐ြက္ရန္ တာဝန္ယူၿပီး ျဖစ္သည္။

၃။ ၁၉၄၅ ခု၊ ေအာက္တုိဘာလမွ ၁၉၄၆ ခု၊ စက္တင္ဘာလ အထိ ျမန္မာ ႏုိင္ငံေတာ္ ဘ႑ာေရး ႏွစ္အတြင္း ျမန္မာ ႏုိင္ငံေတာ္က အတုိးလြတ္ ေ႐ႊဒဂၤါးေပါင္း ၈၀၀၀၀၀၀ ခန္႕ (အသားတင္) ရရွိခဲ့ၿပီး ထုိ႕ျပင္ ၁၉၄၆ ခု၊ ေအာက္တုိဘာ လမွ စ၍ ၁၉၄၇ ခု၊ စက္တင္ဘာလ အထိ ဘ႑ာေရး ႏွစ္အတြင္း ေနာက္ထပ္ ၇၅ သန္း (အသားတင္) ရရွိရန္ အတြက္ သေဘာတူၿပီး ျဖစ္သည္။ နယ္ျခား ေဒသမ်ား အတြက္ ေထာက္ပံ့ေၾကး မ်ားကုိ ထည့္သြင္း စဥ္းစား၍ ႐ုိ္း႐ုိး ဘတ္ဂ်က္တြင္ ယခုႏွစ္ ေလ်ာ့ေသာ ေငြအတြက္ ထပ္မံ ေထာက္ပံ့မည္ဟု ယခု ဘုရင္မင္းျမတ္ အစုိးရက သေဘာတူၿပီး ျဖစ္သည္။

၄။ (အစုိးရတုိ႕၏ ကူးသန္း ေရာင္းဝယ္ေရး လုပ္ငန္းမ်ားႏွင့္ ေယဘုယ် အားျဖင့္ သက္ဆုိင္ေသာ) ပ႐ုိဂ်က္ စီမံကိန္း ဆုိင္ရာ ဘတ္ဂ်က္ႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ဘုရင္ မင္းျမတ္က ဘိလပ္ ႏုိင္ငံမွ အခ်ဳပ္အခ်ယ္ မရွိေသာ္လည္း အျပန္အလွန္ အျပည့္အစုံ အေၾကာင္း ၾကားနည္းႏွင့္ သတ္မွတ္ ထားေသာ ေငြေခ်းေရး ကိစၥ ျပဳလုပ္ ႏုိင္မည္ မလုပ္ ႏုိင္မည္ကုိ ဘုရင္မင္းျမတ္ အစုိးရက စုံစမ္း စစ္ေဆး လိမ့္မည္။

၅။ ဘ႑ာေရး အေျခမွန္ မ်ားကုိ ထပ္မံ တြဲဖက္ စစ္ေဆး၍ ရေသာ တြက္ကိန္းမ်ားကုိ သတိ မူၿပီးလွ်င္ အတုိးလြတ္ ေခ်းငွားေသာ ေငြတစိတ္ တေဒသကုိ အၿပီးအၿငိမ္း ေထာက္ပ့ံေငြ အျဖစ္သုိ႕ ေျပာင္းလဲ ႏုိင္သည္ကုိ မူအားျဖင့္ သေဘာတူရန္ ဘုရင္မင္းျမတ္ အစုိးရက အဆင္သင့္ ရွိသည္။

၁၀။ အျခားကိစၥမ်ား

ျမန္မာ ႏုိင္ငံေတာ္၏ အဆင့္အတန္း ေျပာင္းလဲျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ဘုရင္ မင္းျမတ္၏ အစုိးရႏွင့္ ျမန္မာ ႏုိင္ငံေတာ္ အစုိးရတုိ႕ သေဘာတူ ဆုိက္ေရာက္ရန္ အျခား ျပႆနာ ေပၚေပါက္ လိမ့္မည္။ ဤျပႆနာ မ်ားကုိ ေပၚေပါက္ လာသည့္ အေလ်ာက္ လက္ခံ၍ ယခု ေဆြးေႏြးပြဲ မ်ားတြင္ ထင္ရွား ခဲ့ေသာ မိတ္ေဆြရင္းခ်ာမ်ား သမဝါယမ ႏွလုံးထားျဖင့္ ေဆာင္႐ြက္ လိမ့္မည္။

ဘုရင္ မင္းျမတ္ အစုိးရႏွင့္ ျမန္မာ အမႈေဆာင္ ေကာင္စီ၏ ကုိယ္စားလွယ္ မ်ားသည္ တုိင္ပင္ ႏွီးေႏွာျခင္းႏွင့္ ကူညီ ႐ုိင္းပင္းျခင္း၊ ယခုနည္းကုိ ဆက္လက္ ေစေသာ အားျဖင့္ ၿဗိတိသွ် ‘ေကာ္ေမာ္ဝဲလ္သ္’ အတြင္းတြင္ ျဖစ္ေစ၊ အျပင္အပမွ ျဖစ္ေစ၊ ကုိယ္ပုိင္ လြတ္လပ္ေသာ ျမန္မာ ႏုိင္ငံေတာ္ ဘဝသုိ႕ ေရာက္ေစ လုိေသာ ႏွစ္ဦး ႏွစ္ဖက္ ရည္႐ြယ္ခ်က္ကုိ ေခ်ာေမာ လ်င္ျမန္စြာ တုိးတက္ေအာင္ ျပဳလုပ္ ႏုိင္လိမ့္မည္ဟု တထစ္ခ် ယုံၾကည္ ၾကသည္။ သုိ႕အတြက္ေၾကာင့္ ျမန္မာ ႏုိင္ငံေတာ္၏ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးသစ္ မေရာက္မီ ေခတ္ေျပာင္း ေခတ္လႊဲ တေလ်ာက္ ေပၚေပါက္ လိမ့္မည္ ျဖစ္ေသာ အနာဂတ္ ကိစၥမ်ားကုိ သေဘာတူ ဆုိက္ေရာက္ေရးတြင္ တဦးကုိ တဦး ယုိင္းပင္း ကူညီရန္ သေဘာ တူေလသည္။

ေအာင္ဆန္း

စီ၊ အာ၊ အက္တလီ

၁၀၊ ေဒါင္းနင္းလမ္း

ဇန္နဝါရီလ ၁၂ ရက္၊ ၁၉၄၇။

• မွတ္ခ်က္။ ။ ဝန္ႀကီး သခင္ဗစိန္ႏွင့္ ဝန္ႀကီး ဦးေစာ တုိ႕သည္ ဤအဆုံးသတ္ခ်က္ မ်ားတြင္ ဘက္စပ္ရန္ မတတ္ႏုိင္ ၾကေခ်။

ေအာင္ဆန္း - အက္တလီစာခ်ဳပ္ကုိ ၁၉၄၇ ခု၊ ဇန္နဝါရီလ ၂၇ ရက္ေန႕တြင္၊ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ ေခါင္းေဆာင္ႀကီး မ်ားသည္ လက္မွတ္ ေရးထုိး ၾကေလသည္။ ထုိသုိ႕ လက္မွတ္ ေရးထုိး ရာတြင္ ျမန္မာ ႏုိင္ငံမွ တက္ေရာက္ ၾကေသာ ကုိယ္စားလွယ္ မ်ားတြင္ အပါအဝင္ ျဖစ္သည့္ ဂဠဳန္ ဦးေစာႏွင့္ သခင္ဗစိန္တုိ႕သည္ လက္မွတ္ ေရးထုိးျခင္း မျပဳၾကေခ်။ ^[1]--Mayor mt 11:59, 14 ဧ​ျပီ 2010 (UTC)

ကိုးကား

1. ↑ ၂၀၀၀ ခုႏွစ္ တတိယ အႀကိမ္ထုတ္ တကၠသိုလ္မ်ား သမိုင္း သုေတသန ဌာန၊ ဂ်ီအီးစီ (ပညာေရး) သမဝါယမ အသင္းက ထုတ္ေဝတဲ့ ျမဟန္ရဲ႕ 'ကိုလုိနီေခတ္ ျမန္မာ့ သမိုင္း အဘိဓာန္' စာအုပ္ႏွင့္ နံသာတိုက္ ကေန ႏိုင္ငံေရး ဆုိင္ရာ စာေပ ခြင့္ျပဳခ်က္ အမွတ္ (၃၂၆/က) ျဖင့္ ၁၉၆၈ ခုႏွစ္မွာ ပထမ အႀကိမ္ အျဖစ္ ထုတ္ေဝ ျဖန္႕ခ်ိ ခဲ့တဲ့ ရဲေဘာ္ လွမ်ဳိးရဲ႕ 'ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံ သမိုင္းဝင္ စာခ်ဳပ္ စာတမ္းမ်ား' စာအုပ္  http://wikimyanmar.co.cc/wiki/index.php?title=%E1%80%B1%E1%80%A1%E1%80%AC%E1%80%84%E1%80%B9%E1%80%86%E1%80%94%E1%80%B9%E1%80%B8_%E1%80%A1%E1%80%80%E1%80%B9%E1%80%90%E1%80%9C%E1%80%AE_%E1%80%85%E1%80%AC%E1%80%81%E1%80%BA%E1%80%B3%E1%80%95%E1%80%B9