Saturday, December 7, 2013

Nelson Mandela said that struggle is my life

Photo: ၁၉၁၈ ခုႏွစ္မွာ သူ ေမြးဖြားလာခဲ့တယ္...

သူဟာ ေတာသားေလး တေယာက္ေပါ့...

သူ႔အသက္ ကုိးႏွစ္မွာ 

သူ႔အေဖ ကြယ္လြန္သြားခဲ့ေသာ္လည္း

ၾကမ္းတမ္းတဲ့ ေလာကဓံေအာက္မွာ...

အခက္အခဲေတြကုိ ေက်ာ္ျဖတ္လုိ႔...

ဘဝခရီးကုိ ဆက္လက္ ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့သူ...။


သူေျပာခဲ့ဖူးတာ တခုရွိတယ္...

အသားေရာင္ေၾကာင့္....

ေနာက္ခံ သမုိင္းေၾကာင့္...

ယုံၾကည္မႈေၾကာင့္

မတူညီတဲ့ ဆန္႔က်င္ဘက္ေတြဟာ

ဘယ္သူမွ ေမြးကတည္းက...

အမုန္းဆုိတာ ျဖစ္လာၾကတာ မဟုတ္ဘူး...

အမုန္းတရားကုိ ေလ့လာထားတယ္ဆုိရင္

အမုန္းဆုိတာ ျဖစ္လာမွာပါ....

ခ်စ္ျခင္းတရားကုိ ေလ့လာထားတယ္ဆုိရင္...

ခ်စ္ျခင္းဆုိတာ ျဖစ္လာမွာပါ...။


သူေျပာဖူးတဲ့ ေနာက္တခုက...

"အခက္အခဲေတြဟာ

ငါ့ဘဝပါပဲ"...

အဲဒီ အခက္အခဲေတြနဲ႔ 

ရုန္းကန္ခဲ့တာေတြဟာ...

ဘဝရဲ႕ အနိမ့္ဆုံးျဖစ္တဲ့...

အက်ဥ္းသား တေယာက္ကရင္...

အျမင့္ဆုံးျဖစ္တဲ့

ေအာင္ျမင္မႈ သရဖူ ရတဲ့အထိေပါ့...။


ဒါေပမဲ...

ငါတုိ႔ ကုိယ္တုိင္ ရွာေဖြေနတဲ့ သူ႔ကုိ

ငါတုိ႔ ကုိယ္တုိင္ ေတြ႔ခဲ့ၿပီ...

ငါတုိ႔ ေက်နပ္မိခဲ့တယ္...

ဝမ္းသာမိခဲ့တယ္...

ႏွစ္သက္မိခဲ့တယ္...။


အခုေတာ့...

ၾကာသပေတး၊ ၁၂၊ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ရဲ႕

ႏွင္းေၾကြတဲ့ ဒီဇင္ဘာလမွာ...

We've lost an iconic figure,

the world figure, a visionary leader, 

the greatest son, a father of people,

a heart of people, peace maker

and a good human on this earth,

though, we knew that this day would come,

nothing can diminish our sense of profound and enduring loss.



Collected Quotes by 

K. W. Punnavamsa (ခ) တကၠသုိလ္ျမတ္မင္း

http://www.venpunnavamsa2.com

Struggle is my life


၁၉၁၈ ခုႏွစ္မွာ သူ ေမြးဖြားလာခဲ့တယ္...

သူဟာ ေတာသားေလး တေယာက္ေပါ့...

Wednesday, November 20, 2013

အျမင္သန္မွာ အယူမွန္မွာ


အျမင္သန္မွာ အယူမွန္မွာ


မသိတဲ့ အတိတ္ေတြမွာ..

အဝိဇၨာေတြက ခ်ိတ္ပိတ္...

သခၤါရ နယ္ပယ္မွာ က်င္လည္ရင္း...

ဝဋ္သုံးပါးရဲ႕ ေအာက္မွာ တဖန္ ေမြးဖြား...

မသိမႈေတြ ေပ်ာ္ေမြ႔ေနတဲ့ ဘဝနဲ႔...

ရွင္သန္ဖုိ႔ ႀကဳိးစားခဲ့သမွ်...

အစုိးမရတဲ့ မ်ဥ္းၿပဳိင္ေပၚမွာ လဲက်...

ျပန္ထဖုိ႔ ရုန္းကန္ရင္း...

ဘဝဆည္းဆာ ေငးၾကည့္...

အပၸမာဒေတြ ေမ့ေပ်ာက္ေနတဲ့ အေမွာင္...

ဘယ္သူမွ အလင္းေပးမွာ မဟုတ္ဘူး...။

Saturday, November 16, 2013

သာမညဖလ အခါေတာ္ေန႔ရဲ႕ ေဆးေပါင္းခတဲ့ ည တန္ေဆာင္တုိင္


သာမညဖလ အခါေတာ္ေန႔ရဲ႕ ေဆးေပါင္းခတဲ့ ည တန္ေဆာင္တုိင္


မေန႔က ညေနေစာင္း ဆည္းဆာက သီရိလကၤာႏုိင္ငံ ကုိလံဘုိျမဳိ႕ ဝန္းက်င္ကုိ အလွေဆာင္ ေနပါတယ္။ ဒီေန႔ေတာ့ သီရိလကၤာရဲ႕ နံနက္ခင္း ေနေရာင္ျခည္က ေတာက္ပလ်က္ရွိေနပါတယ္။ စာေရးသူ၏ ကေလာင္သြားမ်ားကလည္း လႈပ္ရွားအသက္ဝင္လ်က္ တန္ေဆာင္းမုန္း လျပည့္ေန႔ အေၾကာင္းေလးေတြကုိ ေရးသားေနျခင္း ျဖစ္ပါတယ္..။

အဘယ္ေၾကာင့္လည္းဆုိေတာ့ ျမတ္ဗုဒၶ ေဟာၾကားေတာ္မူေသာ တရားေတာ္ေၾကာင့္ အယူမွားမႈမွ အယူမွန္လာေသာ အဇာတသတ္မင္းၾကီး အေၾကာင္းကုိ ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြ အေနနဲ႔ ႏွစ္ေတြ လေတြ ဘယ္လုိပင္ ေျပာင္းလြဲလာေပမဲ့ ဗုဒၶဘာသာ၏ အထိမ္းမွတ္ ေန႔ထူးေတြကုိေတာ့ ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြ အေနနဲ႔ သတိျပဳမိမည္မွာ မလြဲပါ။

ယခုအခါ သာသနာႏွစ္ ၂၅၅၇ ခုႏွစ္၊ ေကာဇာသကၠရာဇ္ ၁၃၇၅ ခုႏွစ္၊ ခရစ္ႏွစ္ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္၏ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေန႔သည္ သာမညဖလ အခါေတာ္ေန႔ ျဖစ္ပါတယ္။

Friday, October 11, 2013

ေက်းဇူးဆပ္ၾက သီတင္းကၽြတ္လ

 

ေက်းဇူးဆပ္ၾက သီတင္းကၽြတ္လ


ေန႔လည္ခင္း ကုိယ္ လုိခ်င္တဲ့ စာေတြကုိ ရွာေဖြၿပီး သိမ္းဆည္းလုိက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ အၿမဲတမ္း ထုိင္ေနၾက မကုဋာရာမ ေက်ာင္းတုိက္ႀကီးရဲ႕ ေထာင့္နားက ေကာ္ဖီဆုိင္ေလးမွာ ညေနခင္းရဲ႕ ဆည္းဆာအလွကုိ ၾကည့္ေနရင္း အေတြးတခု ရရွိလုိက္ပါတယ္။ ဒါနဲ႔ ေသာက္လက္စ ေကာ္ဖီေလးကုိ ဆက္ေသာက္ၿပီး ထုိင္ရာမွာ ျပန္ထလာပါတယ္။ စာေရးသူလည္း လမ္းတေလွ်ာက္ အေတြးထဲက အတုိင္း ႏႈတ္က ရြတ္ဆုိမိလုိက္ပါတယ္။

"သီတင္းကၽြတ္လ မီးထြန္းပြဲ"

မွန္ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္တြင္ ဆဲ့ႏွစ္လ ရာသီအေၾကာင္း ကေလးတုိင္း ႏႈတ္ဖ်ားေပၚမွာ ေရပန္းစားသျဖင့္ မေမ့ႏုိင္စရာ ကဗ်ာေလး တစ္ေၾကာင္းပင္ ျဖစ္ပါတယ္။ ထုိ႔အျပင္ သီတင္းကၽြတ္ ပြဲေတာ္တြင္ ဆီမီးမ်ား၊ မီးရႈး မီးပန္းမ်ား၊ မီးအမ်ဳိးမ်ဳိး ထူးထူး ျခားျခား လွလွပပ မြမ္းမံ ျပင္ဆင္ၿပီး လျပည့္ေန႔ အၾကိဳည၊ လျပည့္ညႏွင့္ လျပည့္ေက်ာ္ တစ္ရက္အထိ သုံးရက္ၾကာ ပူေဇာ္ၾကပါတယ္။

ဘာေၾကာင့္ သီတင္းကၽြတ္ မီးထြန္းၾကတာလဲ

အမွန္တကယ္ေတာ့ သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႔မွာ ဆီမီးထြန္းျခင္းဟာ အလွအပအတြက္ တန္ဆာဆင္ၿပီး သက္သက္ ထြန္းၾကျခင္း မဟုတ္ပါ။ ဆီမီးထြန္းျခင္း၏ အဓိပၸာယ္ နက္နက္ရႈိင္းရႈိင္း ပါဝင္ပါသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္လည္းဆုိတာ ေမးခြန္းျဖစ္လာပါတယ္။

မွန္ပါတယ္။ ျမတ္ဗုဒၶ ဘုရားရွင္သည္ ေျခာက္ဝါအလြန္ ခုႏွစ္ဝါေျမာက္တြင္ တာဝတႎသာ နတ္ျပည္မွာ ဝါတြင္း သုံးလတုိ႔ ကာလပတ္လုံး အလြန္ မြန္ျမတ္ေသာ အဘိဓမၼာ တရားေတာ္တုိ႔ကုိ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ၿပီး ျမတ္ဗုဒၶ ဘုရားရွင္သည္ နိမၼိတ ရုပ္ပြားေတာ္ကုိ ထားေတာ္မူ၍ လူျပည္သုိ႔ ၾကြေရာက္ေတာ္မူေသာအခါ ပညာအရာ ဧတဒဂ္ ရရွိေတာ္မူေသာ အရွင္သာရိပုတၱရာအား အက်ဥ္း အဘိဓမၼာ တရားေတာ္ကုိ ေဟာေဖာ္ျပသေတာ္မူၿပီး သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႔မွာ လူျပည္သုိ႔ ျပန္လည္ ၾကြေတာ္မူေသာ အထိမ္းအမွတ္ အေနျဖင့္ အဘိဓမၼာအခါေတာ္ေန႔ ျဖစ္သလုိ ဆီမီး ပူေဇာ္ၾကသျဖင့္ သီတင္းကၽြတ္လ မီးထြန္းပြဲလုိ႔ ေခၚဆုိၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

ဤမွ်သာ မကေသးပါ။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ မယ္ေတာ္ျဖစ္ခဲ့ဖူးေသာ သႏၱဳႆိတ နတ္သားကုိ ေက်းဇူးဆပ္ေသာအားျဖင့္ အလြန္ ထူးျမတ္ ေကာင္းမြန္ေသာ အဘိဓမၼာတရားေတာ္မ်ားကုိ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ မိခင္ တေယာက္ရဲ႕ ဘဝထဲကုိ ပဋိသေႏၶ ရရွိလာသည့္အခ်ိန္ကစၿပီး လူျဖစ္လာတဲ့အထိ လူတေယာက္ သူတေယာက္ျဖစ္ေအာင္ ေကၽြးေမြးျပဳစုေတြဟာ တုႏႈိင္းမမီေသာ ေမတၱာေတြျဖင့္ သားသၼီးေတြအေပၚ ထားခဲ့ၾကတာျဖစ္ပါတယ္။ထုိ ေမတၱာမ်ဳိးဟာလည္း အပရိမာဏ ေမတၱာ ေခၚဆုိႏုိင္သလုိ အနႏၱေက်းဇူးမ်ားေသာ ေမတၱာေတြသာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဤကဲ့သုိ႔ေသာ ေက်းဇူးေတြကုိ သားသၼီးေတြ အေနျဖင့္ မိဘေတြ လုိအပ္လာတဲ့အခါတုိင္း ေက်းဇူး သိျမင္ၿပီး ေက်းဇူးဆပ္ဖုိ႔ လုိအပ္ပါတယ္။ ေနာက္ဆုံး မဆပ္ႏုိင္ေသးသည့္တုိင္ေအာင္ မိဘေတြ၏ ေက်းဇူးကုိ သိနားလည္ဖုိ႔ အမွန္တကယ္ လုိအပ္တယ္ မဟုတ္ပါလား။ ထုိ႔ေၾကာင့္ သီတင္းကၽြတ္ ဆီမီးထြန္းျခင္းသည္ မိဘႏွစ္ပါးကုိ ေက်းဇူးဆပ္ေသာ တနည္းအားျဖင့္ ေက်းဇူးဆပ္ပြဲလုိ႔ ေျပာဆုိရမည္မွာ အမွန္ပင္ ျဖစ္ပါတယ္။

အစဥ္အလာ ေကာင္းမြန္ေသာ သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႔မွာပင္ သက္ႀကီး ရြယ္အုိမ်ားကုိ ကန္႔ေတာ့ၾကသည့္အျပင္ မိဘမ်ား၊ အသက္ႀကီးေသာ ဦးႀကီး၊ အေဒၚမ်ားႏွင့္ အစ္ကုိ၊ အစ္မမ်ားကုိလည္း အျပစ္မ်ားရွိလွ်င္ သား သၼီး ေျမး ျမစ္ ညီငယ္ ညီမငယ္တုိ႔ကုိ ကန္႔ေတာ့ၾကသည္မွာ ျမန္မာတုိ႔၏ ခ်စ္စရာေကာင္းေသာ ရုိးရာဓေလ့ေကာင္းကုိလည္း ေတြ႔ျမင္ရသျဖင့္ ၾကည္ႏူးဖြယ္ေကာင္း လွပါတယ္။

ထုိ႔အျပင္ တခ်ဳိ႕က ဘုရား ေက်ာင္း ကန္ သြားၾကသလုိ ညေနပုိင္း ဆည္းဆာအခ်ိန္တြင္ အနီးရွိ တန္ခုိး ေစတီ ပုထုိးမ်ား၊ ျမတ္စြာ ဘုရားရွင္၏ ရုပ္ပြားေတာ္ကုိ ရုိခုိး ပူေဇာ္ၾကတာလည္း ေတြ႔ျမင္ၾကရသလုိ ညပုိင္းေရာက္ျပန္ေတာ့လည္း မိမိတုိ႔ ေနထုိင္ရာ အိမ္ ဘုရားစင္မွာ ဆီမီး တန္ဆာမ်ားျဖင့္ ပူေဇာ္ျခင္း၊ အိမ္၏ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ အလွမီးပုံမ်ား တန္ဆာဆင္လ်က္ ဆီမီး ပူေဇာ္ျခင္း၊ ရြာဦးေက်ာင္းႏွင့္ ေစတီေတာ္မ်ားတြင္ ဆီမီး တန္ဆာမ်ား ပူေဇာ္ျခင္းႏွင့္ ဝတ္ရြတ္ျခင္း စသည္တုိ႔ကုိ ျပဳလုပ္ၾကတာ အလြန္အမင္ ၾကည္ႏူးစရာေကာင္းလွပါတယ္။

ေၾသာ္ ဝါေတာ္ကၽြတ္လာျပန္ၿပီ။ ဝါေတာ္ကၽြတ္ၿပီဆုိေတာ့ ျမန္မာဆုိရုိးေလး တခုကုိ သတိရမိျပန္တယ္။ အဲဒါေလးက ဝါလ ကင္းလြတ္ သီတင္းကၽြတ္ လုိ႔ ေရွးျမန္မာ လူႀကီးသူမေတြ ေျပာဆုိခဲ့ၾကတာပါ။ မွတ္သားစရာေကာင္းေသာ ဆုိရုိးစကားေလး ျဖစ္ပါတယ္။ အခ်ဳိ႕က အမွတ္တမဲ့ ဆုိရုိးစကားေလးေတြကုိ ေမ့သြားတတ္ပါတယ္။

"ဝါလကင္းလြတ္ သီတင္းကၽြတ္"

မွန္ပါတယ္။ "ဝါလကင္းလြတ္ သီတင္းကၽြတ္" အခ်ိန္အခါ သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႔တြင္ သံဃာေတာ္မ်ား ပဝါရဏာ ျပဳလုပ္ရမည့္ ေန႔လည္းျဖစ္ပါတယ္။ ပဝါရဏာဆုိသည္မွာ ရဟန္းအခ်င္းခ်င္း မိမိတုိ႔ အထင္အရွားရွိေသာ အျပစ္မ်ား တစုံတရာ ရွိပါက ေျပာၾကားၾကဖုိ႔ ဖိတ္မန္ၾကသည့္ သေဘာတရားကုိ ပဝါရဏာ လုိ႔ ေခၚပါတယ္။

အဲဒီလုိ ဖိတ္မန္လုိက္သည့္အခါ အခ်ဳိ႕ သင့္ေရာက္သည့္ အျပစ္မ်ားကုိ အထင္အရွား ေျပာျပသူကလည္း ေမတၱာကရုဏျဖင့္ ေျပာျပၾကသလုိ အထင္အရွား အျပစ္ရွိသူကလည္း မိမိတုိ႔ အျပစ္ကုိ သိရွိၿပီး အမွန္ျမင္ၿပီး ျပဳျပင္ ကုစားဖုိ႔ရန္ ေကာင္းမြန္ေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္ ေကာင္းတခုကုိ ဗုဒၶဘုရားရွင္ ကုိယ္ေတာ္ျမတ္သည္ တပည့္သား သံဃာတုိ႔ကုိ လမ္းညြန္းျပသ ပညတ္ေတာ္မူခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

ဒုိင္ယာရီထဲက စာတန္း

 Photo: ေနဝန္းရဲ႕ အေရာင္ဟတ္မႈေၾကာင့္

အနီေရာင္ အလင္းေရာင္စမ္းေသာ

ညေန ဆည္းဆာခ်ိန္ ေကာင္းကင္ယံမွာ 

အိပ္တန္းဝင္ ငွက္ေတြ အေတာင္ပ်ံခတ္လုိ႔

ပ်ံသန္းေနတာ ၾကည့္ရင္း ၾကည္ႏူးမိတာ

သဘာဝ က်လြန္းပါတယ္...။


ဒါေပမဲ့....

ဘဝဆိုတဲ့ အကၡရာတခုကုိ

သဘာဝ က်က် ခံစားၿပီး

ကုိယ္ ကုိယ္တုိင္ ၾကည္ႏူးတတ္မွာ မဟုတ္ပါဘူး...။


ဘာေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္...

ကုိယ္ ေလွ်ာက္လွမ္းေနတဲ့ ဘဝမွာ...

ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ လင္းလက္လာတဲ့အခါ

ယုံၾကည္ရာကုိ ေျခဦးတည္လုိ႔ လွမ္းခဲ့ပါ...

နာက်င္တာကုိ ခြင့္လြတ္တတ္ဖုိ႔ သင္ၾကားေပးပါ...

တခါတရံ ဆန္းဆန္းျပားျပား မတူညီမႈေတြန႔ဲ

မသိမႈေတြ ျဖတ္သန္းေနတဲ့အခုိက္

ဘဝဆုိတာ ၿငိမ္သက္ႏုိင္လြန္းလုိ႔

ရုတ္တရက္ အမွတ္တမဲ့မွာ

ကုိယ့္ရဲ႕ ဝင္သက္ ထြက္သက္ေလးေတာင္

ရႈရႈိက္မိမွာ မဟုတ္လုိ႔ပါပဲ...။


တကၠသုိလ္ျမတ္မင္း


http://www.venpunnavamsa2.com

 

ဒုိင္ယာရီထဲက စာတန္း


ေနဝန္းရဲ႕ အေရာင္ဟတ္မႈေၾကာင့္

အနီေရာင္ အလင္းေရာင္စမ္းေသာ

ညေန ဆည္းဆာခ်ိန္ ေကာင္းကင္ယံမွာ

အိပ္တန္းဝင္ ငွက္ေတြ အေတာင္ပ်ံခတ္လုိ႔

ပ်ံသန္းေနတာ ၾကည့္ရင္း ၾကည္ႏူးမိတာ

သဘာဝ က်လြန္းပါတယ္...။


ဒါေပမဲ့....

ဘဝဆိုတဲ့ အကၡရာတခုကုိ

သဘာဝ က်က် ခံစားၿပီး

ကုိယ္ ကုိယ္တုိင္ ၾကည္ႏူးတတ္မွာ မဟုတ္ပါဘူး...။

Friday, September 20, 2013

ကုရုတုိင္းမွ စာရိတၱမ်ဳိးေစ့



ကုရုတုိင္းမွ စာရိတၱမ်ဳိးေစ့


အခ်ိန္ ကာလအားျဖင့္ ညအခါျဖစ္သလုိ ၿပီးခဲ့တဲ့ စကၠန္႔ပုိင္းေလာက္က မုိးေတြ တဖြဲဖြဲ ရြာသြန္းသြားခဲ့ပါတယ္။ မုိးစဲသြားေသာအခါ ပတ္ဝန္းက်င္ တခုလုံး တိတ္ဆိတ္ေနပါတယ္။ စာေရးသူအေနနဲ႔ ေတာ္သလင္းလျပည့္ ဂရုဓမၼ (သုိ႔မဟုတ္) ကုရုဓမၼ အေၾကာင္းေလး ေရးသားဖုိ႔ရန္ စာအုပ္ အနည္းငယ္ ဖတ္ၾကည့္လုိက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့မွ ဂရုဓမၼ (သုိ႔မဟုတ္) ကုရုဓမၼ အေၾကာင္းေလးကုိ စတင္ေရးသားလုိက္ပါတယ္...။

ေတာ္သလင္းလဆုိတာ ဗုဒၶဘာသာေတြ အေနျဖင့္ မွတ္သားစရာ ေကာင္းလြန္းေသာ လျဖစ္ပါတယ္။ ထုိ႔အျပင္ ယင္းမာႀကဳိင္သင္း လ ေတာ္သလင္း ဆုိတာ ျမန္မာတုိ႔ ဆုိရုိးျပဳခဲ့ၾကတာ အမွန္ပင္ ျဖစ္ပါတယ္။

သုိ႔ေသာ္ မုိးေႏွာင္းကာလျဖစ္သလုိ ေတာ္သလင္း ေနမင္းဟာ ငါး ပုဇြန္ ေသေအာင္ ျပင္းလြန္းပါ တယ္လုိ႔လည္း ဆုိၾကျပန္ပါတယ္...။

ဒါေပမဲ့ ေတာ္သလင္းလျပည့္ေန႔သည္ ျမန္မာတုိ႔အတြက္ ေန႔ထူး ေန႔ျမတ္ ျဖစ္ပါေပတယ္။ ဘာေၾကာင့္လည္းဆုိေတာ့ ပါရမီ ဆယ္ပါးတုိ႔တြင္ သီလ ပါရမီႏွင့္ တုိက္ရုိက္ ဆက္စပ္ေနေသာေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္ပါတယ္။

ထုိ႔အျပင္ ေရွ႕ျမန္မာ အစဥ္အဆက္က ေတာ္သလင္းလျပည့္ေန႔ကုိ ဂရုဓမၼ အခါေတာ္ေန႔ဟု ဆုိရုိးျပဳၾကပါတယ္။

ျမတ္စြာဘုရားရွင္ သက္ေတာ္ထင္ရွား ရွိစဥ္အခါတုန္းက မထင္မရွား ရဟန္းေတာ္ ႏွစ္ပါး ဟသၤာတေကာင္ကို အေလာင္းအစားနဲ႔ သတ္ဖို႔ ႀကိဳးစား အားထုတ္ၾကပါတယ္။ ထုိ႔ရဟန္းႏွစ္ပါးသည္ ေကာင္းကင္ပ်ံ၀ဲေနတဲ့ ဟသၤာကို ေက်ာက္ခဲျဖင့္ လွမ္းပစ္ေလရာ ေက်ာက္ခဲမွန္၍ ဟသၤာသည္ ေအာ္ဟစ္ျမည္ တမ္းလ်က္ ေျမျပင္က်ေရာက္လ်က္ ေသဆုံးခဲ့ရတယ္။

The story was told in reference to a monk who had killed a wild goose. Two monks bathed in Aciravatī, and while standing on the bank, drying, they saw two geese appear. The monks took a bet as to which should hit the goose in the eye, and one of them threw a stone which pierced one eye and came out of the other. The monk was reported to the Buddha. (Kurudhamma Jataka No-276)

ထုိအေၾကာင္းကို ျမတ္ဘုရားရွင္ ကုိယ္ေတာ္တုိင္ သိေတာ္မူသျဖင့္ ခ်စ္သားရဟန္း သင္ဟာ သာသနာေတာ္မွာ ရဟန္း၀တ္ေနပါလ်က္ ပါဏာတိပါတကံကုိ ျပဳလုပ္တာ လက္ေဆာ့ ေျခေဆာ့ ရွိလွေခ်ၿပီ...။၊

ဟိုေရွးေရွးတုန္းက ဘုရားအစရွိေသာ သူေတာ္ေကာင္းႏွင့္ ပညာရွိေတြဟာ သာသနာပ ကာလမွာ သတ္ဖို ႔ေနေနသာသာ  သီလတရားေတြကုိ အသက္သမွ် တန္ဖိုးထား၍ ေစာင့္ေရွာက္ခဲ့ၾကေၾကာင္းကုိ ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ အတိတ္ဇာတ္ျဖစ္ေသာ ကုရုဓမၼ ဇာတ္ေတာ္ကို ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။

The Bodhisatta was once born as the son of Dhananjaya, king of the Kurus, and, after his fathers death, reigned in Indapatta. He observed the Kurudhamma - that is to say, the pancasila - as did the queen mother, his queen consort, the viceroy, the chaplain, the kings driver, his charioteer, the treasurer, the keeper of the royal granaries, the palace porter and the courtesan of the city.

Monday, September 2, 2013

ဆြဲအားေကာင္းတဲ့ ဘဝ ေကာင္းကင္

 

ဆြဲအားေကာင္းတဲ့ ဘဝ ေကာင္းကင္

 
ကုိယ့္ ဘဝ အျမင္မွာ...

က်ဥ္းေျမာင္းတယ္ က်ယ္လြန္းတယ္ဆုိတာ

ခြဲျခားႏုိင္တဲ့ စြမ္းအားေတြ မကြယ္ေပ်ာက္ေစနဲ႔...


ေရွ႕တုိး မလား ေနာက္ဆုတ္ မလား

ကုိယ္ ကုိယ္တုိင္ မသိႏုိင္ေသးတဲ့အခါ

ပရိယာယ္မ်ားလြန္းတဲ့ ေႏွာင္ႀကိဳးေတြထဲမွာ

ဆုပ္ကုိင္ ရစ္ပတ္မမိေစနဲ႔...


အႏုိင္ အရႈံး ႏွစ္ခုၾကားမွာ

ကုိယ့္ ကိစၥနဲ႔ ကုိယ္ ဗ်ာမ်ားေနတဲ့အခါ

မာယာေတြ ခင္းက်င္းတဲ့

ေက်ာ့ကြင္းမွာ က်င္လည္ က်က္စားမေနပါနဲ႔..


ေလလာရာကုိ ယိမ္းႏြဲ႔တတ္တဲ့

အတြင္း အျပင္ ႏွစ္ခုဟာ

ထာဝရ မတည္ၿမဲဘူးဆုိတာ သိခဲ့ရင္

လြတ္လြတ္ လပ္လပ္ ပ်ံသန္းတာ

အေကာင္းဆုံး ပ်ံသန္းျခင္းပါပဲ...။



ငုတ္မိ သဲတုိင္ တတ္ႏုိင္ ဖ်ားေရာက္ေပါ့...

ဘဝနဲ႔ မကုိက္ညီတဲ့အခါ

ကုိယ့္ ဒူးကုိ ကုိယ္ ခၽြန္လုိ႔

ကုိယ့္ဝန္ ကုိယ္ထမ္းရင္း

အခ်ိန္ဆုိတာ...

ကုန္မွန္းမသိ ကုန္ဆုံးသြားပါလိမ့္မယ္...။


ဒါေပမဲ့...

ဘဝကုိ အိတ္သြန္ ဖာေမွာက္ၿပီး

ကမၻာေျမႀကီးေပၚမွာ အန္ခ်လုိက္တဲ့အခါ

ဆႏၵေတြဟာ ဒီေျမေပၚမွာ ဆန္႔မယ္မထင္ပါဘူး...။


သုိ႔ေသာ္...

လုိရင္းကုိ ျဖည့္စြတ္

ပုိေနတာေတြ စြန္႔ပစ္လုိ႔

အျမင့္တတ္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားေနတုန္း

ေတာ္တာ မေတာ္တာ မစဥ္းစားပဲ

ရူးသြပ္မႈကုိ ဦးစားေပးခဲ့ရင္ေတာ့

အမွားဆုိတာ ျဖစ္လာမွာေပါ့..။


တခုေတာ့ ရွိတယ္..

သည္ခရီးဟာ မၿပီးဆုံးေသးဘူး...

ခန္႔မွန္းရခက္လြန္းလုိ႔ မေရရာ မေသခ်ာနဲ႔

ကြယ္လြန္သြားတဲ့ ေန႔ရက္ေတြဟာ

အတိတ္ရဲ႕ သမုိင္းျဖစ္ခဲ့

ေတြးလုိက္တုိင္း ေက်နပ္မႈ မရွိတဲ့

ဘဝ အစိတ္အပုိင္းဟာ

နာရီေတြသာ ကုန္ဆုံးသြားခဲ့တယ္...။


ဒါေပမဲ့...

ျဖစ္ခ်င္သလုိ မျဖစ္ႏုိင္ေပမဲ့

ျဖစ္သင့္ ျဖစ္ထုိက္တဲ့

ဘဝဆုိတဲ့ နာရီ လက္တံေပၚမွာ

ရလာဒ္ေကာင္းေတြကုိ

အေကာင္အထည္ ေဖာ္ေဆာင္ေနတုန္း...။
 
 
တကၠသုိလ္ျမတ္မင္း 
 

မျမင္ႏုိင္ေသာ ဂူထဲက အေမွာင္


မျမင္ႏုိင္ေသာ ဂူထထဲက အေမွာင္


ကာလာေတြ ခ်ယ္သထားေပမဲ့

အခ်ိန္ၾကာလာေတာ့လည္း

အေရာင္ေတြ လြင့္ျပယ္သြားတာ

သဘာဝလားတဲ့....။


သဘာဝေတာ့ သဘာဝပဲေပါ့...

အရြယ္နဲ႔ မလုိက္ဖက္ေအာင္

ထိရွမႈေတြ ျပင္းထန္

ေလာကဓံရဲ႕ ကကြက္စုံေတြထဲ

အႀကိမ္ႀကိမ္ ယစ္မူး

မွားကြက္ေပါင္း အသေခ်ၤနဲ႔

အေျဖ တခုကုိ ရွာေဖြေနဆဲ....။


မေတြ႔ မျမင္ႏုိင္ေသးဘူး..

သည္မွာ ေတြးေခၚမႈ သံသယေတြနဲ႔

အမွားကုိ ခ်ဳိၿမိန္စြာ ေသာက္သုံး

မေလ့က်က္မိတဲ့ စိတ္အစဥ္ဟာ

တကယ္တမ္းေတာ့....

ခုတုံ တခုလုိ႔ ျဖစ္ေနတုန္း....။


ျပႆဒါးလား ရက္ရာဇာလား

ေန႔ရက္ေတြကုိ တြက္စစ္

ကိန္းမွားေနတဲ့ သခ်ၤာရဲ႕ ဥပေဒသဟာ

အခုေတာ့လည္း

ျပႆဒါးလုိပဲ မွားေနဆဲ....။


ဒီလုိနဲ႔ အခ်ိန္ကုိက္

အမွားေပၚမွာ တယူသန္လြန္းတယ္...

တကယ္ မထင္ထားခဲ့တဲ့

မာနနဲ႔ စြဲကပ္ေနတဲ့ ဥပါဒါန္ဟာ

ေျခာက္လန္႔ေနတဲ့ တေစၦတေကာင္လုိ

အေမွာင္ေရာက္တုိင္း ႀကီးစုိးေနဆဲ...။

Wednesday, August 28, 2013

ရုပ္ေသးပမာ စိတ္ေစရာ

 

ရုပ္ေသးပမာ စိတ္ေစရာ

 
ေလွာင္ပိတ္ေနတဲ့ ဘဝမွာ

မြန္းက်ပ္မႈေတြ ျပည့္ႏွယ္လြန္းလုိ႔

အေဝးတေနရာကုိ ခရီးထြက္ဖုိ႔

ကုိယ္ ကုိယ္တုိင္ ႀကဳိးစားခဲ့တာ

အႀကိမ္ တစ္ရာမကခဲ့ဘူး....။


ဒါေပမဲ့...

မလြတ္လပ္တဲ့ ေႏွာင္ႀကိဳးေတြ ရစ္ပတ္

တင္းက်ပ္တဲ့ ဘဝရဲ႕ စည္းမ်ဥ္းေတြေအာက္

ဆင္းရဲျခင္း ခ်မ္းသာျခင္းဆုိတဲ့

အလႊာေတြ အထပ္ထပ္နဲ႔

ကုိယ္ ကုိယ္တုိင္ အတၱဆန္ဆန္

ေဇာေခၽြးေတြ စီးဆင္းေနဆဲ....။


သုိ႔ေသာ္...

ခရီးက သိပ္ေဝးလြန္းတယ္...

အဆုံးအစ မရွိဘူး...

အဖြင့္ အပိတ္ တံခါးေတြလည္း

ၾကာလာေတာ့ အုိေဟာင္းလာၿပီ...

ေလွ်ာက္လွမ္းတဲ့ ေျခလွမ္းေတြလည္း

မသယ္ႏုိင္ေလာက္ေအာင္ တုန္႔ဆုိင္းလာၿပီ...

သည္ခရီးက ေမာဟုိက္မႈေတြ

ဇာတိ ျပလာၿပီဆုိေတာ့....။


ဒီလုိနဲ႔ အေျပာလြယ္ အလုပ္ခက္တဲ့

ဒီေလာကထဲမွာ

စိတ္ကူးယဥ္တယ္ဆုိတာ...

အေကာင္ အထည္ မေဖာ္ႏုိင္ေသးတဲ့

အထီးက်န္ေနတဲ့ ဘဝရဲ႕ ပုံရိပ္တခုပါပဲ...။


တခါတေလ...

ကုိယ္ ကုိယ္တုိင္ ဘဝ အခန္းက်ဥ္းထဲမွာ

အေဖာ္မဲ့ တေယာက္တည္း ေနတယ္ဆုိတာ...

ေမာေနတဲ့ စိတ္ကုိ အပန္းေျဖဖုိ႔ဆုိေပမဲ့...

တကယ္တမ္းေတာ့..

ကုိယ္ စိတ္ကုိ ပုိပင္ပန္းရမွန္း

ကုိယ္ ကုိယ္တုိင္ သိလာပါတယ္....။


 
 
တကၠသုိလ္ျမတ္မင္း

Tuesday, August 27, 2013

ေဒါသဆုိတာ လ်ပ္စီးပမာ



ေဒါသဆုိတာ လ်ပ္စီးပမာ


အျဖဴေရာင္လား...

အမည္းေရာင္လား....

ေဝခြဲမရတဲ့ အသြင္သ႑ာန္တခု

ျမင္ကြင္းထဲကုိ မဖိတ္ေခၚပဲ

ဧည့္သည္အျဖစ္ ေရာက္ခဲ့တယ္...။


စူးရွတဲ့ အေတြ႔အထိေတြနဲ႔

ျပင္းထန္စြာ ထိရွလုိ႔

အခန္႔မသင့္တဲ့ အေၾကာင္းေတြကုိ

ေမ့သင့္သေလာက္ ေမ့ဖုိ႔ရန္

တုိက္ဆုိင္မႈတုိင္း ေရွာင္ထြက္သြားခဲ့တယ္...။


တခ်ဳိ႕ အျမင္မၾကည္တဲ့ ကိစၥေတြက

ဘ၀ဇာတ္ခုံထဲမွာ ေတြ႔ႀကဳံဖုိ႔ရန္

အေၾကာင္းဖန္လာျပန္တယ္...။


သုိ႔ေသာ္....

အေျဖရွာ ေရွာင္ကြင္းဖုိ႔

ႀကဳိးစားခဲ့သမွ်ေတြဟာလည္း

သဲထဲ ေရသြန္းသလုိပါပဲ...။


လပ္တေလာ တည္ျငိမ္ တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့

ဘ၀ဆုိတဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္ထဲကုိ

မနီးမေဝးက ေပါက္ကြဲသံ ၾကားလုိက္တယ္...

ႏႈတ္ဆက္သံ မဟုတ္တာေတာ့ ေသခ်ာတယ္...

စင္ေပၚတက္ၿပီး ထုိးသတ္ေနတဲ့ လက္ေဝွ႔ပြဲလား

ဇေဝဇဝါနဲ႔ ေတြးေတာခဲ့သမွ်ဟာ

ပြဲၾကည့္ ပရိသတ္ တေယာက္လုိပါပဲ...။


ဒါေပမဲ့...

တြန္းကန္အား မရွိတဲ့ ေပါက္ကြဲမႈက

ကုိယ္တုိင္ ရင္ဆုိင္ရတဲ့

အမွတ္တမဲ့ အတၱရဲ႕ ေတာင္းဆုိခ်က္

ကုိယ္တြင္း တေနရာက ေဒါသျဖစ္ေနတယ္...။


တကယ္ေတာ့ ေဒါသဆုိတာ....

အားလုံးအတြက္ မိတ္ေဆြ မဟုတ္ေပမဲ့...

လုိတာ မရ ရတာ မလုိ

တင္းတိမ္ျခင္း မရွိေသးတဲ့ ဘဝမွာ

ကုိယ့္ မာန္ မာန လ်ပ္စီးပမာလုိ

ဟန္ေဆာင္လုိ႔ မရတာက

အေသြးအသားထဲထိ တစုံတခုကုိ

အေျချပဳၿပီး ေပါက္ကြဲလာတဲ့

အဲဒီ ေဒါသကုိ မထိန္းသိမ္းႏုိင္းရင္ေတာ့

ပ်က္စီးျခင္းဆုိတာ...

မဖိတ္ေခၚပဲ ေရာက္လာတတ္တာပါပဲ...။


တကၠသုိလ္ျမတ္မင္း 

ထာဝရ မွတ္တုိင္တခု

 
 

ထာဝရ မွတ္တုိင္တခု

 
သူငယ္ခ်င္း....

ခင္မင္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေတြကုိ

သတိရ အမွတ္တရ

တဖြဖြ ေျပာျဖစ္ခဲ့တဲ့အခါ

ဝမ္းနည္း အတူတူ ဝမ္းသာ အတူတူ

ေဗြမယူခဲ့တာေတြဟာ

ငါတုိ႔ အားလုံးရဲ႕ ႀကီးက်ယ္ ခမ္းနားတဲ့

ရုိးသားမႈရဲ႕ အထိမ္းအမွတ္ ေက်ာက္တုိင္ေတြပါပဲ...။


ခြဲခြါခဲ့တဲ့ ကာလေတြ ၾကာေညာင္းလုိ႔

ကုိယ္ဆီ ကုိယ္ဆီ

ကုိယ့္ဘဝကုိ တည္ေဆာက္လုိ႔

တခါတရံ မုိးခ်ဳိေရ

တခါတရံ မုိးခါးေရနဲ႔

အဆင္မေျပမႈေတြရဲ႕ ေအာက္မွာ

ဒုကၡ ေဘထုပ္ေတြႏွင့္

ေသာက အထည္ေတြကုိ

သယ္ေဆာင္ရင္း ေလးလန္လြန္းလုိ႔

အေျခမက်ေသးတဲ့ ဘဝအေၾကာင္း

ဇာတ္ေၾကာင္း ကုန္စင္ေျပာျဖစ္ၾကတဲ့အခါ

ဝမ္းနည္း အတူတူ ဝမ္းသာ အတူတူ

တေယာက္ကုိ တေယာက္ ေျဖသိမ့္လုိ႔

မိတ္ေဆြဖြဲ႔ခဲ့ၾကတာ အခုထိပါပဲ...။


ဒါေပမဲ့...

ေနာင္တခ်ိန္မွာ အေၾကာင္းမသင့္

ငါတုိ႔တေတြ အခ်ိန္ပုိင္းမွာ

ေဒါသျဖစ္လုိ႔ အမွားပါခဲ့ရင္

ခြင့္လြတ္ အေျဖရွာေပးဖုိ႔ မေမ့ပါနဲ႔

ဘဝဆုိတာ ျဖစ္ၿပီးေတာ့မွ

ေနာင္တ ရတတ္လြန္းလုိ႔ပါပဲ....။

 
 
 
http://www.venpunnavamsa2.com

Friday, August 23, 2013

အခ်စ္ ကံေခလုိ႔ အထီးက်န္ေစခဲ့ေသာ္



အခ်စ္ ကံေခလုိ႔ အထီးက်န္ေစခဲ့ေသာ္


အခ်စ္ ကံေခလုိ႔....

အထီးက်န္ ေစခဲ့တယ္ဆုိရင္...

ဘဝရဲ႕ အခန္းက်ဥ္းထဲမွာ

လုိအပ္ခ်က္ အျပစ္အနာဆာေတြ

ထင္က်န္ခဲ့ရင္ေတာင္...

ေဝဒနာ ကိန္းထပ္လုိ႔

အေျဖရွာခဲ့ပါေသာ္လည္း...

ျမင္ကြင္းအိမ္က်ယ္ သမုဒယနယ္မွာ

သံေယာဇဥ္ ရစ္တြယ္လ်က္

ခံစားခ်က္ကုိ ေရွ႕တန္းတင္ရင္း

ဥပါဒါန္ စြဲကပ္ ေဝဒနာ ခရီးဆက္လုိ႔

သံသရာ အဝုိင္းအဝန္းထဲ...

အစမထင္ မုိင္ေထာင္ခ်ီခဲ့ၿပီ......။


တကၠသုိလ္ျမတ္မင္း 

ဘဝရဲ႕ ၾကြင္းက်န္ရစ္ေနေသာ ေလဟာနယ္

 
 

ဘဝရဲ႕ ၾကြင္းက်န္ရစ္ေနေသာ ေလဟာနယ္

 
ဘ၀ဟာ....

ဒဏ္ရာ ဒဏ္ခ်က္ေတြ မ်ားလာေတာ့...

အတိတ္မွာ မေလ့က်င့္ဖူးခဲ့တဲ့...

ေသာကေတြကုိ မိတ္ေဆြ ဖြဲ႔တတ္လာတယ္...။

သုိ႔ေသာ္...

ကုိယ္ ရလာတဲ့ ဘဝကုိ

သိဖုိ႔ရန္ ခက္ခဲေနဆဲ...


ၿပီးေတာ့လည္း...

ဆင္းရဲျခင္း တံတုိင္းခတ္ထားတဲ့...

ဒီဘဝကုိ ခုံမင္ တပ္မက္ခဲ့လုိ႔လည္း...

ငါဆုိတဲ့ မာန္မာနေတြကုိ

ရင္းႏွီးမႈေတြနဲ႔ ခင္မင္ခဲ့ရျပန္တယ္...။


တခါတရံ မြန္းက်ပ္လြန္းတဲ့...

ဘဝ ေနနည္း စနစ္ေတြ ခက္ခဲလြန္းလုိ႔..

ေဒါသရဲ႕ ေပါက္ကြဲမႈေတြနဲ႔..

ဖြားဖက္ေတာ္ သူငယ္ခ်င္း ျဖစ္ခဲ့ရျပန္တယ္...။


တေန႔တာ ေနမဝင္ေသးတဲ့...

ဘဝရဲ႕ ဆည္းဆာခ်ိန္ ေရာက္ျပန္ေတာ့...

ျမင္ကြင္း က်ယ္က်ယ္နဲ႔ ေငးေနမိျပန္တယ္...။


တကယ္ေတာ့

အခ်ိန္ဆုိတာ

ဘဝကုိ တံတုိင္းခတ္ထားတဲ့

လူတေယာက္ရဲ႕ ......

လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြသာ ျဖစ္တယ္...။
 
 
 
တကၠသုိလ္ျမတ္မင္း 
 

Wednesday, August 21, 2013

သက္ဆုိင္သူတုိ႔ လုပ္ငန္း

 

သက္ဆုိင္သူတုိ႔ လုပ္ငန္း

 
သဘာဝတရားေၾကာင့္....

ေႀကြခ်ိန္တန္ရင္ ေၾကြက်သြားလိမ့္မယ္

အလြယ္တကူ ေကာက္ယူၿပီ...

အဆင္ေျပသလုိ လုပ္ေဆာင္မႈေတြနဲ႔

ကံၾကမၼာကုိ ငုိ ေတာင္းလုိ႔လည္း မရႏုိင္ဘူး..

ပုိေတာင္းလုိ႔လည္း မရႏုိင္ဘူး...

တခါတရံ....

ေရွာင္တိမ္းခ်င္တုိင္း...

ေရွာင္တိမ္းခြင့္ဆုိတာ မရွိပါဘူး...

လူသား အားလုံး အေႏွးႏွင့္ အျမန္

ကံတရားဆုိတာ ေတြ႔ႀကဳံရမွာ အမွန္ပဲ...

ဒါေပမဲ့...

ကံေကာင္းတယ္ ဆုိးတယ္ဆုိတာ

ကုိယ္ပုိင္ သက္ဆုိင္တဲ့ လုပ္ငန္းပါပဲ....။

 
တကၠသုိလ္ျမတ္မင္း 
 

Thursday, August 15, 2013

ထာဝရ ထင္က်န္ေနမည့္ မွတ္တုိင္


 

ထာဝရ ထင္က်န္ေနမည့္ မွတ္တုိင္

 
ၾသဂုတ္ဆုိတာ....

ၾကယ္ေတြ ေျခြတဲ့ လလားတဲ့...။


ဆရာႀကီး မင္းသုဝဏ္...

ထူးအိမ္သင္း...

တာရာမင္းေဝ...

နႏၵသိန္းဇံ

ပါပါေလး....

ကေလာင္ထက္တဲ့

အႏုပညာ ၾကယ္ေတြ

ေၾကြသြားခဲ့တာ

ကာရံမလွတဲ့ သည္ၾသဂုတ္ပဲ...။


အခုလည္း ၾကည့္စမ္းပါဦး....

မုိးေတြ ရြာခါနီးေတာ့မွ

မုိးေရ ခ်ဳိးခြင့္

ေသာက္ခြင့္ သုံးခြင့္

မရွိေတာ့ဘူး...။


စိတ္မေကာင္းမႈေတြနဲ႔

ဝမ္းနည္းမႈ မွတ္တုိင္မွာ

အတုိင္းအတာ မရွိခဲ့ဘူး

လြမ္းေမာမႈေတြ တသသနဲ႔

ေၾကြကြဲမႈေတြ တားမရခဲ့တဲ့

သည္ၾသဂုတ္မွာ....

ဆရာႀကီး ေမာင္ဝံသ

ဆရာႀကီး မင္းလူ

ဆရာႀကီး ႏွစ္ဦး

ေၾကြက်သြားျပန္ၿပီ

ေကာင္းရာ သုဂတိ

ေရာက္ပါေစသား....။
 

တကၠသုိလ္ျမတ္မင္း 
 

Sunday, August 11, 2013

သက္ေရာက္မႈတုိ႔ တန္ျပန္ခ်ိန္



သက္ေရာက္မႈတုိ႔ တန္ျပန္ခ်ိန္


တခ်ဳိ႕က.....

ထမင္းရွာတဲ့ လက္ကုိ

ထိခုိက္ေအာင္ လုပ္တတ္တယ္...။


တခ်ဳိ႕က....

ကုိယ္ လုပ္သမွ်ဟာ

ေလာကႀကီး တည္သမွ်

အဓိပၸာယ္ ေလးနက္မႈ ရွိရမယ္လုိ႔

ေတြးေခၚထားၾကတယ္....။


တခ်ဳိ႕က...

မ်က္ကန္း လမ္းေလွ်ာက္သလုိနဲ႔

စမ္းတဝါးဝါး ျဖစ္ေနၾကတယ္...။


တခ်ဳိ႕က...

ကုိယ့္ အိတ္ထဲ ပုိက္ဆံေတြ

အျပည့္ထည့္ၿပီး

ဗုိက္ အေဟာင္းသား ေနတဲ့

လူေတြ ျဖစ္လာၾကတယ္...။


တခ်ဳိ႕က...

ခုိင္ႏြားကုိ တန္ဆာဆင္ၿပီး

ဦးခ်ဳိကုိ ႏုိ႔ညစ္တဲ့ လူေတြ ျဖစ္လာၾကတယ္...။


တကယ္ေတာ့...

အလုပ္ တခု လုပ္တဲ့အခါ

စိတ္ကူးနဲ႔ ထြင္းၿပီး ဘယ္ေတာ့မွ မလုပ္မိေစနဲ႔

အလုပ္ကုိ သဘာဝ က်က် လုပ္ဖုိ႔ပဲ လုိအပ္ပါတယ္....။



တကၠသုိလ္ျမတ္မင္း 


Wednesday, July 24, 2013

မေဆြးေျမးသြားတဲ့ ဘဝ စာမ်က္ႏွာ တစ္ရြက္



မေဆြးေျမးသြားတဲ့ ဘဝ စာမ်က္ႏွာ တစ္ရြက္


ဘဝရဲ႕ ဆည္းဆာခ်ိန္ေရာက္ေတာ့မွာ

အရာအားလုံးဟာ....

ေတြ႔ဆုံခ်ိန္ ေနာက္က်လြန္းတယ္...

ခြဲခြါခ်ိန္ ျမန္လြန္းတယ္...

ကံၾကမၼာကုိ ပခုံးခ်င္းတုိက္လုိ႔

ကံစီမံရာ ခရီးသြားရတဲ့အခုိက္

ျဖစ္ခ်င္တာ မျဖစ္ရ

မျဖစ္ခ်င္တာ ျဖစ္ခဲ့ရတာ

အားလုံးက သဘာဝေတြပါပဲ...။


ဒါေပမဲ့.....

ေန႔စဥ္ ဘ၀ စာမ်က္ႏွာထဲက

ကံေကာင္းျခင္းဆုိတာ...

အားလုံးရဲ႕ မနက္ျဖန္ ျဖစ္တယ္....။

အမွန္တရားဆုိတာ....

ထာဝရ တည္ရွိေနတဲ့

အရာ တခုသာ ျဖစ္တယ္....။

ေျဖာင့္မတ္တယ္ဆုိတာ...

ရုိးသားမႈ ၊ မွန္ကန္မႈေတြႏွင့္

တတ္သိ နားလည္မႈေတြသာ ျဖစ္တယ္....။


သုိ႔ေသာ္....

လူ တေယာက္ကုိ ယုံၾကည္ဖုိ႔ဆုိတာ....

သူ႔ရဲ႕ ေျဖာင့္မတ္မႈ အေပၚမွာ မူတည္ပါတယ္...။

ကုိယ္ ယုံၾကည္လုိ႔ ေပးအပ္လုိက္တဲ့အခါ....

ကတိပ်က္သြားတာမ်ဳိးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး....။



တကၠသုိလ္ျမတ္မင္း


http://www.venpunnavamsa2.com

Sunday, July 21, 2013

အတုမရွိ ရတနာသုံးပါး စုံညီေသာ လျပည့္ဝါဆုိ



အတုမရွိ ရတနာသုံးပါး စုံညီေသာ လျပည့္ဝါဆုိ


ယေန႔ သာသနာေတာ္ႏွစ္ ၂၅၅၇ ခုႏွစ္ ၊ ေကာဇာသကၠရာဇ္ ၁၃၅၇ ခုႏွစ္ ၊ ဝါဆုိလျပည့္ တနလၤာေန႔ (၂၂ - ၀၇ - ၂၀၁၃ ) ခုႏွစ္တြင္ တရားခ်စ္ခင္ သာသနာ့ႏြယ္ဝင္ သူေတာ္စဥ္ သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔ အေနအားျဖင့္..

(သေႏၶ ေတာထြက္၊ ဓမၼစက္ မိန္႔ျမြက္ လဝါဆုိ) ဆုိတာ

သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔ မွတ္သားၿပီးသားျဖစ္မွာပါ။

(၁) ပဋိသေႏၶတည္သည့္ေန ့-မဟာသကၠရာဇ္-၆၇၊ ဝါဆုိလျပည့္ (ၾကာသပေတးေန ့)

(၂) ေတာထြက္သည့္ေန ့- မဟာသကၠရာဇ္-၉၇၊ ဝါဆုိလျပည့္ (တနလၤာေန ့)

(၃) ဓမၼစၾကၤာတရားဦးေဟာေန ့- မဟာသကၠရာဇ္-၁၀၃၊ ဝါဆုိလျပည့္ (စေနေန ့)

(၄) ေသာတာပန္လူသားစေပၚသည့္ေန ့-မဟာသကၠရာဇ္-၁၀၃၊ ဝါဆုိလျပည့္ (စေနေန ့)

(၅) သံဃာရတနာစေပၚသည့္ေန ့- မဟာသကၠရာဇ္-၁၀၃၊ ဝါဆုိလျပည့္ (စေနေန ့)

ထုိ႔အျပင္ လယ္တီဆရာေတာ္ ဘုရားၾကီး၏ ခုႏွစ္ေန႔ ဘုရားရွိခုိးမွာလည္း ေအာက္ပါ အတုိင္း ေဖာ္ျပထားပါတယ္။

ဘုရားျဖစ္ခါ မိဂဒါသုိ႔ စၾကာေရႊဖဝါး ျဖန္႔ခ်ီသြား၍ ငါးပါးဝဂၢီ စံုအညီႏွင့္ မဟီတစ္ေသာင္း တိုက္အေပါင္းမွ ခေညာင္း ကပ္လာ နတ္ျဗဟၼာကုိ ဝါဆုိလျပည့္ စေန႔ေနဝယ္ ေႂကြေႂကြလ်မ္း တက္ ဓမၼစက္ကုိ မိန္႔ျမြက္ေထြျပား ေဟာေဖာ္ၾကားသည္ တရားနတ္စည္ ရြမ္းတယ္ကုိး။

(လယ္တီ ဆရာေတာ္)

မၾကာမွီ ေရာက္ရွိလာေတာ့မည္ ဝါဆုိလျပည့္ ဓမၼစၾကၤာ အခါေတာ္ေန႔ဟာ မဂၢင္ရွစ္ပါး၊ သစၥာေလးပါး၊ အမွန္တရားတုိ႔ကုိ ေဟာျပခဲ့တဲ့ သစၥာအလင္းေရာင္ ေဆာင္ယူျပသ ခဲ့တဲ့ ေန႔ထူး ေန႔ျမတ္ အခါ သမယ ျဖစ္ပါတယ္။ ဓမၼစၾကၤာတရားဦး ေဟာၾကားေတာ္ မူခဲ့တဲ့ ေနရာေလးကလည္း ရုိးရုိး ရွင္းရွင္းေလးျဖစ္တယ္ဆုိတာ မွန္းဆ ၾကည္ညဳိလုိ႔ရပါတယ္။

ထုိ႔အျပင္ ျမတ္ဗုဒၶေလာင္းလ်ာဟာ ေတာမွာ ဖြားျမင္ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။

(ကပိလဝတ္ျပည္ႏွင့္ ေကာလိယျပည္ အၾကား လုဗၺိနီအင္ၾကင္းေတာ)
ျမတ္ဗုဒၶေလာင္းလ်ာသည္ ေတာမွာ တရားက်င့္ၾကံအားထုတ္ခဲ့တယ္။ ထုိ႔အျပင္ဘုရားျဖစ္ျပန္ေတာ့လည္း ေနရဥၹရာ ကမ္းေျခႏွင့္ လူသူမနီးတဲ့ ေဗာဓိေညာင္ ပင္ေအာက္မွာ ဘုရားျဖစ္ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ (သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔ ေပ်ာ္ေမြ႔ရာျဖစ္တဲ့ ဥရုေဝဠေတာ)။

ျမတ္ဗုဒၶ တရားဦး ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့တာလည္း ဣတိပတနေခၚဆုိတဲ့ သားေပါင္းစုံေသာ ေတာထဲမွာပင္ျဖစ္သည္။ (မိဂဒါဝုန္ေတာ)

လူသုံးပါးတုိ႔၏ ဦးခုိက္ရာျဖစ္ေသာ ျမတ္ဗုဒၶရွင္ေတာ္သည္ ပရိနိဗၺာန္စံဝင္ေတာ့လည္း( ကုသိနာရုံ) ပင္မ်ဳိးစုံသည့္ ရဂုံသာေမာ အင္ၾကင္းေတာမွာပင္ျဖစ္ေလသည္။ (မလႅာမင္းတုိ႔ စုိက္ပ်ဳိးထားေသာ ရဂုံသာေမာ အင္ၾကင္းေတာ)

ဘုရားအစရွိေသာ ေရွးသူေတာ္ေကာင္းေတြဟာ အရိပ္စုံလွ သာယာလွတဲ့ သစ္ပင္ေတာေတာင္ေတြမွာ ေမြ႔ေလ်ာ္ၾက တာ သူေတာ္ေကာင္း တုိ႔ အေနနဲ႔ လြန္စြာ မွတ္သားစရာ ေကာင္းပါတယ္။

ထုိ႔အျပင္ ဆရာၾကီး မင္းသုဝဏ္ကလည္း မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ဓာတ္အတြက္ ေအာက္ပါ ကဗ်ာေလးကုိ ေရးသားသြားသည္ကုိလည္း ေတြ႔ရျပန္တယ္။

“ဝါဆုိ ဝါေခါင္ ေရေတြႀကီးလို႔

သေျပသီးမွည့္ေကာက္စို႔ကြယ္

ခရာဆူးၿခံဳ ဟိုအထဲက

ေမွ်ာ့နက္မည္းႀကီး တြယ္တတ္တယ္

ေမွ်ာ့နက္ဆိုတာ ခ်ိဳနဲ႔လားကြယ့္

ေႁမြနဂါးေတာင္ ေၾကာက္ဘူးကြယ္

တုိ႔လည္းေၾကာက္ေပါင္ အတူသြားစို႔

အုန္းလက္ႏြားေလး ထားခဲ့မယ္

သြားမယ္ သြားမယ္။” (ဆရာၾကီး မင္းသုဝဏ္)

တဖန္ ရဟန္းပညာရွင္ေလးေတြကလည္း ဝါဆုိလျမတ္အတြက္ ေအာက္ပါအတုိင္း ကဗ်ာေရးစပ္လုိ႔ထားသည္ကုိ ေတြ႔ရွိရပါတယ္။

ဝါဆုိလျမတ္ႏွင့္ ဝါကပ္သံဃာေတာ္

အု႔ံမႈိင္းငယ္တဲ့၊ နယ္ရွစ္ခြင္

ေငြစန္း အာသဠွီႏွင့္၊

ယွဥ္ကာမွီ ပုဏာျပည့္တယ္၊

ထြန္းသည့္ေဝဟင္။

နဘံမွာ ျပာမွိန္ခပါလုိ႔

ဝသႏၱာ ခါခ်ိန္စမွာမုိ႔

နာဂိန္ပ တာရာဆင္

အာကာခြင္က ပဇၨဳန္ဖ်န္း။

ပဥၥင္းေတာ္ခံ

မယြင္းေနာ္ အခါတန္ေပါ့

မဟာဒါန္ အဌဂၤငယ္ႏွင့္

ဘဂဝါ အရဟံ ရင္ျပင္ဝမွာလ

တင္သရန္ မာလာကံုးၾကတယ္

ပုန္းညက္ေငြပန္း။ (အရွင္ အလကၤာ)

သာသနာေတာ္ႏွစ္ ၂၅၅၇ ခုႏွစ္၊ ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၁၃၇၅ ခုႏွစ္၊ ခရစ္ႏွစ္၂၀၁၃ ခုႏွစ္၊ ယခုႏွစ္ ဂ်ဴလုိင္လ ၂၂- ရက္ေန႔တြင္ ဝါဆုိလျပည့္ တနလၤာေန႔ ျဖစ္ပါေပသည္။ ဝါဆုိလသည္ အရပ္ရွစ္မ်က္ႏွာတုိင္း မုိးသားတုိ႔ျဖင့္ အုပ္ဆုိင္းေသာ အခ်ိန္သမယ ျဖစ္သည္။

အာသဠွီနကၡတ္ႏွင့္ ယွဥ္ေသာ ၿဂိဳလ္ခြင္ကာလ ျဖစ္သည္။ ဝႆႏၱ မုိးေလးလတုိ႔၏ ဥတုအစ ျဖစ္သည္။ ေကာင္းကင္တစ္ခုလံုး မုိးခ်ဳန္းသံတုိ႔ျဖင့္ တဂ်ိန္းဂ်ိန္း ျမည္သံေပးေသာ အခါသမယ ျဖစ္သည္။ ရဟန္းခံ ရွင္ျပဳေသာ ကာလ ျဖစ္သည္။ အျဖဴေရာင္ ပုန္းညက္ပန္းတုိ႔ ပြင့္လန္းရာ ရာသီဦး ျဖစ္သည္။

ျမန္မာဆယ့္ႏွစ္လ ရာသီပြဲေတာ္တြင္ ဝါဆုိလ၏ အဓိပၸါယ္မွာ “ရဟန္းသံဃာေတာ္တုိ႔ မိမိ၏ ေက်ာင္းအရာမ္အတြင္း၌ ဝါတြင္းသံုးလပတ္လံုး အရပ္တစ္ပါးသုိ႔ မေရႊ႕မေျပာင္းဘဲ ေနထုိင္ သီတင္းသံုးျခင္းကုိ ရည္စူး၍ ဝါဆုိလ ေခၚသည္” ဟု ဖြင့္ဆုိသည္။

ဝါဆုိလတြင္ ရွင္၊ ရဟန္း ပဥၥင္းခံသည့္လဟုလည္း သတ္မွတ္ၾကသည္။ အေၾကာင္းကား ဝါတြင္းသံုးလအတြင္း ညအိပ္ ခရီးသြားလာခြင့္ မရွိသျဖင့္ ရဟန္း သံဃာေတာ္မ်ား အစုံအလင္ရွိၾကသည္။ ထုိေၾကာင့္ ရွင္၊ ရဟန္း ခံရန္၊ ျပဳရန္ အတင့္ေတာ္ဆံုးလဟု ဆုိသင့္ေပသည္။

ဗုဒၶဘာသာဝင္ျဖစ္ၾကသည့္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ ဝါဆုိလျပည့္ႏွင့္ သက္ဆုိင္သည့္ ဗုဒၶဝင္ အခ်က္အလက္ မ်ားကုိ သိရွိထားၾကသည္။ က်က္မွတ္ထားၾကသည္။ “သေႏၶ၊ ေတာထြက္၊ ဓမၼစက္၊ ေဟာျမြက္သံခ်ဳိ လဝါဆုိ” ဟူ၍ ႏႈတ္တက္ေနၾကသည္။

ဗုဒၶရွင္ဘုရား ပဋိသေႏၶ တည္ေတာ္မူျခင္း၊

ထြက္ေတာ္မူ နန္းက ခြါျခင္း၊

တရားဦးဓမၼစၾကာ ေဟာၾကားျခင္းတုိ႔သည္ တုိက္ဆုိင္စြာျဖင့္ ဝါဆုိလျပည့္ေန႔ခ်ည္း ျဖစ္ေနခဲ့ သည္။

ထုိေၾကာင့္လည္း ဗုဒၶဘာသာ တုိင္းျပည္မွန္သမွ် ဝါဆုိလျပည့္ကုိ ေန႔ထူးေန႔ျမတ္ တစ္ရက္အျဖစ္ သတ္မွတ္ထားၾကျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

ေရွးေခတ္ ရဟန္းေတာ္မ်ား ခရီးထြက္ရသည္မွာ “သာသနာျပဳခရီး ၾကြခ်ီၾကေလာ့” ဟူေသာ ျမတ္ဗုဒၶ၏ စကားေတာ္ကုိ လုိက္နာေနၾကျခင္း ျဖစ္သည္။

ျပန္ေျပာင္း တင္ျပရမည္ ဆုိေသာ္- ဝါဆုိလျပည့္ညတြင္ တရားဦးဓမၼစၾကာ နာၾကားျပီး သည့္ေနာက္ ပဥၥဝဂၢီ ငါးပါးအစုထဲတြင္ အႀကီးဆံုးျဖစ္ေသာ ေကာ႑ညေထရ္ ေသာတာပန္တည္ခဲ့ပါသည္။

ဝါဆုိလျပည့္ေက်ာ္ ၅-ရက္ေန႔တြင္ ဒုတိယ တရားေတာ္ျဖစ္သည့္ အနတၱလကၡဏသုတ္ေတာ္ကုိ နာၾကားၿပီးေနာက္ ပဥၥဝဂၢီငါးပါးလံုး ရဟႏၱာ ျဖစ္ၾကသည္။ ဘုရားရွင္ အပါအဝင္ လူသား ၆-ဦး ရဟႏၱာ ျဖစ္ၾကသည္။

ယသေထရ္ အစရွိေသာ လူသား ၅၅-ဦး ရဟန္းဝတ္ၿပီးေနာက္ ရဟန္းတရား အားထုတ္သျဖင့္ မဂ္ဖုိလ္ေပါက္ ရဟႏၱာအျဖစ္သုိ႔ ေရာက္ရွိခဲ့ျပန္သည္။ ထုိႏွစ္ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ မတုိင္ခင္ ကာလအေတာအတြင္း လူသား ၆၁-ဦးတုိ႔ ရဟႏၱာျဖစ္ႏွင့္ေနၾကေပၿပီ။

ပါဠိအဆုိကား- ေတန ေခါ ပန သမေယန ဧကသဌိ ေလာေက အရဟေႏၱာ ေဟာႏၱိ- ထုိအခ်ိန္တြင္ ေလာကႀကီး၌ ၆၁-ပါးေသာ ရဟႏၱာမ်ား ေပၚေပါက္ခဲ့သည္။(မဟာဝါ ပါဠိေတာ္၊ မဟာခႏၶကဝဂ္)

ထုိသုိ႔ ရဟႏၱာ ေျခာက္က်ိပ္တစ္ပါး ေပၚထြန္းလာေသာအခါ တစ္ေနရာတည္းတြင္ စုေဝးမေနၾကဘဲ နယ္လွည့္ သာသနျပဳၾကရန္ ျမတ္ဗုဒၶက မိန္႔ၾကားသည္။ သုိ႔ျဖင့္ ေန႔မအား၊ ညမနား ရဟန္းေတာ္မ်ား ခရီးထြက္ကာ ျမတ္ဗုဒၶေဒသနာေတာ္ကို ျပန္႔ပြားေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေန ၾကျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

ဤသည္ကား ဝါဆုိလျပည့္ ေန႔ထူးေန႔ျမတ္ ျဖစ္ေပၚလာျခင္း၏ အေၾကာင္းရင္းမ်ား ျဖစ္ပါသည္။ သူေတာ္ေကာင္း အားလုံးတုိ႔ ဤဝါဆုိလျပည့္ အေၾကာင္းရင္းကို သိ၍ သာသနာေတာ္ကုိ ဆထက္မက ၾကည္ညဳိႏုိင္ပါေစလုိ႔ ဆႏၵျပဳရင္း နိဂုံးခ်ဳပ္္လုိက္ပါသည္။




တကၠသုိလ္ျမတ္မင္း 



အေမေပးေသာႏွလုံးသား

အေမေပးေသာႏွလုံးသား
ေလညွင္းေလးေတြ သယ္ေဆာင္ေသာ ေဆာင္းလေပ်ာက္ေသာ ေႏြဦးတစ္ညမွာ မဟူရာညေရာင္ႏွင့္ အပူေဆာင္ည အေငြ႕အသက္ေတြက ကမၻာေျမေပၚျပန္႔နွံလုိ႔ လူေတြေတာင္ စိတ္ကူးပ်က္ေသာ ျငီးေငြ႕သံေတြနဲ႔ ေခၽြးေတြကုိယ္စီက်လုိ႔ ေျမခေနေသာ အခ်ိန္မွာ အေမဟာအျပဳံးေတြေ၀ကာ တုိ႔မ်ားအတြက္ အေကာင္းဆုံးပုံျပင္ေလးတစ္ပုဒ္ေျပာျပေနသလုိ ေအးျမေသာဆုံးမသံစဥ္ေတြက တုိ႔ဘ၀အတြက္ အေရးၾကီးဆုံးေသာျဖစ္သလုိ ဘယ္အရာနဲ႔မွ မလဲႏုိင္ေသာ အဖုိးတန္ေသာ အရာပင္ျဖစ္ေပသည္။ ထုိစဥ္အခါ၀ယ္ အေမေပးေသာႏွလုံးသားအလွပုံျပင္တစ္ပုဒ္က အပူေရာင္ျပန္ေနေသာ ကမၻာေျမေပၚကုိ ေမတၱာေရၾကည္ျဖန္းသလုိ ေအးျမေနပါေတာ့သည္။ ထုိအခ်ိန္၀ယ္ အေမေျပာေနေသာပုံျပင္သံစဥ္ေတြကုိ တုိ႔တေတြနားစဥ္ေနခုိက္ အေမဟာ အပူဒဏ္ကုိကာကြယ္ေပးေသယ သီတဂူလမင္းၾကီးပမာ ေအျမေနသလုိ သားသၼီးေလးေတြကလည္း ၾကယ္ကေလးေတြပမာ အေမေပးေသာ ေမတၱာေတြကလႊမ္းျခံဳရ်္ေနပါေတာ့သည္။ ေအာ္....ေလာကၾကီးက ဘယ္လုိပင္ပူေနပါေစ သဘာ၀က ဘယ္လုိပင္ ရာသီဥတုေတြေျပာင္းလြဲေနပါေစ ေနညေတြ ဘယ္လုိပင္ေျပာင္းလြဲေနပါေစ အရာရာတုိင္းက ဘယ္လုိပင္ေျပာင္းလြဲေနပါေစ အေမေပးေသာႏွလုံးသားက မေျပာင္းလြဲတာအမွန္ပင္ျဖစ္သည္။ ေလာကဓံက ဘယ္လုိပင္ရုိက္ခ်က္ျပင္းပါေစအုန္း အေမေပးေသာႏွလုံးသားက ေအးျမေနျမဲပင္ျဖစ္သည္။ အဲဒါေတြဟာ အေမ့ရဲ႕အနာဂါတ္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ႏွလုံးသားျဖစ္သလုိ သားသၼီးအတြက္ ဘ၀ေရွ႕ေရးႏ်င့္အနာဂါတ္ရည္မွန္းခ်က္ပန္တုိင္ဆီသုိ႔ဦးတည္ေနပါသည္။ မည္သုိ႔ဆုိေစဦးေတာ့ ထပ္ရ်္ဆုိဦးအံ......အေမေပးေသာႏွလုံးသားဟူသည္ သားသၼီးတုိ႔၏ အသိစိတ္ဓာတ္လမ္းညြန္ပင္ျဖစ္သလုိ ေအာင္ျမင္ေရး လူမႈေရး တုိးတက္ေရး ပညာေရးစသည္ အားလုံးတုိ႔၏ လမ္းညြန္ပင္ျဖစ္သည္ေရးသားရင္း ဆက္လက္ေရးသားပါဦးအံ.............။

အေမ...အေမ

အေမ...အေမ
ကၽြန္ေတာ္႔ကိုေမြးခဲ႔တဲ႔...အေမ.. သူမ်ားအေမေတြထက္ ဒုကၡခံခဲ႔ရတယ္..... ကၽြန္ေတာ္႔ကိုေကၽြးခဲ႔တဲ႔...အေမ.. သူမ်ားအေမေတြထက္ အကုန္မ်ားခဲ႔ရတယ္..... ကၽြန္ေတာ္႔ကိုခ်စ္တဲ႔...အေမ.. သူမ်ားအေမေတြထက္ စိတ္ဆင္းရဲခဲ႔ရတယ္..... သားကို သခင္... လင္ကို ဘုရား ဆိုတဲ႔ အေမ.... ကၽြန္ေတာ္႔အတြက္နဲ႔ မ်က္ရည္ေပါက္ၾကီးငယ္က်ခဲ႔ရတယ္... ေလာကမွာ ကၽြန္ေတာ္ တစ္ျခားေသာအရာေတြမွာဘဲနိမ္႔က်ျခင္နိမ္႔က်မယ္... မိခင္ေမတၱာနဲ႔ ပတ္သက္လာရင္ေတာ႔.. တစ္ေလာကလံုးကို ရင္ေကာ႔ေခါင္းေမာ႔ျပီး ရင္ဆိုင္ႏူိင္ခဲ႔တယ္... အဲ႔ဒီလိုဆိုးခဲ႔တဲ႔သားက..အခု ေမၾကီးေမတၱာနဲ႔.. အသက္ဆက္ခဲ႔တာပါ... အဲ႔ဒီလိုမိုက္ခဲ႔တဲ႔သားက..အခု ေမၾကီးကရုဏာနဲ႔.. လူဆက္ျဖစ္ေနခဲ႔တာပါ... ေက်းဇူး အထူးပါေမၾကီးရယ္... အရာရာအားလံုးအတြက္ပါခင္ဗ်ာ..... သားၾကီးဂတိေပးပါတယ္...ေမၾကီး သားအသက္ရွင္ေနသမွ်ကာလပတ္လံုး.. ဒီေလာကၾကီးထဲမွာ... ေမၾကီးဘာအေၾကာင္းေၾကာင္႔နဲ႔မွ စိတ္ဒုကၡေတြ ေသာကေဝဒနာေတြ ဘယ္ေသာအခါမွ ထပ္မျဖစ္ေစရပါဘူး...