ေက်ာက္ခဲကုိ ေဒါထြက္လုိ႔
ပစ္ေပါက္လုိက္ေတာ့ ငါ့ကံဇာတာက
ျမင္မုိရ္ကုိ ထိခုိက္လုိ႔
အီရတ္ စစ္ျဖစ္ခဲ့သလုိ
ငါ့စိတ္ေတြ မင္းေၾကာင့္ ပ်က္စီးခဲ့ေပါ့..။
တံတုိင္ေပၚက ျဖဳတ္က်လာတဲ့
အေတာင္မဲ့ေသာ ေက်ာက္ခဲတစ္တုံး
ငါ့ရင္ခြင္ကုိ က်ည္ဆန္နဲ႔
ပစ္ထုိးသလုိ မင္းေၾကာင့္ အရိပ္မဲ့ ခ်စ္ခဲ့မိေပါ့..။
အေရးမယူေသာ တရားခြင္မွာ
ထိမွန္ခဲ့ေသာ ေက်ာက္ခဲဒဏ္ကုိ
ငါ့ရင္ခြင္ထဲ ေဆးခ်က္မရွိ
အမွတ္မဲ့ေသာ ေက်ာက္ခဲေလးကုိ
သတိလက္လြတ္ ေကာက္ကိုင္မိခုိက္
ငါအငုိက္မိလုိ႔ ေခါင္းစိုက္သြားခဲ့တာ
မင္းရဲ႕ ပစ္ခ်က္ေတြေၾကာင့္ေပါ့…။
မခ်စ္တက္လုိ႔ ခ်စ္ေက်ာက္ထက္မွာ
ႏွလုံးသားေက်ာက္ခဲကုိ ကုိင္တြဲရင္း
က်ည္ခ်က္ထိတဲ့ ငါ့ႏွလုံးသား
ေဗဒင္ဆရာေတာင္ ဆရာေခၚသည့္အလား…။
ေက်ာက္ေခတ္က ခ်စ္သမုိင္း
သံေခတ္မွာေတာ့ ခ်စ္စက္ဝုိင္း
ေၾကးေခတ္ေရာက္ေတာ့ ခ်စ္ေၾကးစား
ေရႊေခတ္ေကာင္းေတာ့ ခ်စ္ေဆြလား
ငါ့ႏွလုံးသားမွာေတာ့ ခ်စ္ေက်ာက္ရုိင္းေပါ့..။
တကၠသုိလ္ျမတ္မင္း
No comments:
Post a Comment