အေတြ႔အထိ မရွိတဲ့ ငါ
အထပ္ထပ္ အထိနာတာေတာင္
ႏွလုံးသာထဲမွာ တသသနဲ႔
ေမွ်ာ္မွန္း တမ္းတေနတုန္းပဲလား။
မင္းရဲ႕ သံစဥ္ေတြနဲ႔
မင္း ေျပာခဲ့ေသာ စကား
ငါ့ႏွလုံးသား အသဲၾကားမွာ
တုန္ရီေမာဟုိက္စြာ နာက်င္မႈမ်ားနဲ႔
တဆက္ဆက္ နာေနတုန္းပဲ။
ခ်စ္မုန္းမသုန္းေသာ မ်က္လုံးအစုံနဲ႔
သံေယာဇဥ္ မကုန္ေသးေသာ္လည္း
မဟူရာညခ်မ္းမွာ နာက်င္စြာျဖင့္
တိတ္တိတ္ေလး ၾကိတ္မွိတ္ကာ
ဆက္၍ ဆက္၍ ခံစားခြင့္ ျပဳပါ။
တကယ္ပါ….ဟုတ္ပါတယ္….
မင္း ေျပာခဲ့သလုိ ငါဟာ အညတရ
ေဝးခဲ့ရင္ေတာင္ လြမ္းေလာက္စရာ
မင္း အေတြး၊ မင္း ကမၻာ၊
မင္း တည္ေဆာက္ေသာ မင္း အသိမွာ စြဲလန္းခဲ့တာ
ပကာသန ဖြဲ႔ေသာ ဂုဏ္သက္သက္ပဲလား။
စကၠန္႔ မိနစ္ ေရြ႕လ်ားေသာ တခ်ိန္ခ်ိန္မွာ
မင္း တပ္မက္တဲ့ ဂုဏ္ပကာသန
ေျဖရွင္းကာ ခဝါ ခ်ျပီး
ငါ့ေရွ႕သုိ႔အေရာက္
လက္ေျမွာက္ ဒူးေထာက္လုိ႔
ေရာက္ခဲ့ရင္ေတာင္ ခြင့္လြတ္မယ္ မထင္နဲ႔….။
ရွည္လ်ားေသာ သံသာရာ တေကြ႕မွာ
ျပန္ဆုံကာ မေတြ႔ပါေစနဲ႔လုိ႔ ေတာင္းဆုျပဳရင္း
မင္းနဲ႔ ပတ္သက္ဖူးေသာ ငါ့အသဲ တျခမ္းကုိ
ငါကုိယ္တုိင္ အၾကြင္းအက်န္မရွိ
ေလာင္တုိက္သြင္းလုိ႔ သၿဂႋဳဟ္ပစ္မယ္
စိတ္နာလြန္းလုိ႔ အတိက္မက်န္ေစခ်င္……….။
တကၠသုိလ္ျမတ္မင္း (ရာမည)
No comments:
Post a Comment