Wednesday, November 9, 2011

လက္ျခင္းယွက္လုိ႔ အတူတူ သြားစုိ႔လား (၂၉)


နာတာရွည္ဘဝေပၚမွာ ႏွစ္လေတြၾကာရွည္လုိ႔
ဘဝအက်ဥ္းေထာင္မွာ အေတြးေခါင္ေခါင္ေနခဲ့ဘူးတယ္
မေရရာေသာအခန္းက်ဥ္းထဲက စာမ်က္ႏွာျပင္မွာ
ကမၻာပတ္လုိ႔ အေတြးေတြကုိလည္း နယ္ခ်ဲ႕ဆန္က်င္ခဲ့ဘူးတယ္
ဇိမ္ခံတမ္းတေနတဲ့ အနာဂါတ္အတြက္
လမ္းေၾကာင္းေတြဖြင့္လုိ႔ ပါတီပြဲတက္ခဲ့တယ္
မရုန္းထႏုိင္ေသးတဲ့ အတိက္လက္က်န္ေတြ
ဘဝအက်ဥ္းေထာင္ရဲ႕ ေခါင္းအုံးေအာက္မွာ
ဖိတ္စာခ်ိတ္ပိတ္လုိ႔ က်န္ထားရစ္ရင္း
မၾကာမွီ ပြင့္လန္းလာမည့္ သမာဓိခုံေတာ္ေပၚ
အမွတ္စာရင္း ဇယားခ်ိတ္ဆက္ခဲ့မိတယ္

ဒါေပမဲ့
ျပဳိင္ပြဲမစခင္ အေမာစုိ႔ေနတဲ့
အသင္းသားေတြၾကည့္ျပီး စိတ္ပ်က္မိတဲ့အနာဂါတ္ကုိ
ရင္တေမာ့ေမာ့ ေလာင္းကစားေဆာ့သလုိ
တုန္လႈပ္ေျခာက္ျခားရင္း စုိးရိမ္မႈမွတ္တုိင္က
ေရခဲအမွတ္ကုိ လြန္ေျမာက္သြားလုိ႔
ဘာမသိလူသားတုိ႔ ထိခုိက္မိမွာစုိးေၾကာက္မိတယ္

သုိ႔ေသာ္
အားေပးမႈကုိ လက္သုံးေတာ္ဓားတစ္လက္ပမာထား
ခ်ဳိျမိန္ေသာ ပီတိပ်ားရည္စက္ေတြ သြန္းေလာင္းရင္း
ေသာကရတက္ေတြ အိပ္မက္ျပင္မွာေခါက္သိမ္းျပီး
မေလ်ာ့ေသာဇြဲ မေလ်ာ့ေသာဝိရီယ ခုိင္မာေသာ
သံမဏိစိတ္ဓာတ္နဲ႔ ဘဝအခန္းက်ဥ္းကလြတ္ေျမာက္ဖုိ႔
ၾကိဳးစားလက္တုံ႔ရင္း ဆန္႔က်င္ဘက္အာဏာေတြကုိ
ရွက္သီးၾကဳိးပ်က္လုိ႔ ေရွ႕တန္းတင္မိမွာလည္း
သူတုိ႔အစား ကုိယ္ခ်င္းစာတရားနဲ႔ ေတြးေၾကာက္မိတယ္


မေန႔က
အကၽြတ္တရားနဲ႔ မာန္မာနေတြခဝါခ်လုိ႔
အလင္းေရာင္ရွိရာကုိ ေရာက္ရွိခုိက္
ပီတိအားေတြအျပည့္ ဇိမ္ခံကားေတြပယ္စြန္႔ရင္း
ဘာမသိလူသားေတြအတြက္ ခ်စ္ဇယားခင္းခဲ့တာ
သူတုိ႔အားေတြျဖင့္ခဲ့ ျဖစ္တက္တဲ့သေဘာတရားကုိ
လက္ဝယ္ကုိင္စြဲခဲ့တဲ့ လြတ္လပ္ျခင္းေတြ
အာကာျပင္မွာ ေရာင္နီသန္းျပီးမုိ႔
လက္ျခင္းလည္းခ်ိတ္ဆက္ ခ်စ္ျခင္းလည္းမပ်က္
တုိးတက္ျခင္းသူတုိ႔အတြက္ အခြင့္လမ္းေတြေပးလုိ႔
အမ်ားဆုိင္ ျပည္သူ႔ဥယ်ာဥ္ထဲ ဂုဏ္ျဒပ္မခြဲေသာ
အသိတရားေတြနဲ႔ လက္ျခင္းယွက္လုိ႔
တုိ႔ အတူတူ သြားစုိ႔လား......။


တကၠသုိလ္ျမတ္မင္း

No comments:

Post a Comment

အေမေပးေသာႏွလုံးသား

အေမေပးေသာႏွလုံးသား
ေလညွင္းေလးေတြ သယ္ေဆာင္ေသာ ေဆာင္းလေပ်ာက္ေသာ ေႏြဦးတစ္ညမွာ မဟူရာညေရာင္ႏွင့္ အပူေဆာင္ည အေငြ႕အသက္ေတြက ကမၻာေျမေပၚျပန္႔နွံလုိ႔ လူေတြေတာင္ စိတ္ကူးပ်က္ေသာ ျငီးေငြ႕သံေတြနဲ႔ ေခၽြးေတြကုိယ္စီက်လုိ႔ ေျမခေနေသာ အခ်ိန္မွာ အေမဟာအျပဳံးေတြေ၀ကာ တုိ႔မ်ားအတြက္ အေကာင္းဆုံးပုံျပင္ေလးတစ္ပုဒ္ေျပာျပေနသလုိ ေအးျမေသာဆုံးမသံစဥ္ေတြက တုိ႔ဘ၀အတြက္ အေရးၾကီးဆုံးေသာျဖစ္သလုိ ဘယ္အရာနဲ႔မွ မလဲႏုိင္ေသာ အဖုိးတန္ေသာ အရာပင္ျဖစ္ေပသည္။ ထုိစဥ္အခါ၀ယ္ အေမေပးေသာႏွလုံးသားအလွပုံျပင္တစ္ပုဒ္က အပူေရာင္ျပန္ေနေသာ ကမၻာေျမေပၚကုိ ေမတၱာေရၾကည္ျဖန္းသလုိ ေအးျမေနပါေတာ့သည္။ ထုိအခ်ိန္၀ယ္ အေမေျပာေနေသာပုံျပင္သံစဥ္ေတြကုိ တုိ႔တေတြနားစဥ္ေနခုိက္ အေမဟာ အပူဒဏ္ကုိကာကြယ္ေပးေသယ သီတဂူလမင္းၾကီးပမာ ေအျမေနသလုိ သားသၼီးေလးေတြကလည္း ၾကယ္ကေလးေတြပမာ အေမေပးေသာ ေမတၱာေတြကလႊမ္းျခံဳရ်္ေနပါေတာ့သည္။ ေအာ္....ေလာကၾကီးက ဘယ္လုိပင္ပူေနပါေစ သဘာ၀က ဘယ္လုိပင္ ရာသီဥတုေတြေျပာင္းလြဲေနပါေစ ေနညေတြ ဘယ္လုိပင္ေျပာင္းလြဲေနပါေစ အရာရာတုိင္းက ဘယ္လုိပင္ေျပာင္းလြဲေနပါေစ အေမေပးေသာႏွလုံးသားက မေျပာင္းလြဲတာအမွန္ပင္ျဖစ္သည္။ ေလာကဓံက ဘယ္လုိပင္ရုိက္ခ်က္ျပင္းပါေစအုန္း အေမေပးေသာႏွလုံးသားက ေအးျမေနျမဲပင္ျဖစ္သည္။ အဲဒါေတြဟာ အေမ့ရဲ႕အနာဂါတ္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ႏွလုံးသားျဖစ္သလုိ သားသၼီးအတြက္ ဘ၀ေရွ႕ေရးႏ်င့္အနာဂါတ္ရည္မွန္းခ်က္ပန္တုိင္ဆီသုိ႔ဦးတည္ေနပါသည္။ မည္သုိ႔ဆုိေစဦးေတာ့ ထပ္ရ်္ဆုိဦးအံ......အေမေပးေသာႏွလုံးသားဟူသည္ သားသၼီးတုိ႔၏ အသိစိတ္ဓာတ္လမ္းညြန္ပင္ျဖစ္သလုိ ေအာင္ျမင္ေရး လူမႈေရး တုိးတက္ေရး ပညာေရးစသည္ အားလုံးတုိ႔၏ လမ္းညြန္ပင္ျဖစ္သည္ေရးသားရင္း ဆက္လက္ေရးသားပါဦးအံ.............။

အေမ...အေမ

အေမ...အေမ
ကၽြန္ေတာ္႔ကိုေမြးခဲ႔တဲ႔...အေမ.. သူမ်ားအေမေတြထက္ ဒုကၡခံခဲ႔ရတယ္..... ကၽြန္ေတာ္႔ကိုေကၽြးခဲ႔တဲ႔...အေမ.. သူမ်ားအေမေတြထက္ အကုန္မ်ားခဲ႔ရတယ္..... ကၽြန္ေတာ္႔ကိုခ်စ္တဲ႔...အေမ.. သူမ်ားအေမေတြထက္ စိတ္ဆင္းရဲခဲ႔ရတယ္..... သားကို သခင္... လင္ကို ဘုရား ဆိုတဲ႔ အေမ.... ကၽြန္ေတာ္႔အတြက္နဲ႔ မ်က္ရည္ေပါက္ၾကီးငယ္က်ခဲ႔ရတယ္... ေလာကမွာ ကၽြန္ေတာ္ တစ္ျခားေသာအရာေတြမွာဘဲနိမ္႔က်ျခင္နိမ္႔က်မယ္... မိခင္ေမတၱာနဲ႔ ပတ္သက္လာရင္ေတာ႔.. တစ္ေလာကလံုးကို ရင္ေကာ႔ေခါင္းေမာ႔ျပီး ရင္ဆိုင္ႏူိင္ခဲ႔တယ္... အဲ႔ဒီလိုဆိုးခဲ႔တဲ႔သားက..အခု ေမၾကီးေမတၱာနဲ႔.. အသက္ဆက္ခဲ႔တာပါ... အဲ႔ဒီလိုမိုက္ခဲ႔တဲ႔သားက..အခု ေမၾကီးကရုဏာနဲ႔.. လူဆက္ျဖစ္ေနခဲ႔တာပါ... ေက်းဇူး အထူးပါေမၾကီးရယ္... အရာရာအားလံုးအတြက္ပါခင္ဗ်ာ..... သားၾကီးဂတိေပးပါတယ္...ေမၾကီး သားအသက္ရွင္ေနသမွ်ကာလပတ္လံုး.. ဒီေလာကၾကီးထဲမွာ... ေမၾကီးဘာအေၾကာင္းေၾကာင္႔နဲ႔မွ စိတ္ဒုကၡေတြ ေသာကေဝဒနာေတြ ဘယ္ေသာအခါမွ ထပ္မျဖစ္ေစရပါဘူး...