ဖိတ္ေခၚေနတဲ့ ျငိမ္းခ်မ္းေရး မ်ဥ္းျပဳိင္
စၾကာဝဠာ တံတုိင္းခတ္ထားတဲ့
ကမၻာၾကီးမွာ သူ႔အတြက္ေတာ့
စံျပေက်းရြာၾကီး တစ္ခုေပါ့..။
အလင္း အေမွာင္ တာဝန္က်တဲ့
ေလာကဇာတ္ခုံထဲ ကမၻာတစ္ျခမ္းမွာ
ပဋိပကၡေတြနဲ႔ တခဏတာ အေမွာင္ထုၾကီးစုိးခဲ့ေပမဲ့
သူ႔အတြက္ေတာ့ ထာဝရ တသက္တာ
လင္းလက္ေနမည့္ ရတနာတစ္ပါးေပါ့...။
ေလထန္တုိင္း ေၾကြက်လုိ႔
ဘယ္ပန္းက်န္ပါမလဲ...
သူ႔အတြက္ေတာ့ ပင္ယံထက္မွာ
ပန္းေတြေဝဆာဆာနဲ႔ ေဗဒါပ်ံ အံခဲလုိ႔
ထာဝရ ပန္းပန္လ်က္ပဲေပါ့...။
လႈိင္းပုတ္တုိင္းသာ ကမ္းျပဳိခဲ့ရင္
ဘယ္မွာ ေျမက်န္ပါမလဲ...
သူ႔အတြက္ေတာ့ စၾကာဝဠာမ်က္ႏွာသာမွာ
ေျမဆီ ရတနာနဲ႔ ကာရံေနျမဲေပါ့...။
က်ရႈံးတုိင္းသာ ေခါင္းငုံခံရမယ္ဆုိရင္
ေလာကဓံၾကဳိးဝုိင္း ဘယ္ရွိပါမလဲ...
သူ႔အတြက္ေတာ့ ေလာကဓံၾကဳိးဝုိင္းက
အေကာင္းဆုံး ျငိမ္းခ်မ္းေရး ႏုိဘယ္လ္ဆုပဲေပါ့...။
အရႈံးတလွည့္ အႏုိင္တလွည့္
မာန္ျပဳိင္ဖြဲ႔လုိ႔ ယွဥ္ျပဳိင္ခဲ့တာလည္း မဟုတ္ဘူး..
သူဟာ အနစ္နာခံ ေပးဆပ္ျခင္းနဲ႔
ျငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ အမ်ားအတြက္
ေတးဆုိေနတဲ့ အုိးေဝ အုိးေဝဆုိတဲ့
ေမတၱာငွက္ငယ္ တစ္ေကာင္ပါ..။
ဘဝ လႈိင္းပုတ္လုိ႔ ေလာကဓံ ခံတြင္း
သက္ဆင္းခဲ့လည္း အထုအေထာင္းခံႏုိင္တဲ့
ပစၥည္းတစ္ခု ဓားေကာင္းတစ္လက္ျဖစ္လုိ႔
သူ႔အတြက္ေတာ့ စြမ္းရည္ျပည့္တဲ့
ျပည္သူ႔ ဂုဏ္ေဆာင္ လူစြမ္းေကာင္းၾကီးေပါ့..။
မျငိမ္သက္ေသးတဲ့ ဘဝလႈိင္းၾကမ္းျပင္ေတြ...
မတည္ျငိမ္ေသးတဲ့ လူ႔ဥပေဒ စည္းမ်ည္းေတြ...
နည္းမွားေနတဲ့ တားဆီးမႈေတြကုိ ေက်ာ္ျဖတ္လုိ႔
အပစ္ခတ္ ရပ္ဆဲ သာယာတဲ့ ျငိမ္ခ်မ္းေရးလမ္းစဥ္ေပၚမွာ
တုိးတက္ေရးကုိ ေရွ႕ရႈလုိ႔ ဥမကြဲ သုိက္မပ်က္
ညီေနာင္ေသြးခ်င္းတုိ႔ လက္တြဲၾကစို႔...။
တကၠသုိလ္ျမတ္မင္း
No comments:
Post a Comment