သံသယရဲ႕ အေတြး တစ္ေထာင္
ေကာ္ဖီေတြ ခါးတတ္
ပတ္ဝန္းက်င္ ခ်ားရဟတ္လုိ လည္ပတ္
သၾကားႏွစ္ဇြန္း ခတ္ထားတဲ့
ေမာ္ဒန္တစ္ပုဒ္နဲ႔ အေတြးေတြကုိ လည္ပတ္
မေနတတ္တဲ့ စိတ္က
သံသယကုိ ေမြးဖြားေစခဲ့ျပီ...။
ေနတက္ရင္ ေက်နပ္စရာဆုိေပမဲ့
ပတ္ဝန္းက်င္က စိမ္းလန္းတဲ့
ျမက္ခင္းျပင္ကုိ ေငးၾကည့္...
သဘာဝ ရႈခင္းေတြကုိ ေငးၾကည့္..
ညေန ဆည္းဆာနဲ႔ အျပဳိင္လွေနတဲ့
ေတာအုပ္ေလးရယ္...
ေတာင္တန္းၾကီးရယ္...
ေရႊအုိေရာင္ ေကာင္းကင္ရယ္..
ခဲသြားမ်ား ျခစ္ခတ္ထားတဲ့
ကဗ်ာေတြရယ္...
အေတြးစၾကာဝဠာထဲ ခရီးသြားေနဆဲ...။
အရာရာတုိင္း အခ်ိန္တုိင္းမွာ
ကုိယ့္ အေတြး ကုိယ္ မွန္တယ္ဆုိေပမဲ့
ေဆးဆုိးပန္းရုိက္ ပန္းတစ္ပြင့္နဲ႔
အရာတစ္ခုခုကုိ ခူးေျခြဖုိ႔
အျမင့္ေပၚကုိ တက္ခဲ့တဲ့
ကုိယ္ေထာင္ထားတဲ့ ေလွးကားဟာ
လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဘဝမျဖစ္ေစခ်င္တာ အမွန္ပဲ..။
အေတြးလႈိင္းေပၚက ဘဝေလွ
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေလွာ္ခတ္သူအတြက္ေတာ့
ေမာ္ဒန္ေခတ္ထဲ စီးဆင္းေနမွာပဲ..
ဒါေပမဲ့....
ကုိယ္ ေရးးစပ္တဲ့ စာသားေတြဟာ
လစ္ဟာ ေခါက္ရုိး မက်ဳိးေစခ်င္ဘူး...။
ခလုပ္ထိမွ ဒဏ္ရာရတဲ့
ေဝဒနာ အဝတ္အစား မစီစဥ္တတ္ေသးတဲ့
ပလက္ေဖာင္းေပၚမွာ လမ္းေလွ်ာက္
အဆီအေငၚမတတ္တဲ့ ၾကဳိးတစ္ေခ်ာင္းကုိ
ယစ္ထုပ္လုပ္လုိ႔ ေတေလတစ္ေယာက္လုိ
ေလလြင့္ရင္း ခရီးဆက္ခဲ့ျပန္ျပီ...။
ညေန ဆည္းဆာ ကြယ္ေပ်ာက္သြားတဲ့
ကာရံမဲ့ေသာ ညကဗ်ာမ်ား
ၾကယ္ေတြနဲ႔ ေဆာ့ကစားရင္း
အပူဓာတ္ မကုန္ခမ္းေသးတဲ့
စၾကာဝဠာၾကီးကုိ အလွဆင္ေနပါရဲ႕
တေငြ႔ေငြ႔ ေလာင္ကၽြမ္း က်န္ရစ္တဲ့
မီးဇာတစ္ခုကုိ ၾကဳိဆုိလုိက္မိျပီ..။
ေလစိမ္းေတြ တုိက္ခုိက္
စင္တီမီတာ ခန္႔မွန္းလုိ႔ မရတဲ့
တုိက္ခုိက္လာတဲ့ ေလစိမ္း
ေတာင္ထိပ္ေပၚမွာ ေနရင္း
ခုိက္ခုိက္တုန္ ခ်မ္းလွပါရဲ႕...
ဒါေပမဲ့....
သဘာဝက ေတာင္းဆုိလာျပီ..။
သဘာဝ ေတာင္းဆုိလာတဲ့
ကုိယ္ထည္ လွပတဲ့ စၾကာဝဠာတြင္း
ေဆာင္း ဝင္လာတဲ့ ည တစ္ည
ထီးေဆာင္းထားတဲ့ လမင္းၾကီးကုိ ေငးၾကည့္
အမွတ္တမဲ့န႔ဲ အပ်ဳိစင္ ၾကယ္ေတြ
မခုိတခုိနဲ႔ ရွက္ျပဳံး ျပဳံးေနပါရဲ႕
ဒါေပမဲ့...
ရနံ႔မဲ့ ႏွင္းစက္ေလးေတြ ေၾကြလာျပီ...။
ရုပ္ဝတၳဳ ခႏၶာကုိယ္မွာ
တေျဖးေျဖး ေအးခဲလာတဲ့ ေဆာင္း
ႏွင္းစက္မ်ားနဲ႔ သုိင္းျခဳံလုိ႔
ညေတြက တေျဖးေျဖး နက္ရႈိင္း
လမင္းၾကီးလည္း တိမ္လႊာၾကားမွာ ေပ်ာက္ကြယ္
ၾကယ္ေတြက တေျဖးေျဖး ႏြမ္းလ်
ေျမာက္ဘက္က ဓူဝံက ေတာက္ပ
ခုႏွစ္စင္ ၾကယ္ေတြလည္း အျမီးေထာင္တက္လာျပီ..။
မနက္မုိး မလင္းေသးတဲ့ ညအေမွာင္မွာ
မီးအိမ္ေလး ထြန္းညွိ
ခပ္ရုိးရုိး ပုံျပင္တစ္ပုဒ္ကုိ ဖတ္ေနရင္း
စိတ္ကူးေတြႏွင့္ အေတြးနယ္လြန္ခဲ့
အမွတ္တမဲ့ ၾကားလုိက္တဲ့ အသံတစ္ခု
ေယာင္ေယာင္မွားမွား အလန္႔တၾကားနဲ႔
ေဇာေခၽြးေတြျပန္ အကူ ေရတစ္ခြက္ကုိ ေမာ့ေသာက္
ကုိယ့္စိတ္ ကုိယ္ သံသယ ျဖစ္လာခဲ့
အသိဝင္လာ ကုိယ့္စိတ္ကုိ ျပန္ဆန္းစစ္ရင္း
ည တစ္ညရဲ႕ အေမာေတြ စုိ႔တက္
ေဆာင္း တစ္ည ကုန္ဆုံးခဲ့ျပန္ျပီ...။
တကၠသုိလ္ျမတ္မင္း
No comments:
Post a Comment