Thursday, February 9, 2012

၁၃ ေဖေဖာ္ဝါရီကုိ လြမ္းဆြတ္ျခင္း (၁၁၅)


ေပ်ာ္ရႊင္မႈအျပည့္ မေပးႏုိင္ခဲ့တဲ့
ဘဝနဲ႔ လြပ္လပ္တဲ့ မိသားစု အိမ္ေထာင္ေရးထဲ
စြန္႔လြတ္မႈေတြ ကာရံတံတုိင္းဖြဲ႔ရင္း
ခါးသီးတဲ့ မုိးစက္ေတြကုိ
ရင္ဆုိင္တုိက္ခုိက္လုိ႔ အဆင္မေျပတဲ့
ေလာကဓံစက္ဝုိင္းထဲ နားလည္မႈေတြ
ကုိယ္စီကုိယ္စီ ေပးခဲ့တဲ့ သူ႔ဇနီးအတြက္
တဖတ္က ေမတၱာျဖင့္ ေပးဆပ္
တဖတ္က စစ္အတြက္ တုိက္ခုိက္
ဇာတိမာန္ထက္လွတဲ့ သူ႔အတြက္
တစ္မုိးေအာက္မွာ ထစ္ခ်ဳန္းမုိးေတြ ရြာသြန္းလုိ႔
ေလာကဓံဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ေတြနဲ႔ လဲျပဳိခဲ့လည္း
မစြန္႔ေသာ ရဲစြမ္းသတၱိတုိ႔နဲ႔ ခြန္အားေတြတုိ႔က
အမ်ားအတြက္ ကုိယ္က်ဳိးစြန္႔လုိ႔
၁၃ ေဖေဖာ္ဝါရီမွာ အမိႏုိင္ငံအတြက္
ေမြးေန႔ရွင္ သူ႔ကုိ ... ေမြးဖြားခဲ့တယ္...။

သက္ႏုသစ္ပင္ေတြမွာ သဘာဝဒဏ္ရာေတြနဲ႔
ေလတုိက္တုိင္း လႈပ္ခတ္ခဲ့ရ
ေၾကြက်တုိင္း ႏြမ္္းလ်ာခဲ့ရ
တုိင္းတပါးက လႈပ္ခတ္လည္း
ယိမ္းႏြဲ႔ခဲ့ရ ေၾကြက်ခဲ့ရသလုိ
ႏွလုံးသား ေျမမ်က္ႏွာျပင္မွာ
မ်က္ရည္မုိးေတြ ပုလဲခခဲ့ရတဲ့
၁၃ ေဖေဖာ္ဝါရီကုိေရာက္တုိင္း
လြမ္းဆြတ္ခဲ့ရသလုိ ညီညြတ္ေရး
ေပါင္းစည္းေရး မတူတာကုိ
တူညီေအာင္ လမ္းျပလုိ႔ တုိ႔ျပည္ တုိ႔ႏုိင္ငံထဲ
ေမြးေန႔ရွင္ သူ႔.. ေျခရာေတြ တုိ႔ ႏွလုံးသားေျမျပင္မွာ
ေျခရာေတြ ထင္က်န္ေနတုန္း လြမ္းဆြတ္ေနတုန္း.ငုိေနတုန္းေပါ့....။



ဘဝေတြက ဆင္းရဲ ခ်မ္းသာေတြ
အထပ္ထပ္ ကြဲျပားေနပါေစ
ႏွလုံးသားထဲ ဒီရင္ခြင္နန္းထဲမွာ
ကဗ်ည္းတင္ ေက်ာက္စာတင္ခဲ့သလုိ
အတိတ္ပင္လယ္ျပင္ နန္းသမုဒ္ျပင္ထက္က
ေက်ာင္းသားအရြယ္ ကေလးဘဝ
အတန္းေက်ာင္း စာသခၤန္းထဲမွာ
ေၾကာင္ ပုဇြန္စားပမာ ဆုိခဲ့ရတဲ့
ကဗ်ာေတြထဲ သူ႔သမုိင္း သူ႔အေၾကာင္းေတြ စုိးမုိးေနဆဲ
လြမ္းဆြတ္ေနဆဲ ငုိေနဆဲေပါ့...။ 
တကၠသိုလ္ျမတ္မင္း 

No comments:

Post a Comment

အေမေပးေသာႏွလုံးသား

အေမေပးေသာႏွလုံးသား
ေလညွင္းေလးေတြ သယ္ေဆာင္ေသာ ေဆာင္းလေပ်ာက္ေသာ ေႏြဦးတစ္ညမွာ မဟူရာညေရာင္ႏွင့္ အပူေဆာင္ည အေငြ႕အသက္ေတြက ကမၻာေျမေပၚျပန္႔နွံလုိ႔ လူေတြေတာင္ စိတ္ကူးပ်က္ေသာ ျငီးေငြ႕သံေတြနဲ႔ ေခၽြးေတြကုိယ္စီက်လုိ႔ ေျမခေနေသာ အခ်ိန္မွာ အေမဟာအျပဳံးေတြေ၀ကာ တုိ႔မ်ားအတြက္ အေကာင္းဆုံးပုံျပင္ေလးတစ္ပုဒ္ေျပာျပေနသလုိ ေအးျမေသာဆုံးမသံစဥ္ေတြက တုိ႔ဘ၀အတြက္ အေရးၾကီးဆုံးေသာျဖစ္သလုိ ဘယ္အရာနဲ႔မွ မလဲႏုိင္ေသာ အဖုိးတန္ေသာ အရာပင္ျဖစ္ေပသည္။ ထုိစဥ္အခါ၀ယ္ အေမေပးေသာႏွလုံးသားအလွပုံျပင္တစ္ပုဒ္က အပူေရာင္ျပန္ေနေသာ ကမၻာေျမေပၚကုိ ေမတၱာေရၾကည္ျဖန္းသလုိ ေအးျမေနပါေတာ့သည္။ ထုိအခ်ိန္၀ယ္ အေမေျပာေနေသာပုံျပင္သံစဥ္ေတြကုိ တုိ႔တေတြနားစဥ္ေနခုိက္ အေမဟာ အပူဒဏ္ကုိကာကြယ္ေပးေသယ သီတဂူလမင္းၾကီးပမာ ေအျမေနသလုိ သားသၼီးေလးေတြကလည္း ၾကယ္ကေလးေတြပမာ အေမေပးေသာ ေမတၱာေတြကလႊမ္းျခံဳရ်္ေနပါေတာ့သည္။ ေအာ္....ေလာကၾကီးက ဘယ္လုိပင္ပူေနပါေစ သဘာ၀က ဘယ္လုိပင္ ရာသီဥတုေတြေျပာင္းလြဲေနပါေစ ေနညေတြ ဘယ္လုိပင္ေျပာင္းလြဲေနပါေစ အရာရာတုိင္းက ဘယ္လုိပင္ေျပာင္းလြဲေနပါေစ အေမေပးေသာႏွလုံးသားက မေျပာင္းလြဲတာအမွန္ပင္ျဖစ္သည္။ ေလာကဓံက ဘယ္လုိပင္ရုိက္ခ်က္ျပင္းပါေစအုန္း အေမေပးေသာႏွလုံးသားက ေအးျမေနျမဲပင္ျဖစ္သည္။ အဲဒါေတြဟာ အေမ့ရဲ႕အနာဂါတ္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ႏွလုံးသားျဖစ္သလုိ သားသၼီးအတြက္ ဘ၀ေရွ႕ေရးႏ်င့္အနာဂါတ္ရည္မွန္းခ်က္ပန္တုိင္ဆီသုိ႔ဦးတည္ေနပါသည္။ မည္သုိ႔ဆုိေစဦးေတာ့ ထပ္ရ်္ဆုိဦးအံ......အေမေပးေသာႏွလုံးသားဟူသည္ သားသၼီးတုိ႔၏ အသိစိတ္ဓာတ္လမ္းညြန္ပင္ျဖစ္သလုိ ေအာင္ျမင္ေရး လူမႈေရး တုိးတက္ေရး ပညာေရးစသည္ အားလုံးတုိ႔၏ လမ္းညြန္ပင္ျဖစ္သည္ေရးသားရင္း ဆက္လက္ေရးသားပါဦးအံ.............။

အေမ...အေမ

အေမ...အေမ
ကၽြန္ေတာ္႔ကိုေမြးခဲ႔တဲ႔...အေမ.. သူမ်ားအေမေတြထက္ ဒုကၡခံခဲ႔ရတယ္..... ကၽြန္ေတာ္႔ကိုေကၽြးခဲ႔တဲ႔...အေမ.. သူမ်ားအေမေတြထက္ အကုန္မ်ားခဲ႔ရတယ္..... ကၽြန္ေတာ္႔ကိုခ်စ္တဲ႔...အေမ.. သူမ်ားအေမေတြထက္ စိတ္ဆင္းရဲခဲ႔ရတယ္..... သားကို သခင္... လင္ကို ဘုရား ဆိုတဲ႔ အေမ.... ကၽြန္ေတာ္႔အတြက္နဲ႔ မ်က္ရည္ေပါက္ၾကီးငယ္က်ခဲ႔ရတယ္... ေလာကမွာ ကၽြန္ေတာ္ တစ္ျခားေသာအရာေတြမွာဘဲနိမ္႔က်ျခင္နိမ္႔က်မယ္... မိခင္ေမတၱာနဲ႔ ပတ္သက္လာရင္ေတာ႔.. တစ္ေလာကလံုးကို ရင္ေကာ႔ေခါင္းေမာ႔ျပီး ရင္ဆိုင္ႏူိင္ခဲ႔တယ္... အဲ႔ဒီလိုဆိုးခဲ႔တဲ႔သားက..အခု ေမၾကီးေမတၱာနဲ႔.. အသက္ဆက္ခဲ႔တာပါ... အဲ႔ဒီလိုမိုက္ခဲ႔တဲ႔သားက..အခု ေမၾကီးကရုဏာနဲ႔.. လူဆက္ျဖစ္ေနခဲ႔တာပါ... ေက်းဇူး အထူးပါေမၾကီးရယ္... အရာရာအားလံုးအတြက္ပါခင္ဗ်ာ..... သားၾကီးဂတိေပးပါတယ္...ေမၾကီး သားအသက္ရွင္ေနသမွ်ကာလပတ္လံုး.. ဒီေလာကၾကီးထဲမွာ... ေမၾကီးဘာအေၾကာင္းေၾကာင္႔နဲ႔မွ စိတ္ဒုကၡေတြ ေသာကေဝဒနာေတြ ဘယ္ေသာအခါမွ ထပ္မျဖစ္ေစရပါဘူး...