ကာလာဖ်က္တဲ့ ေရာင္စဥ္မ်ား (၉၈)

မနက္ျဖန္ အလင္းေရာင္ဟာ
ငါတုိ႔ ဘဝေတြကုိ စိန္ေခၚေပးတဲ့
အားေဆးတစ္မ်ဳိးနဲ႔ ခြန္အားတုိးေစခဲ့ပါရဲ႕
ရင့္က်က္မႈက ခြာနာလွ်ာနာျဖစ္လုိ႔
ေဝဒနာေဆးခန္းလည္း အၾကိမ္ၾကိမ္ေရာက္ခဲ့ပါရဲ႕
ဒဏ္ရာေတြသာ အထင္ကရနဲ႔
အခုထိေတာ့ နာက်င္ကုိက္ခဲေနဆဲ....။

ကုန္ဆုံးလာတဲ့ ေနဝင္ဆည္းဆာေတြလည္း
အၾကိမ္ၾကိမ္အခါခါ ေရတြက္မရခဲ့
ႏွစ္လသကၠရာဇ္ေတြသာ အၾကိမ္ၾကိမ္ေျပာင္းလြဲ
ကမၻာမွာ မလုိအပ္တဲ့ စစ္မက္ျခင္းေတြက
လူမဆန္ ကေလးေတြကုိလည္း သတ္ျဖတ္
မာန္မာန မီးအဟုန္ေတြနဲ႔ တုိက္ခုိက္ခဲ့လုိ႔
အျဖဴေရာင္ေကာင္းကင္ေတြလည္း
အေရာင္ေတြ ေျပာင္းလြဲခဲ့ျပီ...။

ပန္းတုိင္မဟုတ္တဲ့ အႏုိင္လုိခ်င္ျခင္းက
အရႈံးဘက္ကုိ ဦးတည္ရင္း
လြတ္လပ္မႈေတြ ေပ်ာက္ဆုံးခဲ့
ေန႔ ေျပာ အေနာက္ၾကည့္
ည ေျပာ ေအာက္ၾကည့္
ေခ်ာင္းၾကည့္ေနတဲ့ ငတက္ျပားက
ဝရမ္းထုတ္လုိ႔ ဥပေဒျပဳရင္း
ပလႅင္ေပၚက ေမ်ာက္ကေလး
ဂ်က္ေအးကုိ သူ႔အေမရုိက္သလုိျဖစ္ခဲ့
အခုေတာ့ မတန္တရာ မာန္ပါပါနဲ႔
တရားစီရင္ရင္း မ်က္ရည္စက္နဲ႔
မ်က္ႏွာခ်ဳိေသြး မရွိမဲ့ ေငြေတြလည္း အပ္ခဲ့ရလုိ႔
ဆင္းရဲတြင္းလည္း နက္သထက္ နက္ခဲ့ရျပီ...။

ဆင္းရဲလုိ႔ အလုပ္ရွာ ခရီးထြက္ခဲ့
ျမဳိ႕တစ္ျမဳိ႕ ဂိတ္တစ္ဂိတ္ ေရာက္တုိင္း
ေငြေၾကးေတြ ဒဏ္တတ္သြား
ဆယ္ဂိတ္ေက်ာ္ေတာ့ ရိကၡာလည္းပ်က္
အားလည္းပ်က္လုိ႔ ေဝဒနာေတြ ႏွိပ္စက္
ေရတစ္ခြက္နဲ႔ အသက္ဆက္လုိ႔
ရွင္သန္ေနရင္း အလုပ္ရခဲ့
သစၥာရွိရွိ လုပ္ကုိင္ၾကဳိးစားရင္း
ႏွစ္ပရိေစၦဒ ျပဳိခ်လုိ႔
အမိရြာ ျပန္လာခုိက္
ျပန္ဆုံခဲ့ျပန္ျပီ ဂိတ္ေၾကးဒဏ္ေၾကး
ေငြေၾကး မက္လုံးေပးလုိ႔
ျပန္ေရာက္လာေတာ့ အလုပ္အားခလည္း ပ်က္
စိတ္ဓာတ္လည္း ပ်က္ အကုန္လုံး ပ်က္စီးခဲ့ျပန္ျပီ..။

တကၠသုိလ္ျမတ္မင္း