လူတုိင္းရင္မွာ မဂၤလာ
နံနက္ခင္း အာရုဏ္ဦး အလင္းတတ္လာတဲ့ ေရာင္နီဦး အညြန္႔ေလးကုိ ေငးၾကည့္ရင္း ေတးငွက္ေလးမ်ား တြန္းက်ဴးသံကုိ သာသာယာယာ ၾကားရသျဖင့္ လြန္စြာ ဝမ္းေျမာက္ေကာင္းလွပါတယ္။ နံနက္ခင္း၏ အလွတန္ဆာဟာလည္း အင္မတန္ ၾကည္ႏူးစရာေကာင္းသလုိ က်န္းမာျခင္းသည္ လာဒ္တစ္ပါးဆုိသည့္အတုိင္း နံနက္ေစာေစာ က်န္းမာေရး ေလ့က်င့္ခန္းႏွင့္ ကုိယ္လက္ လႈပ္ရွား ေလ့က်င့္ခန္းမ်ားကုိ လူငယ္ လူႀကီး မေရြး ပတ္ဝန္းက်င္ လမ္းမထက္မွ ျပဳလုပ္ေနၾကတာကုိ ေတြ႔ရွိရတာဟာလည္း နံနက္ခင္းရဲ႕ မဂၤလာရွိေသာ အလွတရား တခုပင္ ျဖစ္ပါတယ္။
မဂၤလာႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ လူသားတုိင္း သိၾကပါလိမ့္မည္။ သုိ႔ေသာ္ မဂၤလာဆုိသည့္ အေၾကာင္းေလးကုိ တနည္းအားျဖင့္ တတ္ႏုိင္သမွ် ေအာက္ပါအတုိင္း တင္ျပခ်င္ပါတယ္။
မဂၤလာဆုိတာ ဘာလဲ?
မဂၤလာဆုိတာသည္ မဂႍပါပံ လုနာတိ ဆိႏၵတီတိ မဂၤလံ လုိ႔ ပါဠိေတာ္မွာ ဆုိထားပါတယ္။
မဂႍပါပံ၊ မေကာင္းမွဳ အကုသိုလ္ ဒုစရုိက္တရားေတြကို၊ လုနာတိ ဆိႏၵတီတိ၊ မလာမကပ္ေအာင္ တားဆီးပိတ္ပင္တတ္ တားျမစ္ ျဖတ္ေတာက္တတ္၏၊ ဣတိ တသၼာ၊ ထို႔ေၾကာင့္၊ မဂၤလံ၊ မဂၤလာမည္ပါေပ၏။
အဲဒီေတာ့ မဂၤလာဆုိတာ သူတစ္ပါးေတြကုိ ေတြ႔ျမင္မွ ေျပာၾကရသည့္ စကားလုံး မဟုတ္ပါဘူး။ ေလာက သေဘာတရားအရ တေယာက္ေယာက္ကုိ ျမင္ေတြ႔မွ ႏႈတ္ဆက္စကား ေျပာဆုိျခင္ျဖင့္ မဂၤလာမျဖစ္ႏုိင္ပါ။
မဂၤလာဆုိတာသည္ မေကာင္းမႈ အကုသုိလ္ ဒုစရုိက္တရားေတြကုိ မလာမကပ္ရေအာင္ တားဆီး ပိတ္ပင္တတ္သလုိ တားျမစ္ ျဖတ္ေတာက္တတ္ေသာ သေဘာသတၱိ ရွိေသာေၾကာင့္ မဂၤလာဟု ေခၚဆုိရပါတယ္။
မဂၤလာႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ဘုရားရွင္ ကုိယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီး ေဟာၾကားေတာ္မူပါတယ္။
ကာေယန သုစရိတံ ကေရာႏိ ၱ၊ ကုိယ့္ျဖင့္ ေကာင္းတာေတြကုိ ျပဳလုပ္ က်င့္သုံးၾကတယ္။
ဝါစာယ သုစရိတံ စာရႏိ ၱ၊ ႏႈတ္ျဖင့္ ေကာင္းတာေတြကုိ ေျပာဆုိ က်င့္သုံးၾကတယ္။
မနသာ သုစာရိတံ စရႏိ ၱ၊ စိတ္ျဖင့္ ေကာင္းတာေတြကုိ ႀကံစည္ ေတြးေတာၾကတယ္။
ပိေယာ အတၱ၊ ဒီလုိ က်င့္သုံးသျဖင့္ ကုိယ့္ ကုိယ္ကုိလည္း ခ်စ္ျမတ္ႏုိးသလုိ သူတစ္ပါးကုိလည္း ခ်စ္ျမတ္ႏုိးရာ ေရာက္ပါတယ္လုိ႔ သံယုတၱနိကာယ္ ေကာသလ သံယုတ္မွာ ဖြင့္ဆုိထားတာကုိ ေတြ႔ရွိရပါတယ္။
သမၼာ ပရိဗၺာဇနိယသုတ္မွာလည္း ဒိ႒ မဂၤလာ၊ သုတ မဂၤလာႏွင့္ မုတ မဂၤလာ ဆုိၿပီး သုံးမ်ဳိး ျပထားသည္ကုိ ေတြ႔ရွိရပါတယ္။
ဒိ႒ မဂၤလာ၊ နံနက္ မုိးေသာက္ အလင္းေရာက္လုိ႔ မ်က္စိႏွစ္ကြင္း ပြင့္လာၿပီဆုိတာႏွင့္ တၿပဳိင္နက္တည္း တေန႔တာလုံး အေကာင္း အဆုိး ဒြန္တြဲၿပီး ၾကားေနရတဲ့ ေလာကႀကီးထဲမွာ မိမိတုိ႔ ကုိယ္တုိင္ ေကာင္းတာေတြကုိပဲ ေရြးခ်ယ္ၿပီး အျမင္ေကာင္းေသာ အၾကည့္ျဖင့္ ၾကည့္ရႈ ၾကည္ႏူး ဝမ္းသာ ႏွစ္သက္ျခင္းသည္ ဒိ႒ မဂၤလာ ျဖစ္ပါတယ္။
သုတ မဂၤလာ၊ အာရုဏ္ဦး အလင္းေရာက္လုိ႔ မ်က္စိႏွစ္လုံးကုိ ပြင့္ၿပီဆုိကတည္းက တေန႔တာလုံး အေကာင္း အဆုိးေတြ ဒြန္တြဲေနတဲ့ ေလာကႀကီးထဲမွာ ေကာင္းေသာ သုတေတြကုိ ေရြးခ်ယ္ၿပီး မွတ္စုအျဖစ္ သိမ္းဆည္း သုိမွီထားျခင္းျဖင့္ ႏွစ္သက္ ဝမ္းသာ ၾကည္ႏူးျခင္းသည္ သုတ မဂၤလာ ျဖစ္ပါတယ္။
မုတ မဂၤလာ၊ နံနက္ခင္း အာရုဏ္တတ္လုိ႔ မ်က္စိႏွစ္ကြင္း အလင္းရၿပီဆုိတာႏွင့္ တၿပဳိင္နက္တည္း တေန႔တာလုံး အေကာင္း အဆုိးေတြ ဒြန္တြဲေနတဲ့ ေလာကႀကီးထဲမွာ က်န္းမာေရး ဂရုစုိက္လုိ႔ အစားကုိ ေဆးအျဖစ္ သုံးေဆာင္သလုိ ေကာင္းေသာ စားေသာက္ဖြယ္ေတြကုိ ေရြးခ်ယ္ ခ်က္ျပဳတ္စားေသာက္ႏုိင္ျခင္းျဖင့္ ႏွစ္သက္ ဝမ္းသာ ၾကည္ႏူးျခင္းသည္ မုတ မဂၤလာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီေနရာမွာ ဒိ႒ မဂၤလာႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ အေလာင္းေတာ္ မာတဂၤ အေၾကာင္းေလး ေျပာဖုိ႔ရန္ လုိအပ္လာပါတယ္။
အတိတ္ဇာတ္ သံသရာ ဟုိလြန္ေလၿပီးေသာအခါတုန္းက မဟာလူသား ျဖစ္ေတာ္မူမည့္ အေလာင္းေတာ္ သတုိးသားသည္ ကံအေၾကာင္းမသင့္လုိ႔ ဗာရာဏသီမင္း ေရႊျပည္တြင္ သူဖုန္းစား ဒြန္းစ႑ာအမ်ဳိး၌ ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။ အင္မတန္ ရုပ္အဆင္း အဂၤါဆုိးလြန္းလုိ႔ သူ႔ကုိ မာတဂၤ လုိ႔ ေခၚတြင္ခဲ့ပါတယ္။
မာတဂၤ သူဖုန္းစားႀကီးသည္ ၿမဳိ႕တြင္း ဝင္ခြင့္မရသျဖင့္ ၿမဳိ႕ျပင္ သုႆာန္ တစျပင္၌ သူ စုေဆာင္းထားေသာ အဝတ္စုတ္ သားေရစုတ္ေလးမ်ားကုိ တဲကုပ္အျဖစ္ ျပဳလုပ္၍ ေနထုိင္ခဲ့ရပါတယ္။
သုိ႔ေသာ္ အမ်ဳိးအားျဖင့္ ယုတ္ညံ့ေသာ ဒြန္းစ႑ား သူဖုန္းစားမ်ဳိး၌ျဖစ္ေသာ္လည္း ဘုရားအေလာင္း ေယာက်ၤားျမတ္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ထင္ရွားခဲ့သလုိ တစ္ၿမဳိ႕လုံး ေတာင္းရမ္း စားေသာက္ေနသျဖင့္ မာတဂၤဆုိလွ်င္ ၿမဳိ႕တစ္ၿမဳိ႕လုံးက သိၾကပါတယ္။
တေန႔ေသာအခါ ဗာရာဏသီျပည္တြင္ နကၡတ္ပြဲသဘင္ က်င္းပသျဖင့္ လူအမ်ား လည္ပတ္သြားလာေနၾကေသာ ေန႔ႀကီး အခါႀကီး ရက္ျမတ္ျဖစ္သျဖင့္ လမ္းသရဲ အရက္ေသစာ ေသာက္ၾကဴးေသာ လူမ်ားမွစ၍ ပုဏၰား စသည္ အမ်ဳိးႀကီး ေလးမ်ဳိးတုိ႔ တုိင္ေအာင္ မိမိတုိ႔ ဆုိင္ရာ ဥယ်ာဥ္စသည္တုိ႔ကုိ လွည့္လည္ ေပ်ာ္ပါးေသာအခါပင္ ျဖစ္ပါတယ္။
မာတဂၤႀကီးကလည္း ေန႔ႀကီး အခါႀကီး ေန႔ရက္ျဖစ္သျဖင့္ အသြားအလာ မ်ားမည့္အတြက္ေၾကာင့္ အရင္ကထက္ ေတာင္းရမ္းျခင္းဟာ ပုိၿပီးရႏုိင္သည့္ သေဘာျဖင့္ တစ္လမ္း ဝင္ တစ္လမ္း ထြက္ ေတာင္းရမ္းေနပါတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္မွာ ရုတ္တရက္ အသက္က တစ္ဆဲ့ေျခာက္ႏွစ္ ႏုပ်ဳိလွပ ေရႊႏွင့္ သြန္းေလာင္းထားသည့္ပမာ နတ္သမီးပ်ဳိကညာကဲ့သုိ႔ ေခ်ာေမာလွပ အမ်ဳိးသမီး တေယာက္ျဖစ္သလုိ အမ်ဳိးအားျဖင့္လည္း ျဗဟၼဏ မဟာသလာ အမ်ဳိး၌ ျဖစ္၍ အမည္အားျဖင့္ ဒိ႒မဂၤလိကာ ျဖစ္ပါတယ္။
ေရႊလင္ဗန္း အခ်င္းေဆး သူေ႒းေမြးတဲ့ သူတုိးသမီးေလး ဒိ႒မဂၤလိကာ အေခၽြအရံေတြႏွင့္ ေန႔ႀကီး အခါႀကီး နကၡတ္သဘင္ပြဲမွာ ဥယ်ာဥ္တြင္းမွာ ေပ်ာ္ပါးဖုိ႔အတြက္ႏွင့္ ေကာင္းတာေတြကုိ ျမင္ဖုိ႔ရန္အတြက္ မိမိတုိ႔ အိမ္မွ မိဘေတြကုိ ခြင့္ပန္လ်က္ ထြက္ခြာလာခဲ့ပါတယ္။
( ဒီေနရာမွာ ဒိ႒မဂၤလိကာ လုိ႔ ဘာေၾကာင့္ ေခၚတာလဲဆုိတာ သိဖုိ႔ လုိအပ္လာပါတယ္။
ဒိ႒မဂၤလိကာဆုိတာ....
မဂၤလံ ဧဝ ဒိ႒ဳကာမတိ ဒိ႒မဂၤလိကာ လုိ႔ ဖြင့္ဆုိထားပါတယ္။
မဂၤလံ ဧဝ၊ တင့္တယ္ဖြယ္ရာ အေၾကာင္းစုံရာ အေထြေထြ၌ မဂၤလအေပါင္း ခေညာင္း၍ အာရုံေကာင္းေတြကုိသာလွ်င္၊ ဒိ႒ဳကာမ၊ ၾကည္ရႈ ျမင္လုိလွသည္၊ ေဟာတိ၊ ျဖစ္၏၊ ဣတိတသၼာ၊ တင့္တယ္ဖြယ္ရာ အေၾကာင္းစုံရာ အေထြေထြတုိ႔၌ မဂၤလအေပါင္း ခေညာင္းေဝဆာသျဖင့္ အာရုံေကာင္းေတြကုိသာလွ်င္ ၾကည္ရႈျမင္လုိလွသည့္ သတၱိေၾကာင့္၊ ဒိ႒မဂၤလိကာ၊ ဒိ႒မဂၤလိကာ ဟု ေခၚဆုိအပ္ပါသည္။
တင့္တယ္ဖြယ္ရာ အေၾကာင္းစုံရာ အေထြေထြတုိ႔၌ မဂၤလအေပါင္း ခေညာင္းေဝဆာသျဖင့္ အာရုံေကာင္းေတြကုိသာလွ်င္ ၾကည့္ရႈ ျမင္လုိလွသူကုိ ဒိ႒မဂၤလိကာ လုိ႔ေခၚပါတယ္လုိ႔ ထုိထုိ ပါဠိေတာ္တုိ႔တြင္ ဖြင့္ဆုိ၍ ဝိၿဂိဳဟ္ ဝစန ျပဳလုပ္ထားသည့္ကုိ ေတြ႔ရွိပါတယ္။ )
(အလွေသြးၾကြယ္ေပမဲ့ မာန္တတ္ေလတဲ့ သူေ႒းသမီး ဒိ႒မဂၤလိကာ)
ဒီလုိနဲ႔ ေတာင္းရမ္းေနတဲ့ မာတဂၤႏွင့္ အေပ်ာ္ခရီးထြက္လာတဲ့ ဒိ႒မဂၤလိကာတုိ႔ဟာ ရည္ရြယ္ခ်က္ မတူၾကေပမဲ့ လူေတြ စည္ကားလြန္းတဲ့ အရပ္မွာ ေတြ႔ဆုံၾကေတာ့ အလွမာန္တတ္ေနတဲ့ ဒိ႒မဂၤလိကာဟာ အရြယ္က ငယ္ငယ္ လွေသြးၾကြယ္ပါလ်က္ ေဒါသပုန္ထလုိ႔ အေခၽြအရံ ေယာက်ၤား အားေကာင္း ေမာင္းသန္ေတြကုိ ဆူပူႀကိမ္းေမာင္ၿပီး မာတဂၤ သူဖုန္းစားႀကီးကုိ ေမာင္းထုတ္ခုိင္းေသာ္လည္း ဝါရင့္ သူဖုန္းႀကီး ျဖစ္သည့္အတြက္ အနည္းငယ္ ရုိက္ႏွက္လုိ႔လည္း မသြားပါပဲ ေပေတၿပီး ဒိ႒မဂၤလိကာထံမွာ ေတာင္းရမ္းေနပါတယ္။ ေနာက္ဆုံး ေဒါသထြက္ေနတဲ့ ဒိ႒မဂၤလိကာကုိ လွမ္းၾကည့္မိေသာ အေခၽြအရံမ်ားက မတရား ရုိက္ႏွက္သျဖင့္ မာတဂၤ သူဖုန္းႀကီး ေသၿပီ အထင္ႏွင့္ အမႈိက္ပုံထဲမွာ ပစ္ခ်ခဲ့ၿပီး အမႈိက္မ်ားျဖင့္ ဖုန္းလႊမ္းသြားၾကပါတယ္။
ဒိ႒မဂၤလိကာ တေယာက္ ေဒါသ တေခ်ာင္ေခ်ာင္ ထြက္လ်က္ အေခၽြအရံေတြကုိ ေျပာလုိက္ပါတယ္။ ဒီေန႔ဟာ သူမ်ားေတြအတြက္ မဂၤလာရွိေသာ ေန႔ႀကီး အခါႀကီး ေန႔ရက္ဆုိေပမဲ့ မဂၤလိကာအတြက္ေတာ့ မဂၤလာမရွိေသာ ေန႔ရက္ပင္ျဖစ္သည့္အတြက္ ေပ်ာ္ပါးခ်င္စိတ္လည္း မရွိေတာ့ အိမ္ကုိ ျပန္လွည့္ခဲ့ပါတယ္။
မာတဂၤႀကီး ေသကံမေရာက္လုိ႔ အမႈိက္ပုံထဲမွာ လူးလဲကာ သတိရၿပီး ျပန္ထလာေသာအခါ...
လူအမ်ား သက္ဆုိင္ေသာ လမ္းမွာ ေတာင္းရမ္းေနတာကုိ ဒိ႒မဂၤလိကာ အေၾကာင္းမဲ့ ငါ့ကုိ ႏွိပ္စက္ ညွင္းပန္း အမႈိက္ပုံထဲ ေသၿပီ အထင္ႏွင့္ ပစ္ထားခဲ့ပါလား။
မင္းရဲ႕ ရုပ္ရည္ အဆင္း ရူပကာယႏွင့္ မလုိက္ေအာင္ ေဒါသ မာန္ေစာင္းထက္ျခင္း ၾကြယ္ဝမႈ အမ်ဳိးဂုဏ္ေမာက္ျခင္းေတြက လြန္လွပါလား။
ဒီစၾကာဝဠာ ဒီေလာကႀကီးထဲမွာ မဂၤလာရွိသည္ ထင္မွတ္ထားသည့္ က်က္သေရရွိေသာ လူတခ်ဳိ႕ဟာ ဥပေဒမဲ့ လုပ္ခဲ့ေခ်ၿပီ။ မဂၤလာမရွိဟု ထင္မွတ္ထားေသာ အရာတုိ႔သည္ မဂၤလာ ရွိသည့္ထက္ မ်ားျပားလြန္းလွေခ်ၿပီ။
ထုိ႔အတူ ဒိ႒မဂၤလိကာ၏ ေလာကဓမၼတာ လြန္ကဲေသာ မာနတံခြန္ဟာ ျမင့္မုိရ္ေတာင္ထက္မက လြန္ကဲလွေခ်ၿပီ။
သူဖုန္းစား မာတဂၤဆုိတဲ့ လူေယာက္ရဲ႕ အစြမ္းကုိ သိေစရမည္။
အမ်ဳိးျမတ္ အထက္တန္းက်ၿပီး ျဗဟၼဏဇာတ္ရွိန္တတ္ေနတဲ့ ဒိ႒မဂၤလိကာကုိ ငါ့၏ ေျခဖဝါးေအာက္ ေရာက္ေစရမည္။ အင္မတန္ ထက္လွတဲ့ ဒိ႒မဂၤလိကာရဲ႕ မာန္စြယ္ကုိ အလြယ္တကူ ေျမြစြယ္ က်ဳိးသကဲ့သုိ႔ က်ဳိးေစရမည္။
သူဖုန္းစားႀကီး မာတဂၤ တေယာက္တည္း ေတြးေတာ ႀကံစည္ၿပီးလွ်င္ ထုေထာင္းခံခဲ့ရသည့္ ဒဏ္ရာ ဒဏ္ခ်က္မ်ားကုိ အမႈမထား ေန႔စဥ္လုပ္ေနၾက ေတာင္းရမ္းျခင္းကိစၥကုိ လက္မွ ကုိင္ထားေသာ ေတာင္းေဝွးကုိ အမွီျပဳ၍ လမ္းတေလွ်ာက္ ျပန္လည္ ေတာင္းရမ္းျပန္ပါတယ္။
သူ႔ကုိ ရုိက္ႏွက္သြားေသာ ဒိ႒မဂၤလိကာ၏ အေၾကာင္းကုိလည္း လမ္းတေလွ်ာက္လုံး ေအာ္ဟစ္ ႀကိမ္းဝါးသြားျပန္တယ္။ နာက်င္မႈေတြ မ်ားလာေလေလ ေအာ္ဟစ္သံက က်ယ္ေလာင္လာ ေလေလႏွင့္ သြားရင္း လာရင္း ေတာင္းရမ္းေနလ်က္မွာပင္ ဒိ႒မဂၤလိကာ၏ အိမ္နားသုိ႔ ေရာက္သြားခဲ့ပါတယ္။
ဒိ႒မဂၤလိကာ၏ အိမ္ေရွ႕သုိ႔ ေရာက္သြားေသအခါ မာတဂၤႀကီးက ဒိ႒မဂၤလိကာကုိ မရလွ်င္ ဤေနရာမွ မထေတာ့ဘူးလုိ႔ သံဓိ႒ာန္ခ်မွတ္၍ အိမ္တံခါးဝမွာ ကန္႔လန္႔ျဖတ္ အိပ္ေနလုိက္ပါတယ္။
အိမ္ထဲက သူေ႒းကေတာ္ႀကီးက မာတဂၤႀကီး အိမ္ေရွ႕တံခါးဝမွာ အိပ္ေနသည္ကုိ သိေသာအခါ ေက်းကၽြန္းမ်ားကုိ အနည္းငယ္ ပစၥည္းမ်ားကုိ ေပးလုိက္ၿပီး၍ သူဖုန္းစားႀကီးကုိ ထုတ္သြားရန္ ေျပာခုိင္းလုိက္ပါတယ္။
သုိ႔ေသာ္ သူဖုန္းစားႀကီး မာတဂၤ တေယာက္ကေတာ့ မည္ကဲ့သုိ႔ေသာ ပစၥည္းေတြ ေပးေပး မယူပါပဲ အိပ္ၿမဲတုိင္း အိပ္၍ သူေ႒းသမီး ဒိ႒မဂၤလိကာကုိ မရလွ်င္ မထဟု ျပန္ေျပာလုိက္ပါတယ္။
ဒိ႒မဂၤလိကာကုိ ရမွ ျပန္မည္ဆုိတာကုိ ၾကားေသာအခါ ေက်းကၽြန္မ်ားက လက္ခုတ္လက္ဝါးတီး၍ ရယ္ေမာ ဟားတုိက္ၾကပါတယ္။
မျဖစ္ႏုိင္တဲ့ ေတာင္ အထြဋ္ကုိ မင္းတတ္လုိ႔ ရမွာ မဟုတ္ဘူး...
လမ္းေဘးက လူတေယာက္ တုိက္အထက္က မီးေရာင္ေအာက္ကုိ ေရာက္ဖုိ႔ဆုိၿပီး မင္း စိတ္ကူးယဥ္တာ ယဥ္ယဥ္ေလးႏွင့္ ရႈးေနတာလား ဆုိတဲ့ အလႊာ တခုက ခုံမင္ေနတဲ့ မာနသံေတြကုိ နားခါးေအာင္ ၾကားရေသာ္လည္း မတုန္ မလႈပ္လ်က္ ေနၿမဲတုိင္း လဲေလ်ာင္းေနပါတယ္။
ေက်းကၽြန္အခ်ဳိ႕က သူေ႒းကေတာ္ကုိ ျပန္လည္ ေျပာၾကပါတယ္။ ထုိအေၾကာင္းကုိ သိေသာ သူေ႒းကေတာ္ကလည္း ေက်းကၽြန္မ်ားကုိ ထပ္၍ ပစၥည္း ဥစၥာမ်ားကုိ မည္သုိ႔ပင္ သူဖုန္းစားႀကီးကုိ ေပးခုိင္းပါေသာ္လည္း မရေခ်။
မာတဂၤ သူဖုန္းစားႀကီးကလည္း ပစၥည္း ဥစၥာေတြ မည္မွ်ပင္ ေပးေပး ငါ ယူလိမ့္မည္မဟုတ္၊ ဒိ႒မဂၤလိကာမွ မရလွ်င္ သင္တုိ႔၏ မဂၤလာရွိေသာ တံခါးဝသည္ ငါ၏ သခၤ်ဳိင္း ျဖစ္ေပမည္ဟု ျပန္လည္ ေျပာဆုိလုိက္ပါတယ္။
ထုိ႔ေနာက္ သူေ႒းႀကီး ကုိယ္တုိင္ ၾကားေသာအခါ ပစၥည္း ဥစၥာေတြ ထပ္မံ၍ ေပးျပန္သည္။ မာတဂၤႀကီးသည္ ဤမွ်ေသာ ပစၥည္း ဥစၥာေတြကုိ မယူသည့္အျပင္ ျပန္လည္၍ ေျပာဆုိလုိက္ပါတယ္။
ငါ၏ ေတာင္းရမ္းေနေသာ ခြက္သည္ သူေ႒းႀကီးတုိ႔ ခ်မ္းသာေသာ ပစၥည္း ဥစၥာကုိ ရႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ငါသည္ ဒိ႒မဂၤလိကာမွ လြဲ၍ မည္သည့္အရာကုိမွ် ယူလိမ့္မည္ မဟုတ္ဟု ေျပာဆုိၿပီး ျပန္လည္ လဲေလ်ာင္းသြားျပန္တယ္။
မာတဂၤႀကီး ျပဳလုပ္မႈေတြကုိ အခ်ဳိ႕ေသာ လူေတြကလည္း အားေပးၾကပါတယ္။ ထုိ႔အတြက္ေၾကာင့္လည္း သူေ႒းအိမ္မွာ ေနၾကေသာ ေက်းကၽြန္မ်ားႏွင့္ မိသားစုမ်ားက ညွင္းပန္း ႏွိက္စက္ျခင္းကုိ မျပဳလုပ္ရဲၾကပါ။
ဒီေနရာမွာ ေယာက်ၤားတုိ႔ ဇြဲ က်ားကုတ္ က်ားခဲ မရရင္ မလဲ ဇြဲနပဲႏွင့္ အားထုတ္တတ္သည္ကုိ အ႒ာကထာမွ ဖြင့္ဆုိထားသည္ကုိ ေတြ႔ရွိသျဖင့္ ဤေနရာမွာ တင္ျပခ်င္ပါတယ္။
ပုရိသာနာမ အေနကာနိပိ သံဝစၦာရာနိ ဝီရိယံ ကတြာ ဣစၦိတတၳံ ပါပုဏႏၱိ။
ပုရိသာနာမ၊ ေယာက်ၤားတုိ႔ မည္သည္၊ အေနကာနိပိသံဝစၦာရာနိ၊ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာတုိ႔ ကာလပတ္လုံး၊ ဝီရိယံ၊ မတြန္႔မဆုတ္ ႀကဳိးစားအားထုတ္ျခင္း ဝီရိယကုိ၊ ကတြာ၊ မဆုတ္မနစ္ ဇြဲအား သန္သန္ ႀကံဖန္ႀကဳိးပမ္း အားထုတ္ခဲ့သည္ရွိေသာ္၊ ဣစၦိတတၳံ၊ လုိလား ေတာင္းတအပ္ေသာ လုိရပန္းတုိင္ ျဖစ္ေသာ အက်ဳိးအမွန္သုိ႔၊ ပါပုဏႏၱိ၊ ဆုိက္ဆုိက္ ၿမဳိက္ၿမဳိက္ ေရာက္ၾကကုန္၏။
ေယာက်ၤားေကာင္းတုိ႔မည္သည္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာတုိ႔ ကာလပတ္လုံး မတြန္းမဆုတ္ ႀကဳိးစား အားထုတ္ျခင္း ဝီရိယကုိ မဆုတ္မနစ္ ဇြဲအား သန္သန္ ႀကံဖန္ႀကဳိးပမ္း အားထုတ္ခဲ့သည္ရွိေသာ္ လုိလာ ေတာင္းတအပ္ေသာ လုိရပန္းတုိင္ ျဖစ္ေသာ အက်ဳိးမွန္သုိ႔ ဆုိက္ဆုိက္ ၿမဳိက္ၿမဳိက္ ေရာက္ႏုိင္ၾကကုန္လုိ႔ အ႒ာကထာ ဆရာမ်ားက မိန္႔ဆုိထားခဲ့တာကုိလည္း ေတြ႔ရွိရပါတယ္။
အခုလည္း မာတဂၤႀကီး အိပ္ၿမဲတုိင္း တံခါးဝကုိ ကန္႔လန္႔ျဖတ္၍ အိပ္ေနပါတယ္။ ဇြဲသန္သန္ ထက္သန္ေသာ စိတ္ျဖင့္ သူလုိခ်င္ေသာ ပန္းတုိင္ကုိ ေစာင့္ေမွ်ာ္ရင္း ေနၿမဲတုိင္း မလႈပ္မရပ္ ေနလ်က္ပင္ ျဖစ္ပါတယ္။
မာနပန္းပြင့္တုိ႔ ေၾကြက်ၿပီ
အခ်ိန္အားျဖင့္ ေနဝင္ေက်ာ္လုိ႔ အေမွာင္သန္းေနေသာ ညနက္ထဲတြင္ သူေ႒းကေတာ္ႀကီးက အခင္းေလးမ်ား ယူေဆာင္လ်က္ မာတဂၤႀကီးအား ခင္းက်င္းေပးၿပီး သမီးျဖစ္သူ မွားခဲ့ေသာ အေၾကာင္းမ်ားကုိ သိရွိ၍ အႀကိမ္ႀကိမ္ ေတာင္းပန္ေသာ္လည္း မာတဂၤႀကီးကေတာ့ မလႈပ္မယွက္ အိပ္ၿမဲတုိင္း အိပ္လ်က္ ေနပါတယ္။
ထုိ႔ေနာက္ ေျခာက္ရက္ ေျမာက္လာေသာအခါ မာတဂၤႀကီး အစာမစား ေရမေသာက္ႏွင့္ အင္အားကုန္ခမ္းေနသလုိ မ်က္လုံးမ်ားကလည္း ဖြင့္လုိ႔မရေအာင္ျဖစ္ေနရွာပါတယ္။ ထုိအခ်ိန္မွာ ဒိ႒မဂၤလိကာလည္း မာနကုိ ခဝါလုိ႔ အဝတ္အစားမ်ား လဲၿပီး မာတဂၤ အနားသုိ႔ ကပ္၍ အရွင္ ထပါ ဟု သာယာေသာ အသံျဖင့္ ေျပာလုိက္ပါတယ္။
မာတဂၤႀကီးကလည္း ဒိ႒မဂၤလိကာကုိ ေစ့ေစ့ၾကည့္ၿပီးမွ...
အင္း...သူသည္ ငါႏွင့္ ထုိက္တန္ေသာ သူမဟုတ္ေခ်။ သုိ႔ေသာ္ ဒိ႒မဂၤလိကာကုိ စမ္းသပ္ဦးမွ ျဖစ္မည္ဆုိၿပီး အရင္တုန္းက ရရွိခဲ့ေသာ ဒဏ္ရာ ဒဏ္ခ်က္ေတြ ရွိသည့္အေၾကာင္းႏွင့္ ေျခာက္ရက္တာ မစာမစား မေသာက္ပဲ ေနရသည့္အတြက္ အင္းအား မရွိသျဖင့္ ငါ့ကုိ တြဲ၍ ထူေပးပါ ဟု ေျပာလုိက္ပါတယ္။
ဒိ႒မဂၤလိကာေလးကလည္း ႏွစ္ေပါင္းမ်ား ေနထုိင္ၿပီး လမ္းတကာလွည့္၍ ေတာင္းရမ္းေနေသာ အၾကင္ လင္မယားကဲ့သုိ႔ မရွက္မရြံ႕ တြဲကူေပးရွာပါတယ္။
ပတ္ဝန္းက်င္မွ လာၾကည့္ၾကေသာ လူေတြကလည္း ဒိ႒မဂၤလိကာေလးကုိ သနားသြားၾကပါတယ္။ အခ်ဳိ႕ကလည္း ဒိ႒မဂၤလိကာသည္ အင္မတန္ ေမာက္မာေသာ မာနႀကီးသူ တေယာက္ဟု ထင္ခဲ့ၾကေသာ္လည္း မ်က္ျမင္ ကုိယ္ေတြ႔မွာ မတူညီေသာ ကရုဏာေတြကုိ ေတြ႔မိျပန္ေတာ့ ခ်ီးမႊန္းသံ မဆုံးေအာင္ ျဖစ္ၾကပါတယ္။
ထုိ႔ေနာက္ ၿမဳိ႕ျပင္ေရာက္လုိ႔ တစ္ဆဲ့ငါးရက္ၾကာေသာ္အခါ မာတဂၤႀကီး အင္အားေတြ ျပည့္ဝလုိ႔ လန္းဆန္းၿပီးျဖစ္သလုိ ဒိ႒မဂၤလိကာကလည္း မယားဝတၱရား ေက်ပြန္စြာ ၿပဳစုလုပ္သျဖင့္ အရင္က အထင္ထက္ လက္ေတြ႔ အတူေနထုိင္ၾကည့္ေသာအခါမွ တေယာက္အေၾကာင္း တေယာက္သိလာၾကပါတယ္။
ထုိအခါ မာတဂၤႀကီးသည္လည္း မိန္းမေကာင္း တေယာက္ ငါအတြက္ႏွင့္ မပ်က္စီးသင့္ေခ်ဘူး ဟု စဥ္းစား သုံးသပ္လ်က္ ဒိ႒မဂၤလိကာကုိ ခြင့္ပန္၍ ေတာထြက္ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။
ေနာက္ဆုံး ဘုရားအေလာင္း မာတဂၤ သူဖုန္းစား ဘဝမွ အေလာင္းေတာ္ မာတဂၤ စ်ာန္ပ်ံ ရေသ့ျဖစ္၍ ဒိ႒မဂၤလိကာကုိ ခ်ီးေျမွာက္ခဲ့ပါတယ္။
ဒီေနရာမွာ ဒိ႒ မဂၤလာကုိ အဓိကထားၿပီး ေပၚလင္ေအာင္ ေရးသားျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ အေသးစိတ္အားျဖင့္ မာတဂၤဇာတ္မွာ ျပန္လည္ ၾကည့္ႏုိင္ပါတယ္။
အားလုံးေသာ သူေတာ္ေကာင္းအေပါင္းတုိ႔လည္း ဇာတ္ေတာ္လာ သခၤန္းစာမ်ားကုိ ရရွိၿပီး က်န္းမာ ခ်မ္းသာ၍ ဒိ႒ မဂၤလာတုိ႔ႏွင့္ ျပည့္စုံႏုိင္ၾကပါေစ...။
သုတ မဂၤလာႏွင့္ ဆုိင္ရာ ဇာတ္ေတာ္ ဥပမာ သာဓက ေကာင္းမ်ားကုိ
ဆက္ရန္ရွိသည္
အပုိင္း (၂) ကုိ ေမွ်ာ္
တကၠသုိလ္ျမတ္မင္း
http://www.venpunnavamsa2.com
No comments:
Post a Comment