Thursday, December 8, 2011

ေႏြမုိးစက္ (၆၂)


ကာလကုန္ အကာလမုိး
အခါမကုန္တဲ့ ေႏြတံခူးမွာ
ေလရူးသုန္သုန္ ရစ္ဝဲလုိ႔
ရႊင္ေပ်ာ္ေပ်ာ္ သၾကၤန္ႏွစ္ဦး
တူစုံျမဴး အခ်စ္က်ဴးၾကရင္း
မုိးခါးေရေအာက္ ေႏြမုိးစက္တစ္ေပါက္က
ေဆးေၾကာလုိ႔ အတာတံခူးေရာက္ခဲ့ျပီေလ..။

ႏွင္းေတြလည္းကြယ္ေပ်ာက္ ေႏြတံခူးေရာက္ေတာ့
ပူေလာင္မႈေတြ ရင္မွာ ခံစားၾကရင္း
ေဝဒနာ ပင္လယ္ေအာက္မွာ
ေစတနာ အေရာင္ဟတ္လုိ႔
ေျခရာေတြလည္း ေပ်ာက္ခဲ့ျပီ
မၾကာခင္ ဟန္ခ်က္မွားတဲ့
အကာလ မ်က္ရည္စက္ေတြက
ႏွလုံးသား ျမစ္ပင္လယ္ထဲ
ေႏြမုိးစက္ေတြလုိ စီးဝင္ ခစားၾကရင္း
အတာသၾကၤန္လည္း လႊမ္းခဲ့ျပီေလ...။

ေရွာင္တခင္ အခါကာလေပမုိ႔
ကုိယ္စီကုိယ္စီ လြတ္လပ္လြန္းလုိ႔
ဖိတ္စာမပါ လိပ္စာမပါနဲ႔
သူ႔မ႑ပ္ ကုိယ့္မ႑ပ္ကုိ
လည္ပတ္ၾကရင္း မထင္မွတ္ခဲ့တဲ့
ေတြ႔ဆုံျခင္းေတြက ထင္က်န္ရစ္လုိ႔
အတာတံခူး သၾကၤန္မုိးေတြက
ေႏြမုိးစက္ေတြ ျဖစ္ခဲ့တယ္ေလ...။

အမွတ္တမဲ့မွ အမွတ္တရေတြမုိ႔
သတိရျခင္း အနာဂါတ္အတြက္
ထာဝရအထိမ္းမွတ္ သတ္မွတ္မႈက
ရင္ထဲမွာေတာ့ ထင္က်န္ရစ္လုိ႔
ႏွစ္သစ္ခ်စ္ဦးကုိ ရွာပုံေတာ္ဖြင့္ရင္း
အိမ္ျပန္လမ္းမွာ မ်က္ရည္စက္နဲ႔
ေႏြမုိးစက္တုိ႔ အပ္ႏွင္းခဲ့ျပီေလ...။ 
တကၠသုိလ္ျမတ္မင္း
Posted by at
Labels:

2 comments:

  1. စံပယ္ခ်ိဳDecember 8, 2011 at 5:25 AM

    ေလရူးသုန္သုန္ ဆုိတဲ႔စကားေလးကုိၾကိဳက္တယ္အကုိေရ
    ၀ထၳဳလဲဖတ္ဖူးတယ္
    ဒီေန႔ကဗ်ာထဲအဲဒီစာလုံးေလးေတြ႔ေတာ႔ျပန္သတိရေနတာပါ
    အိမ္ျပန္လမ္းမွာ မ်က္ရည္စက္နဲ႔
    ေႏြမုိးစက္တုိ႔ အပ္ႏွင္းခဲ့ျပီေလ----အုိျမတ္မင္းေရ
    မ်က္ရည္သုပ္ေပးမဲ႔သူတစ္ေယာက္ေတာ႔ရွာထားပါ

    ReplyDelete
  2. တကၠသုိလ္ျမတ္မင္းDecember 8, 2011 at 6:24 AM

    စပယ္ေရ... ရွာေလတုိင္း ေဝး....
    ျဖစ္ေနတဲ့ ဒီေလာက ဒီကမၻာထဲ...
    ဘယ္သူက မ်က္ရည္သုတ္ေပးမွာလဲလုိ႔...
    စပယ္ေရ... ေမးလုိက္မိျပန္တယ္....

    ခင္ခင္မင္မင္...........
    တကၠသုိလ္ျမတ္မင္း

    ReplyDelete

Subscribe to: Post Comments (Atom)

အေမေပးေသာႏွလုံးသား

အေမေပးေသာႏွလုံးသား
ေလညွင္းေလးေတြ သယ္ေဆာင္ေသာ ေဆာင္းလေပ်ာက္ေသာ ေႏြဦးတစ္ညမွာ မဟူရာညေရာင္ႏွင့္ အပူေဆာင္ည အေငြ႕အသက္ေတြက ကမၻာေျမေပၚျပန္႔နွံလုိ႔ လူေတြေတာင္ စိတ္ကူးပ်က္ေသာ ျငီးေငြ႕သံေတြနဲ႔ ေခၽြးေတြကုိယ္စီက်လုိ႔ ေျမခေနေသာ အခ်ိန္မွာ အေမဟာအျပဳံးေတြေ၀ကာ တုိ႔မ်ားအတြက္ အေကာင္းဆုံးပုံျပင္ေလးတစ္ပုဒ္ေျပာျပေနသလုိ ေအးျမေသာဆုံးမသံစဥ္ေတြက တုိ႔ဘ၀အတြက္ အေရးၾကီးဆုံးေသာျဖစ္သလုိ ဘယ္အရာနဲ႔မွ မလဲႏုိင္ေသာ အဖုိးတန္ေသာ အရာပင္ျဖစ္ေပသည္။ ထုိစဥ္အခါ၀ယ္ အေမေပးေသာႏွလုံးသားအလွပုံျပင္တစ္ပုဒ္က အပူေရာင္ျပန္ေနေသာ ကမၻာေျမေပၚကုိ ေမတၱာေရၾကည္ျဖန္းသလုိ ေအးျမေနပါေတာ့သည္။ ထုိအခ်ိန္၀ယ္ အေမေျပာေနေသာပုံျပင္သံစဥ္ေတြကုိ တုိ႔တေတြနားစဥ္ေနခုိက္ အေမဟာ အပူဒဏ္ကုိကာကြယ္ေပးေသယ သီတဂူလမင္းၾကီးပမာ ေအျမေနသလုိ သားသၼီးေလးေတြကလည္း ၾကယ္ကေလးေတြပမာ အေမေပးေသာ ေမတၱာေတြကလႊမ္းျခံဳရ်္ေနပါေတာ့သည္။ ေအာ္....ေလာကၾကီးက ဘယ္လုိပင္ပူေနပါေစ သဘာ၀က ဘယ္လုိပင္ ရာသီဥတုေတြေျပာင္းလြဲေနပါေစ ေနညေတြ ဘယ္လုိပင္ေျပာင္းလြဲေနပါေစ အရာရာတုိင္းက ဘယ္လုိပင္ေျပာင္းလြဲေနပါေစ အေမေပးေသာႏွလုံးသားက မေျပာင္းလြဲတာအမွန္ပင္ျဖစ္သည္။ ေလာကဓံက ဘယ္လုိပင္ရုိက္ခ်က္ျပင္းပါေစအုန္း အေမေပးေသာႏွလုံးသားက ေအးျမေနျမဲပင္ျဖစ္သည္။ အဲဒါေတြဟာ အေမ့ရဲ႕အနာဂါတ္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ႏွလုံးသားျဖစ္သလုိ သားသၼီးအတြက္ ဘ၀ေရွ႕ေရးႏ်င့္အနာဂါတ္ရည္မွန္းခ်က္ပန္တုိင္ဆီသုိ႔ဦးတည္ေနပါသည္။ မည္သုိ႔ဆုိေစဦးေတာ့ ထပ္ရ်္ဆုိဦးအံ......အေမေပးေသာႏွလုံးသားဟူသည္ သားသၼီးတုိ႔၏ အသိစိတ္ဓာတ္လမ္းညြန္ပင္ျဖစ္သလုိ ေအာင္ျမင္ေရး လူမႈေရး တုိးတက္ေရး ပညာေရးစသည္ အားလုံးတုိ႔၏ လမ္းညြန္ပင္ျဖစ္သည္ေရးသားရင္း ဆက္လက္ေရးသားပါဦးအံ.............။

အေမ...အေမ

အေမ...အေမ
ကၽြန္ေတာ္႔ကိုေမြးခဲ႔တဲ႔...အေမ.. သူမ်ားအေမေတြထက္ ဒုကၡခံခဲ႔ရတယ္..... ကၽြန္ေတာ္႔ကိုေကၽြးခဲ႔တဲ႔...အေမ.. သူမ်ားအေမေတြထက္ အကုန္မ်ားခဲ႔ရတယ္..... ကၽြန္ေတာ္႔ကိုခ်စ္တဲ႔...အေမ.. သူမ်ားအေမေတြထက္ စိတ္ဆင္းရဲခဲ႔ရတယ္..... သားကို သခင္... လင္ကို ဘုရား ဆိုတဲ႔ အေမ.... ကၽြန္ေတာ္႔အတြက္နဲ႔ မ်က္ရည္ေပါက္ၾကီးငယ္က်ခဲ႔ရတယ္... ေလာကမွာ ကၽြန္ေတာ္ တစ္ျခားေသာအရာေတြမွာဘဲနိမ္႔က်ျခင္နိမ္႔က်မယ္... မိခင္ေမတၱာနဲ႔ ပတ္သက္လာရင္ေတာ႔.. တစ္ေလာကလံုးကို ရင္ေကာ႔ေခါင္းေမာ႔ျပီး ရင္ဆိုင္ႏူိင္ခဲ႔တယ္... အဲ႔ဒီလိုဆိုးခဲ႔တဲ႔သားက..အခု ေမၾကီးေမတၱာနဲ႔.. အသက္ဆက္ခဲ႔တာပါ... အဲ႔ဒီလိုမိုက္ခဲ႔တဲ႔သားက..အခု ေမၾကီးကရုဏာနဲ႔.. လူဆက္ျဖစ္ေနခဲ႔တာပါ... ေက်းဇူး အထူးပါေမၾကီးရယ္... အရာရာအားလံုးအတြက္ပါခင္ဗ်ာ..... သားၾကီးဂတိေပးပါတယ္...ေမၾကီး သားအသက္ရွင္ေနသမွ်ကာလပတ္လံုး.. ဒီေလာကၾကီးထဲမွာ... ေမၾကီးဘာအေၾကာင္းေၾကာင္႔နဲ႔မွ စိတ္ဒုကၡေတြ ေသာကေဝဒနာေတြ ဘယ္ေသာအခါမွ ထပ္မျဖစ္ေစရပါဘူး...