ေအာင္ဆန္းသမီး ရလုိက္တာ အလြန္ကံေကာင္းျခင္း

 

ေအာင္ဆန္းသမီး ရလုိက္တာ အလြန္ကံေကာင္းျခင္း 

 

by

သီတဂူဆရာေတာ္

လက္တေလာ လက္ပန္ေတာင္းေတာင္ အေရး ေျဖရွင္းေပးေနေသာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အား လက္ပန္ေတာင္းေတာင္ ေဒသမွ တခ်ိဳ႕ခ်ဳိ႕ေသာ သူေတြရဲ့ ၀ုိင္းေအာ္၊ ၀ုိင္းကန္႔ကြက္ခဲ့တာနဲ႔ ပက္သက္ျပီး သီတဂူဆရာေတာ္ၾကီး မိန္႔မွာထားသည္မွာ အလြန္႔လြန္ေကာင္းလွသည္၊ တန္ဖုိးၾကီးမားသည့္ မိန္႔ခြန္းျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ျပည္သူမ်ား ဖတ္ရႈႏုိင္ရန္ အသံဖုိင္မွ စာအျဖစ္ ကူးျပီး တင္ပါသည္။

ႏွစ္ ၆၀ ဆူးခင္းေသာလမ္းခရီး

ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏုိင္ငံ Union Of Myanmar ရဲ့ သမုိင္းေၾကာင္းကို အဲဒီလုိ သည္းမခံႏုိင္တာေတြ၊ ခြင့္မလြတ္ႏုိင္တာေတြ၊ မစြန္႔လြတ္ႏုိင္တာေတြ၊ မေမ့ေပ်ာက္ႏုိင္တာေတြ၊ အားၾကီးလြန္းတယ္၊ Union Of Myanmar ဆုိတဲ့ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏုိင္ေတာ္ၾကီးဟာ အုိ---တခါတည္း ေသြးေခ်ာင္းစီးျပီးေတာ့ ထပ္တလဲလဲ ပစ္ၾကခက္ၾက သတ္ၾကျဖတ္ၾက ဖမ္းဆီးၾက နိပ္စက္ၾကနဲ႔ ဒီလုိေတြ ျဖစ္လာခဲ့တာ။ အဲဒီေတာ့ ဒုိ႔ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ၾကီး၏ သက္တမ္းဟာ လြတ္လပ္ေရးရျပီးခါစကထဲက အခုထိ ျပန္ၾကည့္ရင္ ႏွစ္ ၆၀ ေက်ာ္ေက်ာ္ ရွိလာခဲ့ျပီ။ အႏွစ္ ၆၀ တုိ႔ကာလပတ္လုံး၊ ဒီလုိပဲ တစ္ေယာက္ႏွင့္ တစ္ေယာက္ သည္းမခံႏုိင္ၾကတာေတြ၊ ခြင့္မလြန္ႏုိင္ၾကတာေတြ၊ မစြန္႔လြတ္ႏုိင္ၾကတာေတြ၊ ေနာက္ျပီးေတာ့ တစ္ေယာက္ရဲ့ အျပစ္ကို တစ္ေယာက္က မေမ့ေပ်ာက္ႏုိင္ၾကတာေတြ၊ အဲဒါေတြေၾကာင့္ အခုထိ စည္းလုံးညီညာမႈႏွင့္ ျငိမ္းခ်မ္းသာယာေရး၊ ျပီးေတာ့ လက္တြဲေဆာင္ရြက္ျခင္း၊ အဂၤလိပ္လုိ တစ္လုံးႏွစ္လုံးေျပာရင္ လက္ခံၾကစမ္းပါ၊ Peace ရယ္ Harmonious ရယ္ Co-exist ရယ္ ဒီကေန႔ထိ မရေသးဘူး။

အခ်င္းခ်င္း အျပန္အလွန္ ခြင့္လြတ္ၾကပါ

ျပီးေတာ့ ငါေျပာခ်င္တာက လက္ပန္ေတာင္း တစ္ပတ္လည္က လူေတြေရာ တစ္ႏုိင္ငံလုံးက လူေတြေရာ လူမ်ိဳးမေရြး ဘာသာမေရြး၊ တုိင္းရင္းသား အားလံုး၊ အထူးသျဖင့္ ျမန္မာ့ေျမပုံေပၚမွာ ေမြးတဲ့ သူေတြ၊ ျမန္မာျပည္ထဲမွာပဲ ေနေန အျပင္ဘက္မွာပဲ ေနေန၊ အကုန္လုံးဟာ အခ်င္းခ်င္း အျပန္အလွန္ ခြင့္လြတ္ၾကပါလုိ႔၊ ေနာက္တစ္ခုက သည္းခံၾကပါ၊ သည္းခံတယ္ဆုိတာ အဓိကေတာ့ ေဒါသကို ထိမ္းခ်ဳပ္တာ၊ တစ္ေယာက္ကတစ္ေယာက္ အမွားအယြင္းရွိရင္လဲ ခြင့္လြတ္ၾကပါ။ ပုထုဇဥ္ေတြဟာ မွားတတ္တာရွိတယ္၊ ၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္မွားရင္ ခြင့္မလြတ္ႏုိင္ေပမဲ့ အနည္းငယ္မွ်မွားတာေတြ အကုန္လုံး ခြင့္လြတ္ၾကပါ။ ေနာက္တစ္ခုက စြန္႔လြတ္ျခင္းဆုိတာလဲ အေရးၾကီးတယ္။

အဲဒီအေျခခံ မူသုံးခ်က္ကြာ၊ ငါအဲဒါ သေဘာက်ထားတာ။ ႏုိင္ငံေတာ္မွာ လူေတြဟာ အဲဒီလုိ က်င့္သုံးႏုိင္ျခင္းမရွိၾကတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ရန္ျဖစ္ၾက၊ သတ္ၾက၊ ျဖတ္ၾက၊ ပစ္ၾက ခက္ၾကနဲ႔ ႏွစ္ ၆၀ ေက်ာ္ျပီး ဆူးခင္းတဲ့ ခရီးၾကမ္းၾကီးကို ဒုိ႔ႏုိင္ငံသားေတြ ဗမာေတြ၊ ခ်င္း၊ ကခ်င္၊ ရွမ္း၊ မြန္း၊ ကယား၊ ရခုိင္၊ ကရင္ လူမ်ိဳးစု တစ္ရာေက်ာ္ဟာ ဆူးခင္းတဲ့လမ္းၾကီးကို ေလွ်ာက္လမ္းခဲ့တာ ၾကာလွျပီပဲ။ ဒီကေန႔ အဲဒီခရီးၾကမ္းၾကီးဟာ ဆုံးေတာ့မယ္၊ ျမန္မာေတြဟာ ကုိယ့္ကုိယ္ကို Golden Myanmar, Golden Land ဒီလုိေျပာတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ေရႊျမန္မာတုိ႔က Golden Gate ဆုိတဲ့ ေရႊတံခါးၾကီးကို ဖြင့္ခါနီးအေနအထားမွာ အကုန္ေရာက္ၾကျပီ။ Golden Gate ဆုိတဲ့ ေရႊတံခါးၾကီးကို ဖြင့္ဖုိ႔ အေနအထား ေရာက္တာဟာ မစုေခါင္းေဆာင္တဲ့ NLD အဖြဲ႔၀င္ေတြအားလုံးႏွင့္ သမၼတၾကီး ဦးသိန္းစိန္ ေခါင္းေဆာင္တဲ့ စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္၊ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ လူထြက္ေတြ လက္တြဲႏုိင္ၾကလုိ႔ ျဖစ္တာ။ အဲဒီလုိ လက္တြဲတာကို စြဲစြဲျမဲျမဲ ဆက္တြဲႏုိင္ဖုိ႔ရာ အေရးၾကီးတယ္၊ အဲဒီလုိ ဤႏွစ္ဦးသား လက္မတြဲႏုိင္ဘူးဆုိလုိ႔ရွိရင္၊ လက္တြဲဖုိ႔ သည္းမခံႏုိင္ဘူးဆုိရင္ေပါ့၊ မစြန္႔လြတ္ႏုိင္ၾကဘူးဆုိရင္ေပါ့၊ ခြင့္မလြတ္ႏုိင္ဘူးဆုိရင္ေပါ့ လက္တြဲဟာ ျပဳတ္သြားျပီ။ အဲဒီလက္တြဲျပဳတ္သြားရင္ ဆူးခင္းတဲ့လမ္းၾကမ္းၾကီးေပၚမွာပဲ အားလုံး ဆက္ေလွ်ာက္ၾကအုံးမွာ၊ ဆူးခင္းတဲ့လမ္းၾကမ္းၾကီးက အခု ဆုံးခါနီးျပီ Golden Gate ဆုိတဲ့ ေရႊတံခါးၾကီးကုိ ေရႊျမန္မာေတြက အခု စတင္ဖြင့္ေတာ့မွာ။ ေသာ့ကေလး ရွာေနတာ၊ ဘယ္ေသာ့နဲ႔ ဘယ္လုိ ဖြင့္မလဲဆုိတာ ရွာေနတဲ့အခ်ိန္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ အနည္းကေလးမွ်ေသာ အေၾကာင္းကိစၥကုိ အေျခခံကို အေၾကာင္းျပဳျပီးေတာ့ ရန္ျဖစ္ၾကမယ္၊ ခြင့္မလြတ္ႏုိင္ၾကမယ္၊ သည္းမခံႏိုင္ၾကမယ္၊ ရန္ေတြ႕ၾကမယ္၊ သတ္ၾကမယ္၊ ေဖာ္ထုတ္ၾကမယ္၊ အဲဒါေတြ စြဲေနၾကအုန္းမယ္ဆုိရင္ ဒီဆူးခင္းေသာ လမ္းေပၚကို အကုန္လုံး ျပန္ေလွ်ာက္ၾကရမွာ။ ျပီးေတာ့ Golden Gate ဆုိတဲ့ ေရႊတံခါးၾကီးကလဲ ပိတ္သြားမွာ။

ဒါ့ေၾကာင့္ ေရွးဦးစြာ ငါေျပာခ်င္တာကေတာ့ ဒီသုံးခ်က္ပါ။ အားလုံး သည္းခံၾကစမ္းပါ။ ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ တစ္ေယာက္ကုိတစ္ေယာက္ ခြင့္လြတ္ၾကစမ္းပါ။ ေနာက္တစ္ခုက စြန္႔လြတ္ျခင္းဆုိတာလဲ အေရးၾကီးပါတယ္။

သက္ေရာက္မႈေၾကာင့္ ရြာေသာ မုိး

သက္ေရာက္မႈေၾကာင့္ ရြာေသာ မုိး

ဘဝရဲ႕ ခရီး အရွည္ကုိ
ကုိယ္ပုိင္ ဆုံးျဖတ္ခြင့္ မရွိေပမဲ့
ကုိယ္ ေလွ်ာက္လွမ္းသည့္
ခရီး အတုိင္းတာ ပမာဏေတြကုိေတာ့
ကုိယ္ လုိအပ္သလုိ ထိန္းခ်ဳပ္ခြင့္ ရွိပါတယ္...။

ဒါေပမဲ့...
ငါဟာ ခ်ဳိ႕ယြင္းခ်က္ အျပည့္နဲ႔
ရပ္တည္ေနရတဲ့ လူတစ္ေယာက္ပါ...
ဘဝရဲ႕ စာမ်က္ႏွာ အႏွစ္ခ်ဳပ္ကုိ ၾကည့္ေတာ့
ငါ ကုိယ္တုိင္ မျပည့္ဝေသးသူပါ....။

တေန႔ေတာ့...
ငါ ကုိယ္တုိင္ သုံးသပ္ ေဝဖန္ၾကည့္တယ္...
အခက္အခဲေတြ မရင္ဆုိင္ရဲမႈဟာ
ရင့္က်က္မႈ စိတ္ဓာတ္ႏွင့္
အသိဥာဏ္ မျပည့္ဝေသးလုိ႔ပါပဲ...။

ေပးဆပ္သူတုိ႔ ရင္ခြင္ဟာ အျဖည့္ခံ သက္သက္ပါ

 

ေပးဆပ္သူတုိ႔ ရင္ခြင္ဟာ အျဖည့္ခံ သက္သက္ပါ

 

သဘာဝ ဓာတ္ၾကီးေလးပါးရဲ႕ 

အေငြ႔သက္ အားေကာင္းမႈႏွင့္
ဥယ်ာဥ္မွဴး အမွန္တကယ္ 

အျမတ္တႏုိး စုိက္ပ်ဳိးထားတဲ့
ပ်ဳိးခင္းထဲက သစ္ပင္ဟာ

ေရေသာက္ျမစ္ကုိ မွီတြဲျပီ
အသက္ရွင္သလုိ

ေျမခံေကာင္းမွ ရွင္သန္ၾကစျမဲေလ....။

တကယ္ေတာ့...
ဥယ်ာဥ္မွဴး တစ္ေယာက္ဆုိတာ...
ေျမေကာင္း ေျမသန္႔မွာ 

မ်ဳိးေစ့ ေကာင္းေကာင္းခ်ခဲ့တယ္...
အရာအားလုံး စြန္႔ပစ္လုိက္တာ 

ႏွစ္ေတြၾကာလြန္ခဲ့ပါျပီ....။

တကယ့္ တန္ဘုိး မသိသူအတြက္ 

တုိက္ခုိက္စရာ ျဖစ္ေပမဲ့
တကယ့္ တန္ဘုိး သိသူအတြက္ 

ျမတ္ႏုိးစရာပါ...။

အေျခေန တစ္ခုကုိ မသိသူအတြက္ 

မုန္းစရာ ျဖစ္ေပမဲ့
အေျခေန တစ္ခုကုိ သိသူအတြက္ 

ခ်စ္စရာပါ....။

စနစ္ဆုိးေတြေအာက္ ေခါင္းလွ်ဳိခဲ့ေပမဲ့
စနစ္ေကာင္းေတြေအာက္ 

ေခါင္းေမာ့လာတဲ့အခါ...။

မခံယူႏုိင္သူအတြက္ ေဒါသျဖစ္လာခဲ့ေပမဲ့
ခံယူႏုိင္သူအတြက္ မ်က္ရည္မုိးေတြ ျပဳိက်မတတ္ေပါ့...။

သင့္တင့္ေလွ်ာက္ပတ္ေသာအခါ တရားရွာ

သင့္တင့္ေလွ်ာက္ပတ္ေသာအခါ တရားရွာ

 

ဥပုသ္ေစာင့္သြား တရားနာေခၚ
မလုိက္ႏုိင္ေသး ေျဖးေျဖးေပါ့ေနာ္
သားႏွင့္သၼီး ပစၥည္းႏွင့္ေပ်ာ္
အဲဒါလည္း ငါပဲ ငါပဲေနာ္....။

ဒါနသီလ ျပဳလုပ္ကာေခၚ
မလုိက္ႏုိင္ေသး ေျဖးေျဖးေပါ့ေနာ္
ေျမးထိန္း ျမစ္ထိန္း ပစၥည္းႏွင့္ေပ်ာ္
အဲဒါလည္း ငါပဲ ငါပဲေနာ္....။

ဘာဝနာရႈပြား တရားနာေခၚ
မလုိက္ႏုိင္ေသး ေျဖးေျဖးေပါ့
အုိးထိန္း အိမ္ထိန္း ပစၥည္းႏွင့္ေပ်ာ္
အဲဒါလည္း ငါပဲ ငါပဲေနာ္....။

ဒီေဆာင္ပုဒ္ေလးေတြအတုိင္းပါပဲ.....
အရာရာတုိင္းဟာ...နိစၥ သုခ အတၱလကၡဏာတုိႏွင့္ မျဖစ္ၾကပါပဲ....
အနိစၥ ဒုကၡ အနတၱ လကၡဏာေရး သုံးပါးမွာ ျဖစ္ၾကသလုိ ျမင္တတ္ေသာ အျမင္ ၾကည့္တတ္ေသာ အၾကည့္  က်င့္တတ္ေသာ အက်င့္ႏွင့္ ဘယ္ေနရာ ေရာက္ေရာက္ ဘာကုိၾကည့္ၾကည့္ တကယ္လုိအပ္တာကေတာ့ ေယာနိေသာ မနသိကာရႏွင့္ က်င့္တတ္ေသာ အာစာရတုိ႔သာ အေရးၾကီးပါတယ္....။

ဘာေၾကာင့္လည္းဆုိေတာ့....
ေရွးတုန္းက တုိင္းျပည္ တစ္ျပည္မွာ ဘုရင္တစ္ပါးရွိပါတယ္.... အဲဒီ ဘုရင္က သူ၏ မိဖုရား ေနထုိင္ရာ အခန္းကုိ ေရာက္လာပါတယ္။ မိဖုရားၾကီးကလည္း ရွင္ဘုရင္ ၾကြလာလုိ႔ ေနရာထုိင္ခင္းေတြ ျပင္ဆင္လုိ႔ ဘုရင္ သီတင္းသုံးဖုိ႔ ေနရာေလးေပးပါတယ္။

ျပီေတာ့ မိဖုရားၾကီးက သူမ ေသြးလက္စ သနပ္ခါးကုိ ဆက္ျပီး ေသြးေနပါတယ္။ ဘုရင္ၾကီးက မိဖုရားၾကီးကုိ ၾကည့္ေနပါတယ္။

သုိ႔ေသာ္ ဘုရင္ၾကီး မိဖုရားကုိ ၾကည့္ေနသည့္အခ်ိန္မွာ မိဖုရား သနပ္ခါးေသြးသည့္အတြက္ေၾကာင့္ လက္မွာ ဝတ္ထားေသာ လက္ေကာက္မ်ားက တခၽြင္ခၽြင္ အသံထြက္ေနတာကုိ ဘုရင္ၾကီး သတိထားမိသြားပါတယ္။

ပဋိပကၡ ပုံစံကို ရွာေဖြျခင္း အပုိင္း (၁)

ပဋိပကၡ ပုံစံကို ရွာေဖြျခင္း အပုိင္း (၁)

ဒီေန႔ နံနက္ ေက်းငွက္ေတြရဲ႕ ေတးသံႏွင့္ ကုိလံဘုိၿမဳိ႕ရဲ႕ အလွအပဟာ ကၽြန္ေတာ္စိတ္ကုိ ျငိမ္းခ်မ္းေစခဲ့ပါတယ္။ ဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ကူးထဲမွာ အေတြးတစ္ခု ဝင္ေရာက္လာပါတယ္။

အဲဒါကလည္း ကၽြန္ေတာ္ လြန္ခဲ့သည့္ ႏွစ္ရက္ေလာက္က Peace Information and Problem Solving an any Conflicts in the society or organization ဆုိတဲ့ သင္တန္းေလးက ရရွိလာတဲ့ အေၾကာင္းအရာေလးကုိ ျပန္လည္ မွ်ေဝေပးခ်င္တဲ့ ဆႏၵျဖစ္လာပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ ကုိယ္တုိင္ တက္လာတဲ့ ဒီသင္တန္းက ရရွိလာတဲ့ အသိပညာ အတက္ပညာေတြကုိ အခုလုိ မွ်ေဝ ေရးသားလုိက္ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

ပထမဦးဆုံး ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ပတ္ဝန္းက်င္၊ အသုိင္းဝုိင္း၊ အဖြဲ႕အစည္းႏွင့္ ပထဝီဝင္ စသည္တုိ႔မွာ (Conflicts) ပဋိပကၡျဖစ္လာျခင္း အေၾကာင္းအရာေတြကုိ (Research) တစ္ခုအေနနဲ႔ ေလ့လာၾကည့္ရမည္ဆုိလွ်င္ ျပႆနာ ျဖစ္လာျခင္း (Tools, Materials and Facts) အခ်က္အလက္ေပါင္း မ်ားစြာကုိ ေတြ႔ၾကရမည္သာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီလုိ အခ်က္အလက္ Conflict Causative Roots လုိ႔ေခၚတဲ့ ပဋိပကၡ အေၾကာင္းရင္း ေရေသာက္ျမစ္ မရွိပါပဲ ျပႆနာတစ္ခုသည္ ျဖစ္ေပၚလာမည္ မဟုတ္ပါ။ ျပႆနာ ျဖစ္ေပၚလာျခင္း အေၾကာင္းရင္း ေရေသာက္ျမစ္ရွိ၍သာ ပဋိပကၡႏွင့္ ျပႆနာ ျဖစ္ေပၚလာျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

ေနာက္တစ္ခ်က္က Conflict Structure ျပႆနာျဖစ္ေပၚလာျခင္း ပုံသ႑ာန္လည္း ရွိပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ Conflict Structure ဆုိတာကေတာ့ ျပႆနာ ျဖစ္ေပၚလာျခင္း ပုံစံတစ္ခု ျဖစ္သလုိ ျပႆနာ ျဖစ္ေပၚလာေသာ အေၾကာင္းရင္း ျဖစ္ပါတယ္။

ဥပမာေျပာရလွ်င္ အိမ္ တစ္အိမ္မွာ ညီမႏွစ္ေယာက္ရွိတယ္။ အဲဒီ ညီမႏွစ္ေယာက္က ေတာ္ေတာ္ေလး ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ ေနထုိင္ၾကပါတယ္။ တေန႔ေတာ့ သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္က စားပြဲတင္ထားတဲ့ လိေမၼာ္သီး တစ္လုံးကုိ ယူဖုိ႔ေျပာတယ္။ အၾကီးျဖစ္သူႏွင့္ အငယ္ျဖစ္သူ တစ္ဦးႏွင့္ တစ္ဦး ဘာမွ် တုိင္ပင္ မေနပါပဲ အဲဒီ လိေမၼာ္သီးကုိ သူလုိခ်င္တယ္ ငါလုိခ်င္တယ္ ဆုိျပီ အျငင္းပြားေနၾကပါတယ္။ လိေမၼာ္သီးကလည္း ရည္ရြယ္ခ်က္မတူတဲ့ သူတုိ႔ႏွစ္ဦး လုယူမႈေၾကာင့္ ပ်က္စီး ဆုံးရႈံးသြားပါတယ္။

ဒါေပမဲ့ တစ္ဦးက လိေမၼာ္သီး အခြံကို လုိခ်င္တယ္။ ေနာက္တစ္ဦးက လိေမၼာ္သီး အတြင္းသား အမႊာေတြကုိ လုိခ်င္တယ္။ သူတုိ႔ ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ မတူၾကဘူး။ အဲဒါကုိ သူတုိ႔အခ်င္းခ်င္း ေမာင္ႏွမျဖစ္ေသာ္လည္း တုိင္ပင္သလားဆုိေတာ့ မတုိင္ပင္ခဲ့ဘူး။ မတုိင္ပင္ျဖစ္ေတာ့ အျငင္းပြားျပီး တစ္ေယာက္ႏွင့္ တစ္ေယာက္ခုိက္ရန္ျဖစ္ၾကတယ္။

ရက္အနည္းငယ္ၾကာလာေတာ့ တစ္ေယာက္ႏွင့္ တစ္ေယာက္ မေခၚႏုိင္ မေျပာႏုိင္ ျဖစ္လာၾကတယ္။ ထမင္းလည္း အတူတူ မစားေတာ့ဘူး။ ေက်ာင္းလည္း အတူတူ မတက္ေတာ့ဘူး။ မ်က္ႏွာခ်င္းလည္း မဆုိင္ေတာ့ဘူး။ တစ္ေယာက္က ဒီလမ္းသြားရင္ အဲဒီ လမ္းကုိ ေနာက္တစ္ေယာက္ မသြားေတာ့ဘူး။ အဲဒီလုိေတြ တစ္ဦးႏွင့္ တစ္ဦး ျဖစ္လာၾကသလုိ စကားေျပာသည့္အခါမွာလည္း အတိတ္က သူက ဘာျဖစ္ခဲ့တာ ညာျဖစ္ခဲ့တာ ကုိယ္ေရးကုိယ္တာ ကိစၥရပ္စသည္ေတြပါ ပါဝင္လာျပီ တုန္႔ျပန္လာမႈေတြ ျဖစ္လာျပီး တစ္ဦးႏွင့္ တစ္ဦး ကြဲျပားလာ၍ သူ႔အဖြဲ႔ ကုိယ့္အဖြဲ႔ေတြ ျဖစ္လာၾကပါတယ္။

တိမ္လႊာရိပ္မွာ ပုံရိပ္ျခယ္ေသာ မုိးတိမ္

တိမ္လႊာရိပ္မွာ ပုံရိပ္ျခယ္ေသာ မုိးတိမ္

အသိ မၾကြယ္ဝတဲ့ ဝန္းက်င္မွာ

တစ္ဦးက တံခါး ဖြင့္ရင္

တစ္ဦးက တံခါး ပိတ္တယ္

အဲဒါ သဘာဝပဲတဲ့.....။



လူ႔ အရင္းအျမစ္ ထုတ္ကုန္ေတြနဲ႔

စုိိစြတ္ေနတဲ့ ၿမဳိ႕ေတာ္ထဲ

ကုိယ့္ အတၱကုိ အေရာင္ဆုိးလုိ႔

အထိမခံ တုန္ျပန္တာလည္း သဘာဝပဲတဲ့...။



ပညတ္ ဓာတ္သဘာဝေတြ ကဲပုိလုိ႔

မီးေလာင္ရာ ေလ ပင့္တတ္တဲ့

လူ႔ အသုိင္းဝုိင္းထဲက မလြယ္ေပါက္ေတြလည္း

အသုံးမဝင္ က်ဳိးပဲ့ ပ်က္စီးသြားခဲ့တယ္....။



တကယ္ေတာ့....

လူေတြရဲ႕ အသိ ၿမိဳ႕ေတာ္မွာ

ေနရာတုိင္း ေျခာက္ေသြ႔လြန္းလုိ႔

စုိက္ပ်ဳိးတဲ့ သစ္ပင္ေတြလည္း

မလန္းဆန္းေတာ့ဘူး.....။



အေမွာင္ အလင္း ဖြားဘက္ေတာ္ျဖစ္ေပမဲ့

က်ယ္ျပန္႔တဲ့ ကႏၱရလြင္ျပင္ထဲ

လူခ်င္းခ်င္း မသဲကြဲေတာ့

သင္းကြဲ ေန႔ရက္ေတြ ျဖတ္သန္းျပီေပါ့....။

ျမစ္တုိ႔ ဆုံရာ ပင္လယ္

 

ျမစ္တုိ႔ ဆုံရာ ပင္လယ္

 

သူ....
အရမ္း ဆင္းရဲလြန္းတယ္
သနားစရာေကာင္းတယ္....။

သူ....
အရမ္း ခ်မ္းသာလြန္းတယ္
သနားစရာေကာင္းတယ္....။

သူ....
အျပင္မွာ ပုန္ကန္ေနတဲ့
ေဒါသေတြ ေလာင္ကၽြမ္းေနတယ္....။

သူ....
အခ်ိန္တုိင္း အတြင္းမွာ
တိတ္တဆိတ္ ေလာင္ကၽြမ္းေနတယ္....။

သူ....
မျငိမ္းခ်မ္းတဲ့ ပန္းပြင့္ေလးေတြလုိ
ေျမျပင္မွာ ေၾကြက်ခဲရလုိ႔
ဘဝဟာ တကယ္ ေျခာက္ေသြ႔သြားျပီေလ....။

တကၠသုိလ္ျမတ္မင္း

http://www.venpunnavamsa2.com/

ဂိတ္မပိတ္ခင္ ပန္းတုိင္ဝင္ပါ

 

ဂိတ္မပိတ္ခင္ ပန္းတုိင္ဝင္ပါ

အသစ္အဆန္း ေခတ္ လမ္းမေပၚက

ဆည္းဆာခ်ိန္ ဆုိက္ကပ္တဲ့

ဘဝရထား တစ္စင္းထဲ

အတန္းစား စုံစုံလင္လင္နဲ႔

တေရြ႕ေရြ႕ ဆင္းသက္လာၾကတယ္...။

အဲဒီေန႔ အေနာက္ဝန္ရုိးစြန္းမွာ

ပုဇြန္ဆီေရာင္ ေနမင္းၾကီးက

ကဗ်ာဆန္ဆန္ ေမာ္ဒန္ေခတ္ထဲ

ကာလာေတြ ခ်ယ္သေနခဲ့တယ္.....။

ေရာင္စုံ ပန္းခ်ီကားခ်ပ္ေတြ ျပည့္ေနတဲ့

ဆြဲအားေကာင္းတဲ့ ၿမဳိ႕ေတာ္ထဲ

တြန္းကန္အား ေကာင္းေကာင္းနဲ႔

အစုံဘက္ကုိ ဆုိက္ကပ္လုိ႔

ရက္ခ်ိန္း တစ္ရက္ ရခဲ့တယ္...။

ေနမင္းၾကီး ကြယ္ေပ်ာက္သြားျပီ

စၾကာဝဠာ အေမွာင္သန္းစ

တေရြ႕ေရြ႕ လႈပ္ရွားေနတဲ့

လူေတြရဲ႕ အလုပ္ခ်ိန္ဟာ

သက္ေတာင့္ သက္သာ မရွိ

မြန္းၾကပ္လ်က္ေပါ့....။

ခရီးျပန္ဆုိက္လာတဲ့

ကုိယ့္အိမ္ထဲ ေအာ္ျမည္းသံေတြနဲ႔

ဆာေလာင္သံေတြ ဆူးရွလြန္းလုိ႔

ေဒါသ မုိးေတြ ရြာသြန္းလ်က္ေပါ့...။

ဟန္ေဆာင္ေကာင္းတဲ့ ေဒါသမုိးက

အဆင္မေျပတဲ့ ဥယ်ာဥ္ထဲ

အမႈိက္ေတြက ျပည့္လုိ႔

အတြင္း လႈိက္စားေနတဲ့

အနံ႔ သက္သက္

ေခ်ာ္ရည္ သကာေတြလုိ

အမွတ္မထင္ ေလာင္းခ်ခဲ့တယ္....။

အလင္းမရွိတဲ့ ေလာကထဲ

အဆုံးအစ မရွိတဲ့ တံတုိင္းထက္မွာ

ၾကယ္ေတြက မွိတ္တုတ္ မွိတ္တုတ္

ဘဝႏွင့္ ဆႏၵ တသားတည္း မက်တဲ့အခါ

ရင္ထဲ မသာတဲ့ ေငြစႏၵ

ဘယ္ကိုေရာက္ေနမွန္း မသိပါလား...။

အေမွာင္ယံ ၾကီးစုိးသြားျပီ

ခ်ည္ေႏွာင္ရာ ႀကဳိးရွိရာကုိ

အိပ္စက္ အနားယူရင္း

လုိင္စင္မဲ့ စက္တစ္ခုကုိ

ႏုိးစက္ေပးခဲ့တယ္....။

ကမၻာၾကီး အိပ္ေပ်ာ္ျပီ

ပတ္ဝန္းက်င္ တိတ္ဆိတ္ေနျပီ

ေမာပန္းမႈေတြ ရပ္ဆုိင္းသြားျပီ

အေတြးနယ္ထဲက

အသိစိတ္ မသိစိတ္တုိ႔

ႏုိးၾကားမလာေသးခင္

လန္းဆန္းမႈေတြ ေမြးဖြားလာခဲ့ျပီေလ...။

ေလာင္ကၽြမ္းေနတဲ့ ေနာင္တ တံခါး

 

ေလာင္ကၽြမ္းေနတဲ့ ေနာင္တ တံခါး

 

မ်က္လုံး အဖြင့္ အပိတ္ ႏွစ္ခုရဲ႕
အခါေႏွာင္းတဲ့ အသိတရားေတြထဲ
ပင္ကုိယ္ အမွားေတြ အခ်ိန္တုိင္း အန္ခ်
မသိမႈရဲ႕ ေနာက္ကြယ္က ေတာင္းပန္ျခင္းမ်ားက
အၾကိမ္ၾကိမ္ ဘဝမွာ ျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့အခုိက္
အေတြးအိမ္မွာ အရစ္က် ေပးဆပ္လုိက္ရတယ္...။

တကယ္ေတာ့....
ေလာကဓံ နယ္ပယ္ထဲ ကုိယ္ စုိက္ပ်ဳိးတဲ့
ဗီဇ တစ္ခုဟာ အမွန္တကယ္ ျပဳျပင္ဖုိ႔ ခက္တဲ့
အိမ္အုိၾကီး လုိပါပဲေလ....။

ဒါေပမဲ့....
ကုသတုိင္း မေပ်ာက္တဲ့ ေရာဂါနဲ႔
ျပဳျပင္တုိင္း မေပ်ာက္တဲ့ ေဝဒနာေတြကုိ
ေဆးထုိး ေဆးစားလုိ႔ ေဆးဖက္မဝင္ေတာ့
အခ်ိန္က ကုစားသြားႏုိင္ဦးမလား
ေတြးမိေနတုန္းေပါ့.....။

ေျပာင္းျပန္စီးေသာ ျမစ္တစ္စင္း

ေျပာင္းျပန္စီးေသာ ျမစ္တစ္စင္း

မေန႔က တကၠသုိလ္ စာၾကည့္တုိက္ အျပန္လမ္း တစ္ေလွ်ာက္လုံး အေတြးေတြ နယ္ခ်ဲ႕လ်က္ အေဝးေျပး လမ္းမေပၚကုိ ေငးၾကည့္ေနမိပါတယ္။ မၾကာခင္ ေက်ာင္းနားသုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ဆီလာေသာ ကားေလး ဆုိက္ေရာက္လာပါတယ္။ ေက်ာင္းနား ေရာက္ေတာ့ မမွတ္မထင္ လြယ္အိတ္ထဲက ဖုန္းသံ ကၽြန္ေတာ္ ၾကားလုိက္ပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္က ကၽြန္ေတာ္ကုိ လွမ္းေခၚေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။

အဲဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ဖုန္းကုိ ေကာက္ကုိင္လုိက္ပါတယ္။ ဖုန္းထဲက သူငယ္ခ်င္းက မေတြ႔တာ ၾကာေတာ့ သတိရေၾကာင္းႏွင့္ ေထြရာ ေလးပါးကုိ ေျပာျဖစ္ၾကပါတယ္။ အခ်ိန္ နည္းနည္း ၾကာလာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အခ်င္းခ်င္း ဗဟုသုတေလး အခ်ဳိ႕ကုိ ေျပာျဖစ္ၾကပါတယ္။

အဲဒီထဲမွာ သူငယ္ခ်င္း သူ ကုိယ္တုိင္ ဖတ္မိထားတဲ့ အေၾကာင္းအရာေလးကုိ ေျပာျပပါတယ္။ ဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္လည္း သူ ေျပာျပသည့္ အေၾကာင္းေလးကုိ မွတ္သားျပီး ျပန္လည္ တင္ျပလုိက္ပါတယ္။

တေန႔ အင္မတန္ ဆင္းရဲလြန္းေသာ လူတစ္ေယာက္က ယေန႔ ကမၻာမွာ နာမည္ၾကီးေနေသာ မုိက္ခရုိေဆာ့ ကုမၸဏီမွာ အမႈိက္သိမ္း တံျမက္လွဲ အလုပ္ လုပ္ဖုိ႔ရန္ ေလွ်ာက္လႊာတင္ျပီး အင္တာဗ်ဴး လုပ္ပါတယ္။

သူ႔ကုိ အင္တာဗ်ဴး လုပ္ေတာ့ တာဝန္ရွိသူေတြက အမႈိက္သိမ္း တံျမက္လွဲ လုပ္ငန္းဆုိင္ရာေတြကုိ ေမးၾကပါတယ္။ တာဝန္ရွိသူေတြ ေမးေသာ ေမးခြန္းေတြ အားလုံးကုိ သူက ေကာင္းမြန္စြာ ေျဖဆုိႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။

သုိ႔ေသာ္ အမႈိက္သိမ္း တံျမက္လွဲ အလုပ္အတြက္ ခ်က္ခ်င္း ဝင္၍ လုပ္ရန္ မျဖစ္ေတာ့ တာဝန္ရွိသူေတြက သူ႔ကုိ တစ္ခု ေမးလုိက္ပါတယ္။ ေကာင္ေလး မင္းမွာ Email address ရွိလားလုိ႔ ေမးလုိက္ပါတယ္။ ျပီးေတာ့ Email ရွိလွ်င္ အေၾကာင္းျပန္ေပး ပါမယ္ လုိ႔ တာဝန္ရွိသူက ေျပာလုိက္ပါတယ္။

ဒါေပမဲ့ သူအေနျဖင့္ ဘာေျပာရမွန္း မသိေအာင္ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လည္းဆုိေတာ့ ဆင္းရဲလြန္းေတာ့ သူ႔မွာ Email address မေျပာပါနဲ႔...

Email ဆုိတာ ဘာလဲ မသိေတာ့ ၾကားေတာင္ မၾကားဖူးသည့္အတြက္ သူက "ကၽြန္ေတာ္မွာ Email address မရွိပါဘူး" လုိ႔ ျပန္လည္ ေျပာျပလုိက္ပါတယ္။

ေႏြဦး

ေႏြဦး

ဟုိတုန္းက ေႏြရင္ခြင္ထဲဝယ္

အေျဖမရွာ ေျခာက္ေသြ႔ပါလည္း

ဥၾသငယ္တုိ႔ ေတးဆုိညည္းတြားလုိ႔

ေႏြ အလွကုိ ဆင္ျမန္းေနသလားကြယ္...။


ကာလနာရီ လက္တံဆီက

ႏႈိးၾကားသံေတြ ၾကားရျပန္ေတာ့

ခြဲခြာရက္ေတြ နီးကပ္လာျပီမုိ႔

အမွတ္သညာေတြလည္း ရက္စြဲျဖစ္ခဲ့ျပီေပါ့....။


အခ်ိန္ေက်ာင္းက ေခါင္ေလာင္းသံေတြ

ေဆာင္း အကူး ေႏြဦးကမၻာမွာ

အမွတ္တမဲ့ ဆိတ္သုန္းမသြားခင္

အတန္းတင္ စာေမးပြဲလည္း မျပီးေစခ်င္....။


ေဆာင္းလ ေဟမန္ရဲ႕

ႏွင္းစက္ေလးေတြ ကြယ္ျပန္ေတာ့

သစ္ရြက္ေျခာက္ေတြ လႊမ္းမုိးတဲ့

ေႏြဦး ဂိမွန္ကုိ ေရာက္ျပန္ျပီေပါ့....။