Thursday, February 9, 2012

ေဖေဖာ္ဝါရီ ေလာင္တုိက္ (၁၁၄)


ခရီးထြက္မိတဲ့ ႏွလုံးသားက
ေလတုိက္မိတဲ့ သစ္ကုိင္ပမာျဖစ္ခဲ့
မေၾကျငာခဲ့တဲ့ ရင္ခြင္အရိပ္ေအာက္
ခ်ည္ေနွာင္ၾကဳိးတခုလုိ ေႏွာင္ဖြဲ႔ခဲ့ရင္း
ေဆးစက္က်ရာ ေရးစပ္မည့္
ကဗ်ာေတြလည္း ေႏွးေကြးခဲ့ျပီ....။

ျဖဴစင္ရုိးသားတဲ့ အသိဝိညာဥ္ေတြလည္း
ေဆးဆုိးပန္းရုိက္ ကာလာေတြသာ ခ်ယ္သရင္း
ကမၻာတစြန္းတဖက္က မျမင္ႏုိင္တဲ့
ႏွလုံးသားခုန္ႏႈန္းေတြ ႏုိးၾကားခဲ့
ကာလနဂါးလုိ အလန္႔တၾကားျဖစ္ခဲ့တဲ့
စိတ္အသိေတြက ေမတၱာလြင္ျပင္ကုိ
ခရီးသြားခဲ့မိ မၾကာမွီ.....
ခြဲခြာေတာ့မည့္ သစ္စိမ္းက်ဳိးတခုက
မ်က္ရည္လြင္ျပင္မွာ ပ်ံဝဲေနဆဲ...။

ဒီလုိနဲ႔ အတိတ္ေတြကုိ
ေမ့ေပ်ာက္ဖုိ႔ ၾကိဳးစားေနဆဲ
အေဝးက ခရီးသြားဧည့္သည္ကုိ
ၾကဳိဆုိမိခဲ့တဲ့ ရင္ခြင္အိပ္ယာထဲ
အခုေတာ့လည္း သူငုိေနခဲ့...။

မနက္ျဖန္ ေနေရာင္ျခည္ေအာက္
ပန္းေတြအတူေကာက္ရင္း အျပဳံးနဲ႔မ်က္ရည္
ႏွလုံးထက္က သက္ေသေတြနဲ႔
မမုန္းမဖက္တဲ့ လက္အစုံက
ကုိယ္စီရင္ခြင္မွာ သုိင္းဖက္ၾကရင္း
ေဝဒနာခရီးတခုနဲ႔ သူခရီးဆက္ခဲ့ေပါ့....။

၁၄ ရက္ေန႔ ေဖာ္ဖာဝါရီဆုိတာ
ႏွလုံးသား အကၡရာေတြကုိ
ေရးစပ္ၾကတဲ့ သတ္မွတ္ခ်က္ဆုိေပမဲ့
သူတုိ႔ႏွစ္ဦးအတြက္ေတာ့ ေပးဆပ္မ်က္ရည္ေတြနဲ႔
ေဝဒနာလမ္းဆုံးတခုကုိ အဓိပၸာယ္မဲ့
အထီးက်န္လက္နဲ႔ အလြမ္းေတြသုိင္းဖက္လုိ႔
မေရရာတဲ့ ခရီးအေဝးကုိ ေရာက္ရွိခဲ့ေပါ့...။


တကၠသုိလ္ျမတ္မင္း
Posted by at
Labels: ,

2 comments:

  1. AHFebruary 9, 2012 at 8:30 PM

    ေဖေဖာ္၀ါရီ ေလာင္တုိက္ ေလးကို အားေပးသြားပါတယ္ခင္ဗ်ာ။

    ကဗ်ာ ေခါင္းစဥ္မွာ စာရိုက္တာ နဲနဲလြဲသြားတယ္ ထင္တယ္ အစ္ကို...

    ReplyDelete
  2. လြင္ျပင္လႈိင္းငယ္February 9, 2012 at 9:54 PM

    ကဗ်ာေလးက ေကာင္းမွေကာင္း

    ReplyDelete

Subscribe to: Post Comments (Atom)

အေမေပးေသာႏွလုံးသား

အေမေပးေသာႏွလုံးသား
ေလညွင္းေလးေတြ သယ္ေဆာင္ေသာ ေဆာင္းလေပ်ာက္ေသာ ေႏြဦးတစ္ညမွာ မဟူရာညေရာင္ႏွင့္ အပူေဆာင္ည အေငြ႕အသက္ေတြက ကမၻာေျမေပၚျပန္႔နွံလုိ႔ လူေတြေတာင္ စိတ္ကူးပ်က္ေသာ ျငီးေငြ႕သံေတြနဲ႔ ေခၽြးေတြကုိယ္စီက်လုိ႔ ေျမခေနေသာ အခ်ိန္မွာ အေမဟာအျပဳံးေတြေ၀ကာ တုိ႔မ်ားအတြက္ အေကာင္းဆုံးပုံျပင္ေလးတစ္ပုဒ္ေျပာျပေနသလုိ ေအးျမေသာဆုံးမသံစဥ္ေတြက တုိ႔ဘ၀အတြက္ အေရးၾကီးဆုံးေသာျဖစ္သလုိ ဘယ္အရာနဲ႔မွ မလဲႏုိင္ေသာ အဖုိးတန္ေသာ အရာပင္ျဖစ္ေပသည္။ ထုိစဥ္အခါ၀ယ္ အေမေပးေသာႏွလုံးသားအလွပုံျပင္တစ္ပုဒ္က အပူေရာင္ျပန္ေနေသာ ကမၻာေျမေပၚကုိ ေမတၱာေရၾကည္ျဖန္းသလုိ ေအးျမေနပါေတာ့သည္။ ထုိအခ်ိန္၀ယ္ အေမေျပာေနေသာပုံျပင္သံစဥ္ေတြကုိ တုိ႔တေတြနားစဥ္ေနခုိက္ အေမဟာ အပူဒဏ္ကုိကာကြယ္ေပးေသယ သီတဂူလမင္းၾကီးပမာ ေအျမေနသလုိ သားသၼီးေလးေတြကလည္း ၾကယ္ကေလးေတြပမာ အေမေပးေသာ ေမတၱာေတြကလႊမ္းျခံဳရ်္ေနပါေတာ့သည္။ ေအာ္....ေလာကၾကီးက ဘယ္လုိပင္ပူေနပါေစ သဘာ၀က ဘယ္လုိပင္ ရာသီဥတုေတြေျပာင္းလြဲေနပါေစ ေနညေတြ ဘယ္လုိပင္ေျပာင္းလြဲေနပါေစ အရာရာတုိင္းက ဘယ္လုိပင္ေျပာင္းလြဲေနပါေစ အေမေပးေသာႏွလုံးသားက မေျပာင္းလြဲတာအမွန္ပင္ျဖစ္သည္။ ေလာကဓံက ဘယ္လုိပင္ရုိက္ခ်က္ျပင္းပါေစအုန္း အေမေပးေသာႏွလုံးသားက ေအးျမေနျမဲပင္ျဖစ္သည္။ အဲဒါေတြဟာ အေမ့ရဲ႕အနာဂါတ္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ႏွလုံးသားျဖစ္သလုိ သားသၼီးအတြက္ ဘ၀ေရွ႕ေရးႏ်င့္အနာဂါတ္ရည္မွန္းခ်က္ပန္တုိင္ဆီသုိ႔ဦးတည္ေနပါသည္။ မည္သုိ႔ဆုိေစဦးေတာ့ ထပ္ရ်္ဆုိဦးအံ......အေမေပးေသာႏွလုံးသားဟူသည္ သားသၼီးတုိ႔၏ အသိစိတ္ဓာတ္လမ္းညြန္ပင္ျဖစ္သလုိ ေအာင္ျမင္ေရး လူမႈေရး တုိးတက္ေရး ပညာေရးစသည္ အားလုံးတုိ႔၏ လမ္းညြန္ပင္ျဖစ္သည္ေရးသားရင္း ဆက္လက္ေရးသားပါဦးအံ.............။

အေမ...အေမ

အေမ...အေမ
ကၽြန္ေတာ္႔ကိုေမြးခဲ႔တဲ႔...အေမ.. သူမ်ားအေမေတြထက္ ဒုကၡခံခဲ႔ရတယ္..... ကၽြန္ေတာ္႔ကိုေကၽြးခဲ႔တဲ႔...အေမ.. သူမ်ားအေမေတြထက္ အကုန္မ်ားခဲ႔ရတယ္..... ကၽြန္ေတာ္႔ကိုခ်စ္တဲ႔...အေမ.. သူမ်ားအေမေတြထက္ စိတ္ဆင္းရဲခဲ႔ရတယ္..... သားကို သခင္... လင္ကို ဘုရား ဆိုတဲ႔ အေမ.... ကၽြန္ေတာ္႔အတြက္နဲ႔ မ်က္ရည္ေပါက္ၾကီးငယ္က်ခဲ႔ရတယ္... ေလာကမွာ ကၽြန္ေတာ္ တစ္ျခားေသာအရာေတြမွာဘဲနိမ္႔က်ျခင္နိမ္႔က်မယ္... မိခင္ေမတၱာနဲ႔ ပတ္သက္လာရင္ေတာ႔.. တစ္ေလာကလံုးကို ရင္ေကာ႔ေခါင္းေမာ႔ျပီး ရင္ဆိုင္ႏူိင္ခဲ႔တယ္... အဲ႔ဒီလိုဆိုးခဲ႔တဲ႔သားက..အခု ေမၾကီးေမတၱာနဲ႔.. အသက္ဆက္ခဲ႔တာပါ... အဲ႔ဒီလိုမိုက္ခဲ႔တဲ႔သားက..အခု ေမၾကီးကရုဏာနဲ႔.. လူဆက္ျဖစ္ေနခဲ႔တာပါ... ေက်းဇူး အထူးပါေမၾကီးရယ္... အရာရာအားလံုးအတြက္ပါခင္ဗ်ာ..... သားၾကီးဂတိေပးပါတယ္...ေမၾကီး သားအသက္ရွင္ေနသမွ်ကာလပတ္လံုး.. ဒီေလာကၾကီးထဲမွာ... ေမၾကီးဘာအေၾကာင္းေၾကာင္႔နဲ႔မွ စိတ္ဒုကၡေတြ ေသာကေဝဒနာေတြ ဘယ္ေသာအခါမွ ထပ္မျဖစ္ေစရပါဘူး...