တစ္ခါက ရြာတစ္ရြာမွာ လုင္ပ်ဳိေလးတေယာက္ရွိတယ္ကြဲ႕ အဲဒီလုင္ပ်ဳိေလးဟာ အလြန္စာေတာ္တာေပါ့ကြယ္ တစ္ေန႔ေသာအခါ လုင္ပ်ဳိေလးဟာ အေမအုိၾကီး အတြက္ လုိအပ္တာေလးေတြ ျမိဳ႕သုိ႔တက္သြား၀ာယ္ကြဲ႕ ဒီလုိနဲ႔ လမ္းခုလပ္ေရာက္ေသာအခါ အေမလုိအပ္ေသာ ပစၥည္းေလးကုိ အမွတ္မထင္ေတြေတာ့ ေကာက္ခါငင္ကာ ၀ယ္ယူရွာတယ္ကြဲ႕ ဒီလုိနဲ႔ လုင္ပ်ဳိေလးဟာ ျမဳိ႕သုိ႔တက္စရာမလုိပဲ ထုိေန႔မွာပဲ ျပန္ေရာက္လာပါတယ္ ဒီလုိနဲ႔ အေမအုိၾကီး သားလုင္ပ်ဳိေလး သိပ္မၾကာပဲ ျပန္ေရာက္လာတာကုိ ၾကည့္ျပီေမးရွာတာေပါ့ကြယ္။ ဒီလုိနဲ႔ လုင္ပ်ဳိေလးက ရုိရုိေသေသ ျပန္ေျဖရွာတယ္ ျပီေတာ့ လုင္ပ်ဳိေလးက အေမကုိေမးရွာတယ္ သားတုိ႔ေရ လုင္ပ်ဳိေလးဟာ တစ္ခါမွ မေမးဘူးေသာ ေမးခြန္းမ်ဳိးကုိ ေမးေသာေၾကာင့္ အေမျဖစ္သူမွာ အံ့ၾသဘနန္းျဖစ္ေနပါသည္။ လုင္ေလးက ေမးတယ္ကြဲ႕ အေမ.......အေမအျမဲေျပာေသာ ေလာကအလွတရားႏွင့္ အေမတုိ႔ေမတၱာတရား ေတြက ထာ၀ရ ျငိမ္းခ်မ္းေနပါလွ်က္နဲ႔ ဘာေၾကာင့္ သားသမီးတုိင္းမေနႏုိင္တာလဲ အေမ? ေအာ္ သားရယ္
အေမဆုိတာ သားသမီးေတြဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အေမမေျပာလုိေပမဲ့ အေမေမတၱာဟာ ထာ၀ရသားတုိ႔အတြက္ပါကြယ္.........
အဲဒါဟာ အေမ့ရဲ႕ႏွလုံးသားအလွစကားႏွင့္ေမတၱာေတြပါ သားတုိ႔ရယ္...........။ ။
အေမေမတၱာဟာ ထာ၀ရသားတုိ႔အတြက္ပါ။
ReplyDeleteအေမ႔ကိုလြမ္းလိုက္တာ...
အားေပးသြားပါတယ္..ဗ်ာ႔